Limit & Forbidden

Limit: Her Side

Limit: Cersei's Side by JhasMean

A short story

Inspired by UST files' entry: Cersei x Jamie

My seven word love story: He is never going to be mine.

~~~

We all search for adventure. Our soul craves for something dangerous. We do things that will push us to our limits. We want things we can never get, and love those who will never be ours.

May mga bagay na hindi mo na dapat ginawa pa pero mahirap pigilan. May bagay na mali, pero parang tama kasi pinasaya ka. Pakiramdam na kahit saan o kahit kanino ay hindi mo nararamdaman.

Rules are made for us to break them. We have different set of rules. May madaling sundin, may mahirap. Mas madaming mahirap. Dahil karamihan ng mga batas na naskasaad ay parang masarap suwayin. Breaking the rules gives us rush.

We share the same womb. Grow up loving each other, protecting each other, putting each other in our top of priority list. He's my twin. My dearest twin brother. I love him to death. Walang makakapantay ng pagmamahal ko sa kanya, but love has its limit. May klase ng pagmamahal ka lang na pwedeng maramdaman sa isang tao. May degree ng pagmamahal na dapat ay sa magulang mo lang binibigay, may klase naman na sa boyfriend o sa asawa mo lang dapat maramdaman. But is it wrong if I feel that kind of love to my brother? May sibling love na tinatawag, that's how we coin the love of a person to his or her sibling.

But what if it went to the extent that their not just siblings love that you're feeling to your brother? Paano kung yung pagmamahal na hindi mo dapat ibigay sa kanya ay naramdaman mo, at nagustuhan mo ang pakiramdam na iyon?

All is fair in love and war. Pero paano magiging fair ang pagmamahalan na ito kung simula pa lang ng storya ay naging unfair na ang tadhana sa amin?

--

"Jamie, Cersei, you'll be sharing room for a while. Kadadating lang ng Tito Adolfo niyo and he'll be staying here. Alam niyo naman ang sitwasyon nila ng Tita niyo." Muling paalala ni Mama sa amin ng aking kakambal. Sabay na tumango kami at binalik ang pansin sa nilalaro naming video game. Ngumisi ako, matatalo ko na si Jamie. Kahit alam kong pinagbibigyan niya lang ako ay masaya pa din ako. Ililibre niya ako, kapag nanalo ako, eh.

Napabagsak ko ang character niya at nagtatatalon dahil sa tuwa, naupo ako sa kanyang kandungan at pinugpog siya ng halik sa mukha. Pinagalitan naman ako ni Papa dahil sa inasal ko kaya umalis agad ako kay Jamie, mukha ding nainis siya sa ginawa ko at padabog na umakyat sa kanyang kwarto.

Ngumuso ako. Palagi ko namang ginagawa iyon sa kanya pero ngayon lang siya nainis sa akin. Simula noong isang linggo ay palagi na siyang naiinis kapag hinahawakan ko siya. Na para bang kadiri ang ginawa ko. Tumayo ako at niligpit ang pinaglaruan namin at umakyat papunta sa kanyang kwarto, doon ay nakita ko siyang nagbabasa ng libro sa kanyang kama, bagong paligo na din siya at ang ilaw mula sa lampshade  niya na lang ang nagbibigay liwanag sa buong kwarto.

"Jame, pwede ba akong pumasok?" Simpleng tumango siya sa akin habang nanatiling nakatingin sa libro. "Are you mad?" Diretsong tanong ko habang nakaupo sa dulo ng kama niya. Bumuntong hininga siya at sinara ang libro tapos ay bumaling sa akin.

"Hindi mo na dapat ginagawa yun, Sei." Parang nahihirapan niyang saad sa akin. Kumunot ang noo ko sa sinabi niya.

"Pero palagi ko naman gingawa yun dati, ah?"

"Iba yung dati sa ngayon. Things are different now, Cersei. Eighteen na tayo. You shouldn't act like that to me anymore." Nalungkot ako dahil sa sinabi.