{ 2: Ang Bilyonarya at ang Bagong buhay}
ELLIE XELA WATSON POV
" Say it again?" Ma- Authority kung utos sa Secretary ng Mommy ko.
" Miss. Ellie, Naka transfer na po kayo sa ......" Hindi kona pinatapos ang sasabihin niya, at tinapon ko sa kanya yung unan na yakap ko habang nanunuod ng TV.
" Is it a Private School?? May dorm ba?? What about may Condo Unit? Malapit ba sa school?? What about my car??" Sunod-sunod na tanong ko sa kanya.
" Not a private school, wala pong dorm, hindi nyo narin po magagamit ang dorm nyo mula po ngayon utos po yun ng Daddy nyo, at hindi narin po kayo gagamit ng Car"
Napalaki ang mata ko sa mga narinig ko, Totoo ba yun??
" Tama ba?? Ililipat nyo ako sa Public school?? Paano ako makakapunta doon?? Kung wala akong car?? Paglalakarin nyo ba ako?? At saan ako titira!" Singhal ko sa kanya.
" Plsss miss. Ellie wala na po kayong magagawa, Naka handa na po ang mga gamit nyo ihahatid na po kayo sa bago nyong matutuloyan malapit sa school"
Natulala na lamang ako sa mga sinasabi niya saakin.
" I talk to my dad " saad ko sa kanya
Na agad akong hinarangan ng mga butler ng pamilya.
" Huwag nga kayong humarang, hindi ito maaring gawin saakin, hindi ako mabubuhay ng wala ang condo at ang car ko" pinipilit kung lumusot sa kanila pero hindi talaga uubra.
" Sige na hatid nyo na siya, ate pakibaba na dito nung mga gamit ni miss. Ellie" the Secretary said.
" From now on miss. Ellie Ito na po ang house nyo, bibisitahin ko po kayo every week, At yung credit card nyo po is have a limitation, hindi po kayo pweding mag withdrew more than 10 thousand, and hindi rin po pwedi na magca- cash out kayo Everyday, Pwedi lang po ay 3 times every month, Yun lang po miss. Ellie mag iingat po kayo" paliwanag ng secretary.
Nakatulala na lamang ako habang nakatingin sa mga car nila na paalis na, humarap ako sa bahay nasa likuran ko.
Subrang liit parang kasing laki lang ng cr ng room ko, wala manlang gate, Ang pangit pa ng kulay parang luma na.
Naupo na lang ako sa gitna ng mga gamit ko, Pakiramdam ko wala na akong lakas, bye bye car at ang condo ko, gosh how i can survive here.
" Ahhhhhhhhhhh nakakairita" sigaw ko habang gigil na hinahampas yung mga gamit ko.
Bigla akong napatigil ng mapansin na pinagtitinginan ako ng mga tao, Ang dami ko palang kalapit na poor people, At mga batang Marurumi.
Kinuha ko na yung mga gamit ko baka may mga adik pa sa kanila ay mapatay pa nila ako, hindi ko trip na mamatay sa ganitong klase ng lugar.
" Sana may malinis na cr dito at fredge na maraming pagkain, At malambot na kama, at aircon makakaya ko ng pag tiyagaan dito." Sambit ko pag pasok ko sa loob.
It's looks cute
Meron isang sofa, nasa kabilang side lang ang kitchen, meron din fredfe, i think maayos naman ang daloy ng tubig dito.
Tiningnan ko yung room, May pangit na kama at unan at kumot, side lamp, At walang aircon manlang.
I'll never be happy living here
I feel uncomfortable
