Düşünce sanırım dudagimi isirdim ve patlattim.Cebimden bir peçete cikarip kanımı sildim.Ve kantinin önünde ayı gibi tost yiyen gözlüklü dostumu gördüm .Adama bak yaa kendi derdini ben kurtariyorum ama neyse insanlık kimsede kalmadigi için bende kalsin.Baris a bu durumu anlattım ağzından fışkıran tost parçaları öksürünce suratıma geldi bu yüzden benden bi tokat haketti."Aysima yı birimizden birisi susturmasi gerek" dedim.Barış icicek içiyordu bende ictigi şeyin altına vurdum .Burnuna girdi içtiği şey :) Ve masadan kalktım.Koridorda yürüyordum önümde bı ayna vardı aynaya baktığım da birini gördüm
Evet oydu üstüne düştüğüm çocuktu ayy ne dicekti acaba arkama döndüm saklanmaya çalıştı ama olmadı sonra yanına gittim ve "Merhaba " dedim.Bana 'Merhaba " dedi.Tekrardan ondan özür diledim ilk önce utandı ama sonra alıştı bana.Tüm gün onunlaydim.Sonra bana "Sana bişey söylemek istiyorum"dedi.Ve o sırada en büyük sırdaşım Tuba geldi.Ve yarım kaldı soyluyecegi şey bende dedim ki "yarın kantininde önüde." diye fisildadim.