ထိုသို့ဖြင့် ည 10 နာရီ V အခန်းထဲဝင်လာတော့ သူမြင်လိုက်ရသာက
V - ဟဟ လွတ်သွားသာပေါ့ ဘေ လွတ်လဲ ဒီ ခြံဝင်း ထဲက တော့ မလွတ်ဘူးမဟုတ်လား
John ခေါ်ခဲ့လိုက်တော့John - yes boss
ဖြစ်စင်ကတော့ Hobi ထွက်ပြေးတဲ့အချိန်တဲက V က သိပီးသာပါ ဒါပင်မဲ့လဲ ဘယ်လောက်ပုန်းနိုင်မှာလဲ ဆိုပီး သူပုန်းနေတဲ့နေရာမှာ မသိမသာ John အားထားရွေ့ စောင့်ကြည့်ခိုင်းထားခြင်းပင်
J hope - ချီးပဲ မိသွားတယ်ပေါ့
V - သိပ်မှန်သာပေါ့
J hope - အိုကေ စတော့မလား
V - ဘာကိုလဲ
J hope - အ တယ်နော် အခုလိုဖမ်းခိုင်းကတဲက ကျတော်ကို fuck မလို့မလား လာလေ
သူ့အဝတ်တွေကို ချွတ်ပီး ကုတင်ပေါ် လဲလိုက်တဲ့ JHOPE
V - ဘာတွေများလောနေသာလဲ
J hope - စောက်ချိန်ဆွဲသာဗျာ
V - ဟဟ ထန် နေသာလား
J hope - ဖင်ခံမလား စောက် ချိန်မဆွဲနဲ့
V - ကိုယ် ခံရင်တောင် မင်း က ချတတ်လို့လား
J hope - စမ်းကြည့်မလား
V - ကောင်းပီလေ လာ
J hope - ကောင်ပီလေ
V ရဲ့ အပေါက်လေးထဲကို မထည့် တတ်ပဲ ထည့် ချ လိုက်တဲ့ j hope
V - ထည့်တတ်မထည့်ပါ
J hope - ရတယ် မပူနဲ့
<J hope - ချီး ကျပ်လွန်းသာ>
V - ဘယ် လိုတွေလုပ်နေသာလဲ စောင့်လေ
J hope - အား အ့
V - ကိုယ် က ညီးရ မှာလေကွာ မှားနေပီ
J hope - ညီး နေသာမဟုတ်ဘူး နာနေသာ
V - မလုပ်တတ်ပဲနဲ့ကွာ ကိုယ် ဟာ က တော်တော် မာ နေပီ အဆင်သင့်ပဲလား
J hope - နေ နေအုံးလေ ခများ ပြောတော့ ခများ ခံမယ်ဆို အားး အ့ ဟင့်
< J hope - ဘာ ခံစားချင်ကြီးလဲ ကောင်းနေသာလား>V - ချီး ကျပ်နေသာပဲ
J hope - အ့ ဟင့် အ့
V - ခံစား လို့ကောင်းတယ်မလားး
J hope - ဟမ်..... ... အင်း
V - အဲ့ထက် ကောင်းသာတွေကိုယ်လုပ်ပေးမယ်
ဒီလိုဖြင့် ထို အခန်းလေးဟာ ညီး သံများ အုပ်မိုးခြင်းကို ခံလိုက်ရလေသည်
YOU ARE READING
[𝐀 𝐃𝐄𝐓𝐄𝐂𝐓𝐈𝐕𝐄]S1
Short Story#1 သူတို့နဦးက တကယ်ချစ်ကြလား...!? #2 သူကလေတအား ဟာသတွေလုပ်သာပဲ (Jung HOSEOK) #3 မင်းကို ချစ်တယ် လက်မလွတ်ဘူး (Tae Hyung)