0

13 0 0
                                    

โปรดใช้​วิจารณญาน​ในการอ่าน
Enjoy reading

#yourbody

18 : 09 P.M.

กริ๊ก!

ผู้ชายร่างสูงราว 180 เซนติเมตร ใบหน้าออกสีซีด ย่างกายเข้ามาในห้องพักชั้นบนสุดของคอนโดหรูใจกลางเมือง หรือ เพ้นต์เฮ้าท์

เขาเป็นหนึ่งในเจ้าของห้องพักนี้ เจ้าตัวซื้อห้องด้วยเงินสด ราคารวม 20 ล้านบาท ไม่ต้องสรรหาคำพูดมาบรรยายความรวยของเจ้าตัว แต่เงินมันไหลมาจากธุระกิจสีหม่นต่างหาก...

" กลับมาแล้วหรอคะ? " ประโยคคำถามจากชายเสียงหวาน อายุราว 30 ปีที่นั่งอยู่บนโซฟาหนังของเจ้าตัว

ใช่

เขาคือเจ้าของห้องอีกคน และพ่วงสถานะแฟนของซิน

ซินตอบกลับไปเบาๆบทสนทนา​ระหว่างการเตรียมอาหารเย็นถูกพูดถึงเล็กน้อย หนึ่งในประเด็นนั้นคือทาร์ต​ช็อกโกแลต​จากเพื่อนของมีฟ่า มันคือขนมที่เขาโปรดปราน​มากที่สุด

จานกระเบื้องสีขาวบริสุทธิ์ ด้านบนถูกประดับด้วยอาหารที่ซินซื้อมาเมื่อสักครู่ ถูกวางเรียงอยู่บนโต๊ะไม้ตัวเล็กของมีฟ่า เขาเป็นคนไปเลือกมันมาเองเมื่อ 2 ปีที่แล้ว หลังจากนั้นก็ไม่ได้ออกไปไหนอีกเลย...

ทั้งสองคนนั่งประจันหน้ากันบนโต๊ะอาหารไม่บ่อยนัก บางคราวมีฟ่าจะต้องรับประทานอาหารเพียงคนเดียวเพราะซินต้องไปเฝ้าบ่อนบ้างคาสิโนบ้างในช่วงเวลากลางคืน หรือในบางคราวมื้อเย็นอาจไม่ถูกจัดขึ้น ไม่ใช่เพราะไปทานข้างนอก แต่เป็นเพราะมีฟ่ามักจะสลบไปกันการทำกิจกรรมบ้าคลั่งของซินเสียบ่อยจนไม่ได้ทานมื้อเย็น

บทสนทนาไม่มากนักถูกพูดถึงในการรับประทานอาหารร่วมกันในรอบ 3 วัน ถึงจะพูดคุยกันผ่านทางโทรศัพท์บ่อย แต่ทุกครั้งที่พบหน้ากันก็จะมีเรื่องมาคุยกันทุกรอบ

" วันนี้งานเขียนเป็นไงบ้างคะ " หนึ่งในประโยคที่ซินถามมีฟ่า

การที่มีฟ่าไม่ได้ออกจากห้องนานเกือบ3ปีได้เพราะมีฟ่าเป็นนักเขียน เขาไม่จำเป็นต้องออกจากห้องเพื่อไปที่ทำงาน แต่ก็ใช่ว่าลึกๆเขาจะไม่อยากออกจากห้องนี้เสียหน่อย ที่ไปไหนไม่ได้ก็เพราะโดนกักไว้ต่างหาก

" วันนี้เขียนไม่ค่อยลื่นเท่าไหร่ น่าจะเพราะป่วย " วันนี้งานเขียนของเขาเสร็จไปเพียง 2 หน้า เขาไม่สบายจากการเพลย์เป็นนักโทษของซินเมื่อคืน

ซินรุณแรงมากเกินไป...แต่เขาก็ไม่ห้ามการกระทำบ้านั่น

นี่คงเป็นเหตุผลของวลีที่กล่าวไว้ว่า 'ศีลเสมอกัน'

มื้ออาหารเย็นผลานเวลาไปถึง 15 นาทีแล้ว แต่ทั้งสองคนยังคงไม่วางมือจากจานอาหาร

" วันนี้พี่ได้ heroin มาด้วย ลองไหมคะ " ซินกล่าวคำเชิญชวนมีฟ่าให้ไปท่องโลกยาเสพติด บ่อยครั้งที่จะได้ยินประโยคแบบนี้จากซิน เขาเป็นทั้งผู้เสพ และผู้ค้ารายใหญ่เลยล่ะ บางครั้งประโยคเหล่านี้ก็ไม่ใช่คำเชิญชวน แต่เป็นประโยคบังคับต่างหาก

มีฟ่าเบียงเบนไปถามเรื่องการเข้าไปที่คาสิโนของซิน โดยปกติแล้วซินจะต้องเข้าไปเฝ้าคาสิโนในช่วงกลางคืน ยกเว้นแต่วันที่อยากทำกิจกรรมอื่น เมื่อมีฟ่าถามว่าไม่เฝ้าคาสิโนหรอ ในวันที่ซินไม่ปกติก็มักจะตอบว่าไม่จำเป็น แต่ถ้าวันไหนปกติพรุ่งนี้ก็คงยังไม่กลับห้อง

และวันนี้เป็นอีกวันที่มีฟ่าปฎิเสธซินไม่สำเร็จ ไม่ว่าจะเปลี่ยนประเด็นไปมากแค่ไหน ซินก็ไล่ต้อนกลับประเด็นเดิมทุกครั้ง

" งั้นทานข้าวเสร็จพี่ขอคำตอบนะคะ " ไม่มีความจริงในประโยคนี้ เมื่อใดที่ซินให้โอกาศตอบในภายหลัง มันมักจะเป็นประโยคบังคับ

#yourbody

Talk - แหะๆ บรรยายอาจจะกากนึดนึงนะคะ ปกติเราเป็นไรท์เตอร์แฟนฟิค แต่ตอนนี้ก็ผันตัวมาเขียนออริแทนเนื่องจากหลายๆปัจจัย
ยังไงก็ฝากเรื่องนี้ด้วยนะคะ อาจจะมีเนื้อหาที่รุณแรง(ไม่)นิดหน่อย โปรดใช้วิจารณญานนะคะ take care yourself kaa

YourbodyWhere stories live. Discover now