Golden Scenery

Chapter 2- An Old Friend

MADISON POV:

Tsk! Ano akala nila sa akin? Mahina?! As if a simple kicked out in the school can make me begged to them? Well, doon sila nagkakamali! But it's makes me happy instead. Know why? Because atlast! I can freely spread my demon wings in wherever I want. There's no spying eyes surround me and a jugdeful stare. All I wanted is a peace that can make me think clearly.

Yun naman ang matagal ko ng gusto. At dahil nga na kick out ako kahapon ay hindi na ako nag abala pang maghanap ng bagong school, sa halip ay tumambay na lang ako kung saan ko gustong mapagtripang tumambay at dahil na rin sa sinabi ni Ms. Sy. Now I remember what happened yesterday...

~~~~FLASHBACK~~~~~~

Matapos kong masampal ng malakas ang bruhang yun ay hito ako ngayong nakaupo at pinapatagos sa kabilang Tenga ko ang mga salitang lumalabas sa bunganga ni Ms. Sy, ni hindi ko na nga maintindihan kung ano na pinagsasabi nito.

"Nakikinig ka ba sa mga sinasabi ko sayo?! Bakit mo nagawang sampalin ang kapatid mo?! At ang ipahiya siya sa maraming tao, is not an acceptable attitude of yours!!"

Napatingin naman ako sa kanya ng blanko at sa babaeng umiiyak sa tabi niya na inaalo naman ng uto-uto. Kala mo naman inaggrabyado eh pinahiya lang naman..tsk!

"Kailangan ko ba talagang sagutin yan?" Bored na tanong ko. Hindi namang makapaniwalang tinignan ako ni Ms. Sy dahil sa tuno kong yun. "First of all I don't have a sister. Kaya wala akong pakialam pa sa kanya."

"You always put our family in disgrace! Sinisira mo lang ang reputasyon ng paaralang to! And my decision is final! I will kicked you out of this school right now! Ikaw na maghanap ng sarili mong paaralan! Yun ay kung may tatanggap pa sayo, knowing your background at this school... No one will accept you!"

~~~~~~~END OF FLASHBACK~~~~~~

Hmm.. well, I already expected that no one will accept me and that's not new to me, tanggap ko na walang tatanggap sa akin. Wala naman talaga akong balak na pumasok pa sa isang school. All school's are all the same. Kaya I don't mind if I don't go to school. Pare-pareho lang naman ang mga tinuturo doon.

Dahil sa bored ako ngayon napagpasyahan ko na lang na lumipat sa ibang Lugar total wala naman akong ibang gagawin dito. Akmang aalis na ako sakay ng motor ko ng biglang may humintong itim na sasakyan sa daraanan ko.

"Sino naman kayang siraulong driver ng sasakyan na to?" Pabulong na saad ko.

May lumabas naman na matandang lalaki na naka suit na itim rin. Hindi niya ba aalisin ang sasakyan niya? Eh kung banggain ko na lang kaya to? Kanina pa ako kati-kating umalis dito!

At mukhang sa direksiyon ko yung tinatahak ng matandang to ah. At hindi nga ako nagkakamali. Huminto ito sa harap ko, tinaasan ko naman siya ng kilay. Ano kaya kailangan nito?

"Ms. Sy? It's been a long time."

Maslalo namang napataas ang kilay ko. Ako ba kinakausap nito? I don't even know him.

"Do I know you old man?" Diretsang tanong ko dito. At wala akong pakialam kung ano iisipin nito dahil sa pagsalita ko ng walang respito. Kahit mas matanda siya sa akin hindi parin mababago nun na hindi ko siya kilala.

"Will you take your car out of my way. I'm on hurry, at hindi kita kilala kaya pwede paki alis ng sasakyan mo dadaanan ko."

I expect him to be angry towards my attitude but instead he laughed? May sira ata sa ulo ang matandang to.

"Magkaparehong-magkapareho talaga kayo... Ms. Sy-"

"Don't call me that. I'm not one of them."

Napatango-tango naman ito. "Ano ba talaga ang kailangan mo sakin? At ano bang pinagsasabi mo na magkapareho kami, sino ba tinutukoy mo?" Takang tanong ko sa matandang to. Well, base on his appearance, masasabi kong mayaman siya. Kaya hindi ko masasabi na kidnapper or mandurukot ang isang to. Pero scammer siguro pwede pa.