ဆူညံသော သီချင်းသံတွေနဲ့
မီးရောင်တဖြတ်ဖြတ်ကြောင့်
Clubထဲမှာရှိတဲ့ လူတွေအကုန်
သောက်စားပျော်ပါးနေကြတယ်။တစ်ချို့လူငယ်လေးတွေကတော့
မိဘရှာထားတဲ့ ပိုက်ဆံတွေကို အချိန်ခနလေးအတွင်း ဒီလိုမကောင်းတဲ့နေရာမှာ အကုန်သုံးဖြုန်းနေကြတယ်လေ။တကယ်ဆို ဒီလိုမိဘပိုက်ဆံထိုင်ဖြုန်းနေတဲ့လူတွေကိုအပြစ်တင်ရှုံ့ချသင့်ပေမဲ့ ကျွန်မကတော့ အားကျနေမိတယ်။လူမှန်းသိတတ်စ အရွယ်ကတည်းက ကိုယ့်မိဘက ဘယ်သူတွေမှန်း မသိခဲ့ရဘူး....မွေးကင်းစကတည်းက မိဘမဲ့ကျောင်းမှာ စွန့်ပြစ်ခဲ့တာတဲ့...ငယ်ငယ်တုန်းကတော့ ဘာလို့ ငါ့ကျမှ ဒီလိုဖြစ်ရတာလဲလို့ တွေးပြီး ဝမ်းနည်းမိပေမဲ့ အခုတော့ ကံကောင်းတာပဲလို့တောင် တွေးမိတယ်...ဘာလို့ဆို အဲ့တုန်းကသာ ကျွန်မကို မစွန့်ပြစ်ခဲ့ရင် အခုချိန်လောက်ဆို သူတို့တွေ နှိပ်ဆက်တာ ခံနေရလောက်ပြီလေ...။ဒါတွေ ဟိုဝိုင်းကို သွားပို့ပေး...။အတွေးလွန်နေတာနဲ့ အလုပ်လုပ်ဖို့တောင် မေ့နေပြီ...အတွေးတွေမြန်မြန်ဖျောက်ပြီး ဟိုဘက်ဝိုင်းက မှာထားတာတွေ သွားပို့ပေးရတယ်..။ဟေ့....နေပါအုံး..။ဘာများလိုအပ်သေးလို့လဲရှင့်...။
မလိုတော့ပါဘူးကွာ...ဒီမှာ
မင်းလေးအတွက် Bonusပေးတာပါ..။မလိုပါဘူး...ရပါတယ်...ကျွန်မက ဒီClubက အလုပ်သမားမို့ အလုပ်သမားတာဝန်ကျေအောင် လုပ်ပေးရတာပါ.....။ကိုက မင်းလေးအလုပ်ကြိုးစားလို့ ပေးတာပါ..။
မလိုဘူး...ရပါတယ်..သွားလိုက်ပါအုံးမယ်နော်..။အွန့်...(သူမလက်ကို လှမ်းဆွဲလိုက်ခြင်း)....။ကိုက စေတနာနဲ့ ပေးတာကို ယူပါနော်...။(သူမစိတ်ထဲ၌ မူးနေရင်လည်း အေးအေးဆေးဆေး
နေပါ့လား...စိတ်ရှုပ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ မယူချင်ပါဘူးလို့ ပြောနေတာကို...မယူမချင်း ပြီးမှာ မဟုတ်လောက်ဘူး..ယူလိုက်ရမလား...ဘာမှမဖြစ်လောက်ပါဘူး)။...ယူပါနော်...။..ကျေးဇူးတင်ပါတယ်လို့ ပြောရင်း သူ့လက်ထဲက ပိုက်ဆံကို လှမ်းယူတော့ သူက သူ့လက်ကိုနောက်ဆုတ်လိုက်တယ်...ဘာလည်း...ပေးမယ်လို့ ပြောထားတာမလား...။ကို့ကို ကျေးဇူးတင်တယ်ဆိုရင် ဒီတစ်ခွက်သောက်ပြပါ့လား...။အမ်....ဘာမှမဖြစ်လောက်ပါဘူး...ငါက သောက်နိုင်တဲ့သူမို့ ဒီတစ်ခွက်လောက်ကတော့ အဆင်ပြေမှာပါလို့ စိတ်ထဲတွေးရင်း သောက်ပေးလိုက်တော့ သူက လိမ်မာတယ်လို့ ပြောပြီး ပိုက်ဆံပေးတော့...