I just realy love you

1.9

Felix'ten

Sabah erkenden kalkıp hazırlandım ve Minho'ya bir not ile kahvaltı bırakıp çıktım taciz edildiğim gün form doldurduğum yere gidiyordum hemen gittim ve patronum ile görüşme yaptım beni beğenmemişti ama benden başka başvuran olmadığı için üç aylık deneme süreci tanımıştı mutlu bir şekilde Jeongin ile kahvaltı yapıcağımız yere gidiyordum ama gelen sesle moralim tamamen bozuldu "Felix, LİXİEE HEYY DUYUYOR MUSUN?" Arkamı dönüp ona baktım "efendim Min-Jİ" dedim derin nefes alarak "hey iyi misin? Sinirli gözüküyorsun" aslında sinirli değil gergindim ona kızmaya üzmeye hakkım yoktu ki "hayır iyiyim merak etme sen nasılsın?"
Üzgün görünüyordu "aslına bakarsan değilim Minho bu gün ki telefonumu açmadı ve sevgilim var diye mesaj attı" benim yüzümden miydi neden herkesi üzüp yoruyorum ki "seninle sevgili olduğunu söyledi" şaşırmıştım ve bellide etmiştim "sakin ol Lixie sana kızmadım onada kızmadım onu beni sevmeye ya da seni ondan ayrılmaya zorlayamam özür dilemek için sana seslendim" onun için çok üzülmüştüm ve gereksizce suçluluk duyuyordum "Min-Ji ben.." konuşmama fırsat vermeden "sorun değil görüşürüz" dedi "pekala görüşürüz" birbirimize veda ettik ve Jeongin ile buluşucağım yere gittim ve yanına oturdum.

Jeongin- geciktinn ama şanslısın ki ben mütevazi bir insanim

Felix- bilmez miyim Jeongin bey

Garson- hoş geldiniz efendim ne istersiniz?

Felix- çay

Jeongin- hey kahvaltı yapmıyacak mısın?
Felix- iştahım yok

Jeongin- peki o zaman ben de cay aliyim kahvaltiyi sonrada yiyebilirim

Garson- peki efendim

Jeongin- benimle önemli bir şey konuşucağını söylemiştin dinliyorum ama bir şartla

Felix- neymiş?

Jeongin- bir dahakine eğlenmek için buluşacağız

Felix- hizmetinizdeyim bay Jeongin ama ilk oncee sevgilinle 14 yasindan beri birlikte olduğunu öğrendim onu gerçekten seviyor musun?

Jeongin- evet neden ki?

Felix- yalan söylüyorsun gözlerin faltaşı gibi açıldı

Jeongin- hayir açılmadı

Felix- evet açıldı

Jeongin- bir şey mi biliyorsun Felix?

Felix- hayir sadece bana garip geliyor 14'ten 21'e cidden mi? Ama benimle konuşmak istemezsen seni zorlamamam özür dilerim

Jeongin- hey hayır sadece kimse onunla ilgili benimle konusmamıştı garip geldi

Felix- peki bir şey daha sorucam benden iğreniyor musun? Daha doğrusu bizden Chan Changbin Minho Han Hyunjin

Jeongin- sen ailemin homofobik olduğunu öğrendin

Dedi ve birden gözü doldu ağlamaya başladı "BEN ONLAR GİBİ İĞRENÇ DEĞİLİM SİZDEN İĞRENMEM İÇİN Bİ SEBEP YOK ZATEN GAYET İYİ VE MUKEMMELSİNİZ BEN AİLEM KADAR GADDAR DEGİLİM" diyerek bağırıyordu ağlarken "hey hey hey sakin ol bana her şeyi anlatabilirsin seni dinlerim" diyip ona sarıldım ve hiç yadırgamadan hemen kollarını belime bağladı ve birden sessizliği bozup direkt anlatmaya başladı "ben küçüktüm çok küçüktüm 14 yaşındayken yönelimim farkına varması sağlayan bir erkekle tanıştım ve onunla çıkmaya başladım ailem beni odamda onunla öpüşürken bastı sonra onu kovup hiç dinlemeden bana bağırmaya başladılar sonra beni başka bir okula kaydettirdiler ve bir daha onunla görüştürmediler ve bana bir kız ayarladılar aslına bakarsan 18 yaşına kadar izin verdikleri tek erkek arkadaş Seungmin'di bende o süreçte ona aşık olmuştum hala öyleyim ama ailem yüzünden o kızla çıkmaya devam ettim" gerçekten çok kötüydü ikiside birbirine aşıktı ama kavuşamıyorlardı benim bile aşırı canim yanmıştı onun ne yaşadığını nereden bilebilirdim "Jeongin hadi gel su iç sonra da kaldığın yurda gideriz birlikte yemek yeriz olur mu?" Dedim ve ona moral vermeye çalıştım sonra da yurduna gittik