Love at it's Finest [AlyDen OS #1]

Start and the Last ♥

ALY'S POV

 "Den! Laro tayo!" inaya ko sya. Bestfriend ko si Den, bestfriend, uhm. Sakit no? Bisexual ata ako eh. Ay ewan. Basta may crush ako kay Den, ewan ko if crush nya din ako. Naguguluhan ako.

"Aly, bilis! Look! May nagtext sakin!" excited sya. Feeling ko tinext na din sya ng Ateneo, nagtryouts kami. Ako kasi from UST and sya sa CSA. "Ha? Aten-" pinutol nya ko magsalita. Super excited sya. Wagas ngumiti.

"Hindi! Kanina pa ako tinext ng Ateneo." Wow! Kasama ko ulit sya! Yehey! Mas magiging super duper overload close pa kami lalo. Wait, kung ganon, "Eh, sino yan?" may bad feeling ako. "Si LA! OMG! Grabe Ly! Super crush ko sya, ay tiny lang pala." Tumawa kami. Syempre fake yung akin.

"Ang fake naman ng tawa mo!" napansin nya yon? Pero syempre deny muna. "Di kaya. Hahahahaha" tumawa pa ako ulit. "Hahahahaha" natawa din sya at syempre napasabay din ako "- - -" silence. Walang nagsalita.

Nagplano nakong umuwi. "Den, tawag nako ni mama." Sabi ko. Ang bilis nya sumagot. "What? Kararating mo palang ha. Atsaka paano mo nalamang tinawag ka na?" oo nga ano. Wala akong dalang phone, tapos di naman ako tinawag ng personal ni mama. "Basta, nadinig ko si mama." Super powers baga.

"Weee, Ly nakasimangot ka nanaman, bakit?" tinanong nya ko. Leche ka Den, manhid ka! Kung di lang kita crush baka uhm. Di ako sumagot. Ginulo nya yung hairdo ko. "Ly, wag kang sad. Alam mo naming sayo lang lang ako humuhugot ng smile, diba?" we? Den, serious? Wag paasa.

Umuwi na ako. Wala naming magandang maidudulot sa akin kung magtatagal pa ako doon. Tutal may training pa kami sa Ateneo bukas. Self-practice na lang. "Alay! Bebe dito na fuds mo day oh!" ate talaga. Aly yon. Bisaya talaga itong si Yaya Ella oh.

"Ate! Aly po." Natawa si ate. Araw-araw ko ba naming ipaalala sa kanyang Aly at hindi Alay yun eh. "Pasinsya ka naman madam uy." Hinatidan nya ko ng bacon. Masarap magluto si Ate Ella. All around sya sa house. Bff ko sya.

Kinabukasan,

"Hay!" napatongin ako sa wall clock ko. 7:00 na, di bale, 9:00 pa naman ang training. Nagprepare na ako. Naligo, nagbaon ng damit, inayos ang shoes, knee pads, pati yung napkin, may dalaw ako. Lumabas na ako ng kwarto.

"Good morning nak! Nagday-off si Ella." What? Eh sinong nagluto. "So, paano nyo yan niluto?" tinanong ko si mama. Di kasi sya marunong magluto. Kahit fried lang. Di nya matantsya kung luto na.

"Siguro pinatong ko sa kaldero tapos binuksan ko yung gas stove tapos hinalo halo ko. Ano kaya anak no?" sige ma, bastusan lang. "Seryoso nga ma?" kinulit ko sya. Ayaw sumagot ng matino eh. "May tumulong sa akin anak." May lumabas galling comfort room, nagslow mo. Alam nyo yon? Yung pagbukas ng pinto tapos lumabas, yung hair humawi,  medyo short hair na may bangs, parang commercial ng Shampoo.Tapos mapupungay na mata, model lang ang peg.  Ganung levels!

