(Unicode)
မနက်ရောက်တော့ရှောင်းကျန့်က ယွီပင်းကိုခေါ်လိုက်သည်။
ရှောင်းကျန့်အနေနှင့် ညကအိပ်ရေးပျက်ထားတာတင်မက လွန်ခဲ့တဲ့ရက်တွေကလည်း လုံလုံလောက်လောက်မအိပ်ထားရတာမို့ ကောင်းကောင်းအနားယူဖို့လိုအပ်နေသည်။
"ငါအိမ်ပြန်ဦးမယ်။ ဂရုစိုက်ထားလိုက်ဦး ။ "
" ဟုတ်ကဲ့ "
" ညနေပြန်လာခဲ့မယ်။ ငါ့ကိုမေးရင်လအိမ်ပြန်သွားတယ်ပြောလိုက်။ မနေ့ညက ငါ့စကားနားမထောင်လို့ ငါက စိတ်ဆိုးသွားသလိုပုံစံနဲ့လေ။ ဒီလောက်တော့ ပြောတတ်တယ်မလား။ "
ယွီပင်းက ခေါင်းသာငြိမ့်နေရသည်။ ခဏနေရင် ဆရာ့အတွက် သရုပ်ဆောင်ရဦးမည်ပေါ့လေ။
ဆရာက သူအိပ်ချင်လို့ အိမ်ပြန်တဲ့ဟာကို စိတ်ဆိုးလို့ပြန်သွားတယ်ဆိုပြီး နေမကောင်းတဲ့ကလေးသွားပြီး လိမ်ရဦးမည်။
ယွီပင်းရဲ့ ဝဋ်ကြွေးလည်းမသေးပါလား။
"နိုးလာရင် ဆန်ပြုတ်ပဲတိုက်။ စားချင်တာတွေဘာမှလျှောက်မကျွေးနဲ့နော် .."
" ဟုတ် "
" မဟုတ်သေးဘူး။ လောလောဆယ် စားလို့မရတာတွေတောင်းသေးရင် သေချင်ရင်စားလို့ပြောလိုက် ။ ငါသွားတော့မယ် "
"ဟုတ်ကဲ့ ဆရာ "
ရှောင်းကျန့်မှာ ကားသော့ကိုကောက်ပြီး အိမ်ပြန်သွားတော့ ယွီပင်းမှာ ဖင်ကုတ်ခေါင်းကုတ်နဲ့ကျန်ခဲ့ရသည်။
ဆရာ့စကားတောင်နားမထောင်ပါဘူးဆို ဒီကလေးက သူ့စကားဆို ဘယ်လိုနားထောင်မည်လဲ။
.......
" အဟမ်း ..... နိုးပြီလား ဝမ်ရိပေါ် "
ရိပေါ်နိုးလာတော့ ကြားလိုက်ရသည့်အသံမှာ ဆရာ့အသံမဟုတ်မှန်းတန်းသိလိုက်၏။
ဆရာ့အသံက ဒီလို ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းကြီးမဟုတ်ပေ ချိုသာ၏။
" သြော် ဟိုအစ်ကိုကြီးပဲ "
" ထထိုင်မလား ... နေဦး အစ်ကို ထူပေးမယ်နော် "
ယွီပင်းက ရိပေါ်ကို ထူသာပေးလိူက်သည်။ ရှောင်းကျန့်လိုမျိုး ကျောနောက်မှာ ခေါင်းအုံမခံ ပေးပေ။ ဒါကြောင့် အလိုလို မျက်မှောင်ကြုံ့မိလိုက်၏။
YOU ARE READING
TOUCH (Zhanyi)
FanfictionJust a touch of your love is enough To knock me off of my feet all week Suggestion song - Little Mix(Touch) A/N : This story is from my imagination.This is just a fan fiction that has nothing to do with reality.Please don't take this serious. This i...
