EV

281 15 0
                                    

O evden çıktıktan sonra akşama kadar yine ortalıkta görünmemeye çalıştım. Bazı komşular dışında kimse görmemişti onlar da zaten neden dışarda olduğumu bildikleri için birey demeden yanımdan uzaklaştılar. Akşam saat 11 de eve geldim. Eve geldiğim de kapının önünde sinirli aile tablosu beklemiyordum.Ama kapıyı açar açmaz sorular yağmaya başladı.İlk olarak annem;

- Nerdesin sen saatten haberin varmı?
Sonra babam;
-Bizden izin almadan niye çıkıyorsun kız başına dışarıya? Dedi bağırarak .

Kız başına anlamı çok saçma niye kızlar dışarı çıkamazmı? Ne kadar saçma bir cümle bu cümleyi o çocukta söylemişti.
" kız başına"
Bende sorularına cevap vermeden odaya gitmeye çalıştım ama babam kolumdan çok sıkı bir şekilde tutup yere attı.Canım yanmıştı babam yine sinirlendi. Bir an afallasamda ne olduğunu anlamadım.
-Napıyosun sen ya, dedim.
O da bana -
- Yapılması gerekeni, dedi
Ve bir tokat savurdu suratıma ben bir an olayın şoku ile yanağımı tuttum.Koşar adım odaya gittim.Babamda arkamdan geldi çok sinirlenmişe benziyordu bir anda belindeki kemeri çıkardığını gördüm. Bana kemerleri mi vurucaktı? Bir kaç saniye sonra vücudumda acı hissettim bir kaç kez vurdu ve gitti ben ağladığımı yeni farketmiştim.
Hemen odanın kapısını kilitledim ve dolabımdaki kıyafetleri valize doldurdum. Gece evden kaçıcaktım. Dayanamıyorum artık istemiyorum acı çekmek falan. Kendi babam beni kemerledövdü resmen daha önce de kalkışmıştı ama annem bir şekilde durdurmuştu ama bu sefer durdurmadı artık 18 yaşındaydım bana el kaldıramazdı bana vuramazdı. Gece saat 1 2 gibi gidicektim ama nereye gideceğim bilmiyorum. Odamda biraz düşüncelere daldıktan sonra saate baktım saat. 2:30 du .Hemen kabanımı giyip kapıya yöneldim yavaş yavaş kapı kolunu aşağıya indirdim kapı açıldı aynı yavaşlıkla kapıyı kapattım.Dışarı çıktım hava buz gibiydi. Ben nereye gideceğimi bile bilmiyorum. Kendime lanet okuyorum neden arkadaş edinmezdim ki. Of of. Bir süre bir bankta oturup düşündüm sonra o çocuğu hatırladım. ARAS onu araya bilirim ama numarasını nereye koydum ki. Kabanımın cebine elimi daldırdım. Evet burdaydı telefonumu elime alıp numarayı tuşladım ve açmasını bekledim dördüncü çalışta telefon açıldı. Uykulu bir sesle.

-Alo, dedi
- Alo Aras ben Ezgi şuan dışardayım kalacak yerim yok son çare seni aradım kusura bak- ,diyemeden sözümü kesti
-Nerdesin
-'''''''' sokaktayım,dedim.
-Tamam sakın ordan ayrılma geliyorum.dedi ve yüzüme kapattı.

Aradan 20 dakika sonra önümde lüks bir araba durdu ilk başta çok korktum ama sonra tanıdık yüz belirdi Aras gelmişti. İyide Aras zenginmiydi? Ne diye düşünüyorsam .Sonra bana;
-Hadi atla,dedi
Bende sözünü ikiletmeden arabaya yöneldim etraf karanlık olduğu için yüzünü net göremiyordum.Sonra arabanın ışığını açtı.Afallamış şekilde yüzüme bakıyordu. Ne olmuştu ki ?sonra bana dönüp;
-kim yaptı? Dedi.
Neyi kim yapmıştı. Cevap vermediğim için soruyu anlamadığımı anlamış gibi;
-Suratına kim vurdu? Dedi
Şimdi anladım aynaya bakmadığım için el izi kaldı mı diye bakmamıştım.
- Boşver, dedim
Yüzünün gerildiğini görebiliyordum. Sinirli bir şekilde tekrar sordu.
-kim yaptı Ezgi? Dedi bağırarak.
Bir ara afallasamda cevap verdim.
-babam yaptı oldumu?dedim.
Sonra yüzü daha da beter bir hal aldı. Ne diye böyle tepki verdi anlamadım. Biraz bekledikten sonra arabayı çalıştırdı ve sürmeye başladı. Dakikalar sonra lüks bir eve geldik bir villaydı.Daha önce hiç villaya girmemiştim. Acaba nasıldı? Aras arkadan benim itekleyerek eve soktu. Evin içi de dışı gibi çok güzeldi. Sade bir dekorasyonu vardı.Arasın yanına bir kadın geldi.Aras kadına;

- Misafirimize bir oda ayarlayın, dedi.
Kadın;
- Hemen efendim, dedi ve yanımızdan ayrıldı.
Aras elimdeki valizi görünce şaşırdı ama hemen eski haline geri döndü ve bir şey dedi;
- Bu sefer eve geri dönmiceksin galiba,dedi
Bende yavaşça başımı evet anlamında salladım.
-O zaman uzun süreli misafirimsin yani ev arkadaşımsın, dedi ben bir an şaşırdım ve; - Ailen birşey demesin, dedim
Bir an yüzü asıldı. Sonra;
- Benim ailem yok ,dedi.
Afallasamda birşeyler diyebildim;
-Özür dilerim bilmiyor-,yine sözümü tamamlamadan yarıda kesti bu çocuk bemim sinirimi bozuyordu ama şimdi birşey diyemezdim.
-Önemli değil alışığım,dedi .
Aramızda sessizlik oldu.Sonra daha önceki kadın geldi ve ;
-oda hazır efendim ,dedi
Aras bana bakarak ;
-Gel odana götüreyim seni,dedi bende tamam anlamında başımı salladım.Yukarı merdivenleri çıkarken hiç konuşmadık.Odanın kapısının önünde durdu ve ;
-İyi uykular Ezgi,dedi ismimle hitap etmesi çok hoşuma gidiyordu.Ah ne saçmalıyorum ben neyse hemen odaya geçtim ve yatağa yattım etrafı inceleme gereği duymadan kendimi uykunun kollarına bıraktım.
                           *********
Okuduktan sonra beğenirseniz sevinirim.

SEN BENİMSİN!!!!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin