WHEN I WAS YOUR GIRL ( COMPLETED )

CHAPTER 20

ONE YEAR LATER

"Mom, can I buy this one?" tiningnan ko ang tinuro n'ya. "Sure.... Wait me here okay? " tumango naman ito kaya pumunta akong cashier para tanungin ang price ng laruan na'to. 

"Worth 1,450 ma'am"  kinapa ko ang pitaka ko sa bulsa ng Jacket ko. Pinagpawisan ako ng wala akong makapang pitika doon. Iniwan ko muna ang laruan sa Cashier para hanapin ang wallet ko.

"Baby, nakita mo ba ang wallet ni Mommy?" I asked Caiden, my son. " No, Mom. Why po?" umiling ako sabay halik sa noo n'ya.

" Baby, I think I lost my wallet while we're walking down there." Turo ko sa escalator. Tiningnan n'ya ang tinuro ko. Hinanap namin ang wallet ko. Nilibot namin ang buong Mall ngunit wala kaming nakita.

"Mommy, balik nalang po tayo dito kapag nakita na po na'tin wallet mo po."

Pinapahanap ko sa mga Pulis ang wallet ko. Maraming mga importanteng bagay ang laman ng wallet ko na 'yon.

"Can we wait for a while, anak?  I just need to find my wallet lang okay?" tumango naman ito sabay yakap sa'kin. Kinarga ko s'ya at niyakap pabalik. Sinabi ko sa mga Pulis na sa parking lot ako maghihintay.

Habang karga ko ang anak ko, may nakita akong kakapark lang na kotse kaya nagpagilid ako. 

My world stopped when I saw him..... Nakita ko ang kaligayahan ng kanyang mga mata. Hindi ko inalis ang sun glasses ko para di n'ya ako makilala. Binuksan n'ya ang kabilang pintuan ng kotse at may kinargang Bata.

Sumikip bigla ang dibdib ko dahil sa nakita.  Hinalikan n'ya ang noo nung babae dahilan para manghina ako. Napansin ata ng anak ko 'yon kaya tiningnan n'ya ako.

"Mommy are you okay po?" alalang tanong sa'kin ng anak ko. Tumango ako at hinalikan s'ya sa noo. " I'm fine anak...." pinasigla ko ang boses ko sabay lingon sa masayang Pamilyang lumakad papasok ng Mall. 

Ipinasok ko ang anak ko sa back seat dahil nakatulog ito sa paghihintay. Nang isinirado ko na ang pintuan, tinanggal ko ang sun glass ko at laking gulat ko na nagtugma ang mga mata naming dalawa.

Bakit s'ya bumalik sa kotse? May naiwan ba s'ya? Hindi ko ma kontrol ang sarili ko ng lumapit s'ya sa gawi ko.

"Ikaw pala 'yong may kargang Bata kanina?" he asked. Tumango ako. "I didn't recognize you. " biro n'ya na may kasabay na tawa. Tumawa naman ako ng peke.

"So, how's life? How's New York?" he asked again. " New York, parin. Ikaw?". I asked him. He smiled at me. " Well, I have a beautiful and gorgeous wife now. One child, so optimistic. " ngiting kwento n'ya.

" You? Where's the father of your child? "  I looked away. putangina mo! Ikaw ang ama nito! Gusto kong isigaw sa mukha n'ya.

" He's dead. Actually, namatay s'yang hindi n'ya alam na may anak kami." kwento ko.

"I'm sorry... Condolence...." sana nga patay kana, Primo eh.. putangina!

"Nah... Kasalanan ko din naman, hindi ko agad nasabi. Nasa mabuting kamay na s'ya ngayon eh" tumango-tango naman ito. Hindi mo parin gets Primo?

" I'm sorry again, Sva.... " pinunasan ko ang luha sa mga mata ng makitang tumatakbo ang mga Pulis sabay bigay ng Wallet sa'kin. I gave them 10k.

" Primo.... When I was your Girl, I felt so blessed. " kumunot ang noo n'ya. " Because you're a good partner, boyfriend to me before. " he mouthed 'thank you'. " At alam ko, magiging mabuting ama ka din sa anak mo ngayon. Always love your family."  I said and smiled.  "Thank you, Svajone....." He replied.

" Alagaan mo ng mabuti ang pamilya mo. Nasa mabuting kamay kana, Primo.... "

      = THE END =