Seni seviyor muyum?

30

Uyuya kalmıştım

Uyandığımda üzerimde bir ağırlık vardı üzerindeki ağırlığa baktığımda uyuyan bir Akutagawa gördüm

Göğüsümde uyuya kalmıştı ve çok tatlı görünüyordu

Akutagawayı dürtmeye başladım mırıldanarak uyumaya başladı

İlk bi bana baktı sonra etrafımıza ardından üzerimden kalktı ve konuşmaya başladım

Atsushi: günaydın

Akutagawa: günaydın dicem de saat akşam 8

Atsushi: olsun dedim ve yanağına küçük bir öpücük bıraktım

Akutagawa: galiba insanların düşüncelerini düşünmüyoruz

Atsushi: evet

Akutagawa: o zaman dudaklarından öpebilirim dedi ve üzerime atladı

Dudaklarımızı birleştirdik ve uzunca öpüştük ayrılınca akutagawa saate baktı ve konuşmaya başladı

Akutagawa: yarım saat sonra varıcağız

Atsushi: sonunda dedim ve derin bir nefes verdim ardından konuşmaya başladım

Atsushi: benimle ne planların var

Akutagawa: sürpriz

Atsushi: öyle mi dedim ve bacaklarının üzerine oturdum birazcık akutagawayla eğlenmeye karar verdim

Ellerimi akutagawanın boynuna doladım dudaklarına bakıp dudağımı ısırdım

Akutagawa ise ellerini beline koymuş beni yemek istiyormuş gibi bakıyordu

Tam o sırada kapı tıklatılmasıyla ikimizde kapıya baktık

Hemen Akutagawanın kucağından indim ve koltuğa oturdum akutagawa ise kapıyı açmaya gitti

Kapıyı açınca karşısında bir kadın vardı ne olduğunu bilmiyordum ama kadın bir şeyler geveleyip gitti

Kapı kapanınca Akutagawaya baktım

Atsushi: kimmiş

Akutagawa: çerez alır mısınız diye sordu

Atsushi: önemli anımız bunun için mi bölündü

Akutagawa: maalesef ufflayarak koltuğa dahada sindim

Akutagawa ise bavuldan çıkmış eşyaları yerleştiriyordu benimde toplamam gerekiyordu ama çok rahattım akutagawaya tatlı bir bakış attım ve konuşmaya başladım

Atsushi: akutagawaa~~

Akutagawa: efendim

Atsushi: şey benim bavulumuda toplar musun

Akutagawa: hayır

Atsushi: lütfeeeennn~

Akutagawa: iyi tamam dedi ve kendi bavulunu toplamaya devam etti benim bavulumu da toplayınca yanıma geldi

Akutagawa: nereye gittiğimizi merak ediyor musun

Atsushi: evet o kadar merak ediyorum ki az önce kucağına o yüzden oturdu- her bokuda sesli söylemesem

Akutagawa: o yüzden yaptın bunu derken elinde bir yastık vardı nerden bulmuştu onu şimdi

Yastığı yüzüme dayadı ve beni boğmaya çalıştı tabikide kaplan gücümü kullanarak yastığı paramparça ettim

O sırada ise tren durdu ve bir ses geldi

"........ durağına gelmiş bulunmaktayız"

Akutagawa: hadi inelim geldik dedi ve elini tutup odadan dışarı çıkardı

Birlikte trenden indik ben etrafa bakıyorum şu ana kadar hiç yaşadığım yer dışında bir yere gitmemiştim

Akşam saatleri olduğundan biraz karanlıktı ama çok güzeldi

Akutagawa beni çekiştirerek bir yere götürüyordu ben ise oradaki evlere ve garip şeylere bakıyordum

Akutagawa durunca bende burdum karşımızdaki binaya baktım sanki sevgililer için yapılmış bir oteldi ve çok güzel bir yerdi ardından tekrar ilerlemeye başladık ve (lan yine bir şeyler unuttum bu seferki hani oda anahtarlarını aldıkları yer vardı ya orası neyse siz anladınız)

Oda anahtarını aldık ve bavullarımızı oradaki görevliye teslim edip asansöre doğru ilerledik

Odamız 13. Kattaydı bir de üstüne asansör çok yavaş haraket ediyordu sıkılıp başımı asansörün duvarına dayadım birden ışıkların gitmesiyle korkuyla başımı asansörün duvarından kaldırdım

Akutagawa hemen telefonunu çıkardı ve fenerini yaktı

Akutagawayı görünce hemen ona sarıldım çünkü karanlıktan korkuyordum

Akutagawa: sakin ol sakin olamıyordum sadece burdan kurtulmak istiyordum

Akutagawa: tamam ağlama birazdan gelir ağlıyor muydum

Belime sarılan kollarla dahada akutagawaya sokuldum sadece burdan çıkmak istiyordum

Asansör birden aydınlanınca başımı kaldırdım asansör durunca kapı açıldı

Asansörün kapısının etrafında bir kaç kişi varsı ve gülüyordu

Akutagawayı bırakmadan asansörden indik inince karşımızdaki kadın konuşmaya başladı

Kadın: sizi korkuttuysak özür dileriz buraya ne zaman tatlı bir çift gelirse onları biraz daha yakınlaştırmak için böyle bir etkinlik yapıyoruz

Akutagawa: başarılı oldunuz dedi ve beni gösterdi

Bu etkinlik bence çok saçmaydı neden insanların korkularını kullanarak onları yakınlaştırmaya çalışırlar ki diye düşünüp hızlıca yürümeye başladım

Odamızın neresi olduğunu bilmiyordum ama yürüyordum akutagawa durunca bende otomatikmen durdum ve akutagawa baktım

Akutagawa: odamız burası kapıya baktım üzerinde 169. Oda yazıyordu

Odaya girdim akutagawayı bırakıp kendimi yatağa attım

🐯

Evd bölüm bitti

Hikayenin sonlarına yaklaşıyoruz bundan sonra yazacağım kitapta shin soukoku olacak

Vote atabilirsiniz