Eto ang biggest question, kilala nyo kung sino? Si Alfred, ang ex-boyfriend ko. Ang naghurt ng puso ko, ang nanakit ng inosente kong damdamin, ang nanira ng buhay ko ngunit kaylaman ay di nagtagumpay, ang nagparealize sa akin na ang crush ko pala ay ang bestfriend kong si Den.

Anong ginagawa ng lalaking yan sa teritoryo ng mga Valdez? Sinong nagbigay sa kanya ng 2% na karapatang magpakita pa sa akin? And worst, bakit buhay ka pa?

"Anak, magsosorry daw sya sayo. Kaya ayan tinulungan nya ako sa breakfast mo. Sweet my dear, right?" sweet his effin' face. He hurt my feelings, he's my first and worst. "Okay." Wala na akong magagawa, mabait ako. Sayang yung effort nya. I so hate 'wasted efforts' kaya pinayagan ko na lang.

We ate the breakfast this playboy cooked. I ate the playboy's food? Oh hellyeah. This breakfast really sucks. This ruined my oh so precious day.

May nagdoorbell, sino yun? Wala naman akong inaasahang bista today. May lakad ako eh. "Ako na mag-oopen, nak."

"Aly! Tara na, training na—-!" ready na si Den, di nya nga lang sinabi sa aking sabay kami. "Ay sige wag na."

 

DEN'S POV

 

Akala ko maganda yung dadatnn ko kila Ly. May asungot.Wait, bakit ba ako nagagalit? Wtf. No. Erase, erase, Den, erase. 'ERROS 404: FEELINGS CAN'T BE ERASE ERROR'

"Den! Den! Wait!" hinabol nya ko. My tears fell down. I can't handle. Ugh pls not now. And so sad, naabutan nya ko. "Den, let me explain."

"Explain? Are you serious? You promised me! You promised me that you'll never accept that jerk again!"

"It's not what you think?"

"And what Ly? Ano? Trip nya dyan kaya sya pumunta?"

"Bakit Den, nung tinext ka ni LA? Did you hear even a word from me? Wala diba."

"What? A simple text? Wtf Ly! Joke lang yon!"

"What? You made me jealous then joke lang? Ano ba yon Den? Ilusyon?"

"Eh yung nakita ko kanina? Don't tell me joke din yon? Ly nagselos din ako."

"Di nga ako ang may gusto non! Ang kulit mo! Nakakainis ka! Pakshet!"

"So, sino? Ako may gusto non?"

"You can't understand."

"I can, ayaw mo lang sabihin ang totoo. Sinungaling ka! Bestfriends? No more."

"Den, I love you! More than friends. He made me realize na ikaw talaga ang mahal ko! Na ikaw at hindi sya, siguro kaya ako nainlove sya kanya, kasi puppy love. Syempre first ko sya, and he's also my worst."

"Ly, mahal din kita! Ayaw ko lang mag-assume, malay ko bang mahal mo din ako? Ang tanga ko. Ang tanga mo. Ngayong 3 months na lang and mamamigrate na kami sa Canada."

"What? E bakit ka pa magtetraining? You never said that to me."

"Wala, magtetraining lang and then doon ko na ipupursue ang volleyball career ko. Dahil ayaw kitang masktan, ayaw konang dumagdag sa bigat ng nararamdaman mo."

 

ALY'S POV

 

Lumipas ang tatlong buwan. No fb, twitter, ig and text. No communication.Still, di pa rin kami nakakamove-on. Nasaktan kaming dalawa sa mga narinig naming mula sa mga bunganga namin. Mahal pala naming ang isa't-isa. It's too late para i-continue naming ang mga nararamdaman namin.

Nagplano akong ihatid sya sa airport. Tumabi ako kay tita sa car. Sya yung pinaupo sa tabi ng driver's.  "Den! Bye!"  niyakap naming ang isa't-isa. "Bye Ly! You didn't know how happy I am na nagging bestfriends tayo." Naiiyak ako. Di ko mapigilan. "I love you Den! Until' next time! All I can say that this love is at it's finest."