My Little Lamp[Villain Season 2]

အပိုင္း(၂)[Zawgyi]

"ဆရာ...ဒီcanvasစေတြနဲ႕ေထာက္တိုင္ေတြဘယ္နားထားလိုက္ရမလဲ?.."

ဧည့္ခန္းထဲဝင္လာတဲ့ တပည့္ျဖစ္သူေၾကာင့္ ခန့္ကတစ္ခ်က္လွည့္ၾကည့္လိုက္ကာ..

"အေပၚထပ္ကအခန္းလြတ္ထဲထည့္ခဲ့လိုက္ဖိုးျပည့္..."

"ဟုတ္ဆရာ.."

ပန္းခ်ီဝါသနာပါသူမို႔ canvasစမ်ားကို ငယ္စိတ္ဝင္တစားလိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။

"ငါနားလိုက္ဦးမယ္ခန့္..."

သူမထိုင္ေနေသာခုံ၏ လက္တကမ္းရွိ တုတ္ေကာက္တစ္ေခ်ာင္းကို ဆြဲယူလိုက္ကာ ထိုင္ေနရာမွ မတ္တပ္ထရပ္လိုက္ၿပီး ယိုင္နဲ႕နဲ႕ေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္ တုတ္ေကာက္ကို အားျပဳကာ ထြက္ခြာသြား၏။ ထိုျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ငယ္အံ့အားသင့္သြားမိသည္။

ဒီလိုအိမ္ႀကီးထဲမွာ တစ္ေယာက္တည္းလာေနမယ့္သူက လမ္းေတာင္ေကာင္းေကာင္းမေလွ်ာက္နိုင္ဘူးတဲ့လား...သတၱိေကာင္းလိုက္တာ..။

"ကိုခန့္...သူ႕ေျခေထာက္ကဘာျဖစ္ထားတာလဲဟင္?.."

အေပၚထပ္ကို တက္သြားတဲ့ နိုးကိုၾကည့္ရင္း ငယ္ကတီးတိုးေမးလိုက္၏။

"အဲ့ဒါက....ဒီၾကားထဲမွာ..နိုးနိုးကကိုယ့္ကိုကိုယ္ေသေၾကာင္းႀကံဖို႔ခဏခဏလုပ္ခဲ့တာငယ္ေလးရဲ႕..အဲ့လိုကေန..သူ႕အာ႐ုံေၾကာေတြကိုထိထားတာ...ေဆး႐ုံေပၚမွာႏွစ္ရွည္လမ်ားေနလာရလို႔လည္းပါတာေပါ့ေလ..အာ့မို႔ လမ္းေကာင္းေကာင္းမေလွ်ာက္နိုင္ျဖစ္ေနတာ..ဆရာဝန္ကေတာ့ေျပာပါတယ္..ျပန္ေတာ့ေကာင္းလာဖို႔ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ရွိတယ္တဲ့.."

"သနားပါတယ္ေနာ္..."

နိုးအျဖစ္ကိုျမင္ရတဲ့ ငယ္တစ္ေယာက္မွာေတာ့ ဝမ္းနည္းသလိုလို နာက်င္သလိုလို ေခါင္းစဥ္မဲ့ခံစားခ်က္မ်ား ျဖစ္ေပၚေနရရွာ၏။

"နိုးနိုးကလူတစ္မ်ိဳးငယ္ေလးရဲ႕..သူ႕ကိုသနားတာမႀကိဳက္ဘူး...သူ႕ကိုသူမ်ားကသနားတာမ်ိဳးကိုသူကမလိုခ်င္ဘူး...ဒါမယ့္..သူ႕ဘဝေလးကတကယ္ကိုသနားစရာေလးပါငယ္ေလးရာ.."

သနားမွာစိုးလို႔ သန္မာခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရင္း သူဘယ္ေလာက္ေတာင္ပင္ပန္းေနလိုက္ရွာမလဲေလ..။