Selaaaam :)
uzun zaman oldu ha? sınavlarım dolayısıyla yazamadım, Yazabildiğim kadar uzun yazmaya çalıştım. ilk kez yazdığım için biraz acemiyim affedin lütfen :)
İyi okumalaar :))
Alarmı 5 kere erteledikten sonra artık kalkmam gerektiğini fark edip sızlana sızlana yataktan kalktım. 5 dakika içerisinde giyinip aşağı inmem gerekiyordu. Yapabilirdim sanırım. koşarak banyoya girdim elimi yüzümü yıkadıktan sonra odama geri döndüm. 3 dakika sonunda hazırdım. Bugün yatağımı toplamasam kimse ölmezdi. dağınık kalsın diye geçiştirdim. O sırada Dün akşam mutfağı da böyle geçiştirdiğimi fark ettim. karşılaşacağım manzara beni ürpertirken pırıl pırıl bi mutfakla karşılaştım tabi ya AyşenHanım! Babamın yardımcısının izni dün gece bitmişti eve geri dönmüştü. Ona daha sonra teşekkür etmeyi aklıma kazıdıktan sonra mutfaktan çıkıp kapıya doğru yöneldim. Ayşen Hanım'ın narin sesini duyunca sağ ayağımın üzerinde dönüp
"Hoşgeldiniz Ayşen Hanım, resmi olarak tanışmadık ben Eylem"
"Hoşbulduk küçükhanım Ersin bey daha erken kalkacağınızı söyledi ama uyandırmak istemedim"
"Evet ben biraz uyamak istemiş olabilirim" dedim sırıtarak. Sonra birden aklıma 'nasıl unuttum lan?' yüz ifadesine büründüğüm soru geldi çekinerek
"Ayşen Hanım acaba gece ben uyuduktan sonra kapı çaldı mı? veya biri eşiğe not bırakmış mı?"
"Hayır, tatlım sabah en erken ben kalktım gazeteleri almak için kapıyı açtım ama bir şey yoktu. gece de kapı çalmadı"
Bu cevap dudaklarımı sarkıtmama sebep oldu. Acaba keki almamış mıyıdı? Yoksa keki aldığı halde umursamadı mı? Belki yemeden çöpe atmıştır? Teşekkür etmek bu kadar zor mu? Kötü bişe yapmamıştım ki, sadece cesaret patlaması yaşayıp onun kurbanı olmuştum umarım şuan olduğumdan daha fazla pişman olmam bunu yaptığım için diye düşünürken telefonum sayısız tireşiminden birini yaşıyordu. Merak edip pantolon eteğimin cebinden çıkardım. ikonu kaydırıp gelen sayısız mesajdan sonuncusunu okudum
Gönderen: Ela
Umarım sende benim gibi uyuya kalmışsındır. Galiba servisi kaçırdım. Sende çıkmadıysan acele etme önce dışarıda harika bir yer biliyorum orada kahvaltı yapalım sonra okula geçeriz :)
Gönderilen: Ela
Uyuya kalmadım da biraz daha uyumak istedim diyelim. tamam ben hazırım evde seni bekliyorum :)
mesajı attıktan sonra televizyon karşısına geçip Elayı beklemeye başladım. Çok geçmeden kapı çaldı. Hava sıcak olduğu için yalnızca okulun hırkasını üzerime geçirerek dışarı çıktım.
"Günaydın canım"
"Günaydıın, Çok acıktım neresi şu harika dediğin yer?"
"Merak etme çok uzakta değil 5 dakikaya yürürüz"
"Yürüyelim bakalım uykucu" diyerek kapıyı çektim.
Hava gerçekten harikaydı Mayısın başlarındaydık ve benim alerjim biraz gecikmişti galiba bu yüzden hava harika geliyordu. Neye olduğunu bulamadığımız tam olarak ne güneşe ne de polenlere olmayan bi alerjim var. Ortaya karışık galiba. Ne lanet! Ben diğer kızlar gibi her bahar aşık değil nezle oluyorum mesela. Allahtan kullandığım bi ilaç varda eskisi kadar eziyet çekmiyorum.
kısa bi yürüyüşün ardından şirin bi kafenin önünde durduk. içeri girdiğimizde pembenin ve turkuazın en tatlı tonu karşıladı bizi. Gerçekten Elanın bahsettiği kadar güzel bi yerdi. Masaya yerleştikten sonra babama kısa bi mesaj attım.
