It's Ok / Dorukhan Toköz

1

_Bero indim ben neredesin sen?
_Ada senin uçağın bugün müydü?
_Dalga falan geçiyorsan komik değil Berat, uçaktan indim valiz bekliyorum.
_Ya canım kardeşim şey,
_Ne Berat?
_Berat deme valla geriliyorum ya, tamam unuttuk kızım işte abartma ya bak taksiye binip gelemez misin, söz telafi edicem.
_Tamam, taksiyle gelirim sen bana evin konumu at
_Ada bir şey daha var
_Daha ne olabilir Berat?
_Ben evde değilim o yüzden ne yapalım biliyor musun? Ben sana Uğurcan abinin eşinden konum isteyeceğim. Kübra ablacığım da bana konum atacak ben sana onu atıcağım. Ben tesisten gelinceye kadar orada dur olur mu?
_Berat kadınla daha önce hiç tanışmadım napıcam ben, hem gerilirim bilmiyor musun?
_Ya bak Kübra abla çok iyi birisi, hem çoğu zaman akşam yemeklerine yapar bize, tanışmış olursunuz.
_Of berat tamam

Valizimi aldıktan sonra çıkışa doğru ilerledim. Taksiye bindikten sonra Berat'ın bana attığı konumu taksiciye gösterdim.

Amca bana "Demek bizim tesislerin oradaki evlere gidiyorsun" demişti.
_Evet amcacım kardeşim var yanına geldim, baya koyu Trabzonlusun galiba
_Anlatmak yetmez kızım. Bizim çevremizde herkes babadan oğula Trabzonlu. Biz de öyle kenarda biriken olunca maçlara gidiyoruz. Sen hangi takımı tutuyorsun kızım?
_Amcacım zaten gönülden Trabzonluyum ben.
_Ha şöyle en doğrusunu yapmışsın kızım. Şimdiki gençlerin gözleri hep İstanbul takımlarında.

Gülümseyip telefonuma baktım. Bu sırada Berat yazmıştı.

_CANIM kardeşim ben de tesislerden çıktım, dire Kübra ablalara geçerim, buluşuruz orada.
_Tamamdır Bero, gelmek üzereyimdir herhalde ben de.

5 dakikalık yolun ardından sitenin girişinde inmiştim. Kapıda duran bekçiye ismimi söyledikten sonra beni içeriye aldı ve evi tarif etti.

Kapıyı çaldığımda çok gerilmiştim ce heyecanlıydım. Kapıyı açan kişi gülümseyip:
_Ada sen olmalısın herhalde, dedi. Gülümseyip kafamı salladım.

Ayakkabılarımı çıkardıktan sonra eve girdim. Valizimi hole bıraktıktan sonra Kübra abla olduğunu düşündüğüm kadın :
_Çayı yeni demledim ister misin?
_Olur ben de geliyim seninle
_Yok yok otur sen içeride, getiriyorum hemen ben demişti.

İçeri girdiğimde salonda pusetin içinde bebek yatıyordu. Yanına gidip çömeldim ve oyun oynamaya başladım.

Kübra abla elinde iki bardak çay getirmişti. Elindeki çaylardan birini bana uzatıp yanımdaki koltuğa oturmuştu. Ben de kalkıp oturdum.

_Eee Ada hangi rüzgar attı seni buraya?
_Aslında Ankara'da çok sıkılmıştım, farklı bir şeyler isteyince hayatımda Berat da yanına çağırdı ve bir anlık kararla geldim. Üstüne çok düşünmedim yani, her şey çok hızlı gelişti.

O sırada kapı çalmıştı. Kübra abla hemen kalkıp kapıya baktı. Kapıdan içeriye Berat, Dorukhan ve Uğurcan üçlüsü içeri girdi.

Berat gelir gelmez:
_Abla börek var mı börek, gözleme de olur hiç fark etmez, demişti. Kübra abla da sahte sinirle;
_İnsan boğazını düşüneceğine ilk kardeşini düşünür. Acaba geldi mi, nerede şu an diye.

Berat gülerek salona gelirken beni ve öldürücü bakışlarımı gördü.

_Canım kardeşim, bir tanem, güzelim benim, sen kardeşinin yanına mı gelmişsin, aman aman efendim hoş geldiniz, sefalar getirdiniz, diyerek yanıma geliyordu. O sırada Uğurcan abi içeriye girmişti:
_Demek Berat'ın geldiğini unuttuğu kardeşi senmişsin, dedi elini uzatırken.
_Evet o kesinlikle benim, demiştim. O sırada salona giren Kübra abla Dorukhan'a bağırmıştı;
_Dorukhan mutfaktan çıkıp buraya gelir misin, daha yemeğe var
_Ama ben çok açım, derken içeri girmişti Dorukhan Toköz.

Var ya yazdığım şeylere bakayım diye girdim. Bunu burada unutmuşum. Bu kurguya dört bölüm yazmışım, hiç paylaşmamışım üstüne üstlük bu bölümün yazılış tarihi de 28 Şubat 2022'miş. Neyse bölüm yazmaya üşendiler bu kitabı yayınlarım herhalde ruh halime bağlı her şey.