Smile from A Guitar

Smile from A Guitar Chapter 1

Foreword:

                First of all, pag-pasenyahan nyo na kung hindi magiging ganun ka ganda yung takbo nang story kasi po first story ko po ito . Pero pinapangako ko na gagalingan ko and i will do all my best para naman hindi masayang yung pinaghirapan nyong bawat segundong inilala-an sa pag-babasa sa aking munting kwento..

Chapter 1:

             Micko? Micko?? andyan kaba??!!! Micko!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!  ("Tugs.tugs.tugs.tugs

........ God gave me you.. to show me what's real.. when there's more to life than just how I feel..And all that I'm worth....    "MICKO!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"

Micko's POV:

           "Po?!!!" pasigaw kong sabisa nanay ko "Ano ba nay, nagre-record ako dito para sa bago kong music video, nange-estorbo kayo. Tsk.!" "Ano? hindi ka pa ba baba diyan? Kanina pa ako tawag ng tawag sayo hindi ka naman sumasagot!!! ha?!! Lumalamig na yung pag-kain!! hoy ! " sabi nang nanay ko nang pasigaw "Nay!!!" sagot ko rin nang pasigaw " Ano ba?! Sabi ko nagre-record pa ako!! Mmaya na ako kakain!" Sigaw ko ulit...

          Alam nyo kami nalang dalawa ni Nanay ang nasa bahay at magkasama kasi patay na yung Daddy ko.. huhuhuhuh... nai-iyak na tuloy ako, kakasimula palang eh.. pero masaya naman kami ni nanay kahit kaming dalawa lang.. Kaya naman ganun siya ka concern sa akin,... teka teka... concern ba yun?? Hahahaha.. hindi hoke lang. Pero alam ninyo mahal ko yun kahit ganun yon ka bungangera.... hehehheh

        "Nay?!! nay?? .." tawag ko sa kanya "Ano ba Micko sabi ko Mommy ang itawag mo sa akin diba?? 'Kaw talagang bata ka! Sus" "Oh cge, MOMMY" sabay kiss sa kanyang pisngi " Alis na po ako Mommy!" sagi ko nang may pag-aalangan sa word na "Mommy". Hindi kasi ako sanay na ang tawag sa kanya ay Mommy kasi naman mag-mula nang namatay si Daddy, si Nanay na ang tumayong nanay at tatay ko , mas kilala yun sa tawag na INATAY.. kaya lang pag-gun ang tawag ko sa kanya, parang di magandang paking-gan eh..... heheheh.. Kaya Nanay nalang para mas magalang paking-ga.. hehehe

       By the way ... papunta na ako sa School ko , kasi naman Student. Hahay... Kakapagod din palang maging estudyante kung minsan, kasi parang pasan mu ang Library nang School nyo, ay di pala ang mundo pala.....Tsk.... Pero pakilala ko muna ang School ko... tanatararan.. hehehe... Einstein Academy... yan ang pangalan nang school ko ... parang sa mga magagaling lang sa Science at Math no?? Pero nag-kakamali kayo, kasi ang school ko ang nag-tuturo More on Music ang Arts.. hahaha.. parang ang Baduy nang pangalan noh??? pero wag kayo.. Kasi Lahat nang mga estudyante dito artistic. May mga potensyal na maging isang sikat at hahangaang Singer.. Dancer at Actors and Actresses... Hmmmmmm...

     Paano nga ba ako naka pasok dito?? ...... Simple lang kasi naman magaling akong kumanta at mag-gitara... heheheh.... naka tanggap ako nang scholarship dahil dun...........

"TOL... TOL..!"

     Ayan na naman tong Bestfriend kong may-pagka-abnormal..       "Oh... Tol ang aga mo yata?? 7:20 pa ah.. 7:30 pa yung klase.. himala......!!" pabiro kung ganun.. "pambihira ka talaga Micko, Uhmm.. Parinig naman nang Pinapractis mo oh... yung para sa music class natin..Huh.Huh.Huh.." hinihingal nyang pag-katanong.." Eh yun ba?? Hindi ko pa sinabi kay..." Oooooppppsssss mali... ayay.. buking ako dito kay King.. "Anung sinabi??" " Hindi.. ang sabi ko hindi pa ako nakapag-praktis dun..."          Eh..........       muntikan na ako dun ah... ho! Kasi ganito yun .. ang kantang "God gave me you" Remember??.... Para sa crush ko yun... yung tipong manghaharana ako sa harap nang maraming tao... Ang pangalan nga pala ni crush ay "Lisa", sya yung Taylor Swift namin sa School na Half German Half Filipino... Crush na Crush ko yun noon pa.. Wag kayong ma-ingay... Secret lang natin yun..