GÖNDERİLEN: Babam
Babacım biraz geç kaldık okula ,bizde kahvaltı yapıp öyle geçelim dedik. umarım sorun değildir. görüşürüz :)
Nasılda işimi biliyorum ama işim düşünce benden kibarı yok.
GÖNDEREN: Babam
Çok geç kalmadan gidin okula, biraz mola vermekten bir şey çıkmaz sanırım :)
verdiği cevap hoşuma gitmişti. Ben babamla konuşurken Ela masayı donattırmıştı bile. Herzaman ki gibi yemek yemekten Elayla konuşamadım. Karnım doyduğunda
"Çok beğendim burayı, seninkilerle de gelelim" dedim
kaşlarını çatarak "Bir daha duymamış olayım onlar artık bizimkiler" dedi ve göz kırptı beni bu kadar çabuk aralarına almalarını beklemiyordum, galiba kendimi en kötüsüne hazırladığım için ama hepsi teker teker çok iyi insanlardı ve ben hepsini çok sevmiştim. Kalkana ve okula yürüyene kadar aramızda ilginç denilecek bir konuşma geçmedi yavaş yavaş dilim çözülmeye başlamış hiç susmayan eski Eyleme dönüşmeye başlamıştım
Okula gittiğimizde ders Edebiyattı zaten bilgimin olduğu önceden ileriki konulara çalıştığım için arkamı dönerek bizimkilerin sohbetine katıldım
Rüzgar bana dönüp
"Eylem çıkışı bilardoya gidelim diyoruz ne dersin?" dedi
hepsine yeker teker bakıp
"Üzgünüm çocuklar ama sabah geç geldim şimdi akşam çıksam belki babam sorun çıkarabilir. Zaten ben bilardo oynamayı bilmiyorum" dedim.
Doruk ve Belizden aynı anda ' tüh'e benzer bi ses çıktığında sürekli yaptıkları ama benim daha alışamadığım ve hala yadırgadığım şeyi yapıp birbirlerini öptüler. Hemde dersin ortasında. Hiçbir zaman böyle bi ilişkim olmamıştı doğrusu benim hiç düzgün bi ilişkim olmamıştı. Sadece platonik olduğum bi aşkım vardı o kadar. Oda geçmişti artık. Onun tarafından hiç fark edilmemek beni de sıkmıştı ve bırakmıştım sevmeyi. tabi bu kadar kolay olmamıştı ama sonunda huzurlu olduğumu hissetmiştim. ben düşünürken Ege beni dürttü ve
"Yine daldın uzaklara güzellik, Ne düşünüyorsun" dedi
Yalnızca omuz silkmekle yetindim.
Okul çıkışında hepsi teker teker arabalara doluştu ve bana tekrar tekrar istersem sonradan da gidebileceğimi söylediler.
Bi günlük bu kadar yeterdi eve gidip ders çalışmam lazımdı.
Eve vardığımda hapşırmaya da başlamıştım. Lanet olsun yine başlıyorduk. Babama ilacımı alması gerektiğini söylediğim kısa bi mesaj bıraktıktan sonra Ayşen Hanım'ın tatlı gülümsemesiyle karşılaştım
"Zili çalmayı mı unuttun tatlım, Ne duruyorsun orada içeri gelsene" dedi
"Merhaba" diye karşılık verince
"Aa Eylem sanırım yan komşumuz Yankıyla tanıştın biraz önce bi kek kalıbı ve sana bi not bırakıp gitti. not masanın üstünde odanda" dedi ve göz kırptı.
NEEE? NOT MU BIRAKMIŞ?
Sabah kendi kendime kurguladığım şeylerin doğru çıkmaması sevinciyle odama koştum masanın üstündeki zarfı aldım ve açtım
Merhaba :) Öncelikle ellerine sağlık çok lezzetliydi. O kadar beğendim ki havuca alerjimin olduğunu unutup hepsini yedim, sonra acil yolları tabii. en kısa zamanda görüşmek üzere :)
Odanın içinde keki beğendiği için dans ederken bi anda durdum . HAVUCA ALERJİSİ Mİ VAR MIŞ?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yalnızlığın Yankısı
ChickLitBütün yalnızlıklar zordur. Adım atmak isteyip de önündeki tonlarca engelden korkmak zordur. Daha önce kimseye açmadığın kalbinin paramparça olması zordur. Peki ya sevdiğin adamın başkasıyla mutluluğunu paylaşmak? Sevmek güzeldir de sevilmek daha gü...