ကျွန်မလည်း ယူပြီး ထွက်လာခဲ့တယ်...။ဒီလိုနေရာမျိုးမှာ အလုပ်လုပ်တဲ့အတွက် ဒီလိုမျိုးတွေ ကြုံရမယ်ဆိုတာ သိပြီးသားပါ...အဲဒါကြောင့် ထပ်မတွေးတော့ပဲ လုပ်စရာရှိတာတွေသာ ဆက်လုပ်နေလိုက်တယ်...။အ...ရုတ်တရပ်ကြီး ခန္ဓာကိုယ်က တစ်မျိုးကြီးဖြစ်လာတာကို ခံစားမိတယ်..အွန်း..ဘာလို့ ပူလာရတာလဲ...။ဟဲ့..ဟိုနောက်ဆုံးနားက ဝိုင်းကို ဒါတွေ သွားပို့ပေးအုံး...။ဟုတ်...တဖြေးဖြေး ခံစားရတာ ပိုဆိုးလာတယ်..ဘာမှန်းမသိတဲ့ ခံစားချက်တစ်ခုက လူကို ပူထူလာစေတယ်..ဒါပေမဲ့ အလုပ်အချိန်က သိပ်မကျန်တော့တာမို့ အားတင်းပြီး မှာထားတာတွေကို
သယ်ခဲ့ရတယ်..။ဟို မှာထားတာတွေ ရပါပြီ...။အွန်း...မင်းက ဒီမှာ
စားပွဲထိုးလား..။ဟုတ်...ဟုတ်ပါတယ်...။ဒါဆို ဒီမှာ ထိုင်ပြီး
ကိုတို့ကို အရက်စပ်ပေးပါအုံး...။
ဟို...အရက်စပ်ပေးစေချင်တယ်ဆို ကောင်မလေးတွေ ငှားပြီး ခိုင်းလိုက်ပါ့လား...ကျွန်မက စားပွဲထိုးဆိုတော့ တပြင့်ဝိုင်းတွေက မှာထားတာတွေ ပို့ပေးရအုံးမှာမို့ပါ...။လက်ကိုလှမ်းဆွဲပြီး
သူ့ဘေးက နေရာမှာ ထိုင်ခိုင်းတယ်..ပြီးတော့ စိတ်ပူမနေစမ်းပါနဲ့..ကိုခိုင်းတာပဲ လုပ်စမ်းပါ..။ဟုတ်..ဟုတ်ကဲ့...ပြောပြီး သူတို့တွေအတွက် အရက်စပ်ပေးနေရင်း...အွန့်...ခန္ဓာကိုယ်က ပိုပိုပြီးပူထူလာနေတယ်...အ..အဲ့ဒီခံစားချက်က ဘာလည်းမသိပေမဲ့ လူကို ရူးချင်လောက်အောင် လုပ်နေတယ်..အွန်း...အခုချိန်
နေမကောင်းဖြစ်လို့ မဖြစ်သေးဘူး...အလုပ်ပြီးတော့မှာပါ ခနလောက်ပဲ သည်းခံလို့ ကိုယ့်ကိုကိုယ် ပြောနေချိန်...နှာခေါင်းထဲကို ဝင်လာတဲ့ ကိုယ်သင်းနံ့သင်းသင်းနဲ့ ဩရှရှစကားပြောသံ....
အသံလာရာ လှည့်ကြည့်မိတော့ သူမဘေးနားမှာ ထိုင်ပြီး စကားပြောနေတဲ့ ယောင်္ကျားလေး...ဘေးတစ်စောင်းမြင်ရတဲ့ပုံစံကတောင် အရမ်းဆွဲဆောင်မှုရှိတယ်လို့ထင်တယ်..ယောင်္ကျားဆန်တဲ့မေးရိုး၊နှာတံမြင့်မြင့်၊မျက်ခုံးကောင်းကောင်း ပြီးတော့ နှုတ်ခမ်းပါးပါးလေး...အွန်း..အ...
ညီးသံတွေကို မထိန်းချုပ်နိုင်တော့ဘူး...ဘာလို့ ဒီလိုမျိုးပူထူနေရတာလဲ...ခနလေးပါပဲ..ခနလေးသည်းခံ...လို့ပြောနေရင်း သူက အရှေ့ကို အရက်ခွက်ချပေးတော့ အရက်စပ်ခိုင်းမှန်း
သိလို့ အရက်စပ်ပေးလိုက်ပြီး သူ့ကို လှမ်းပြီး ဒီတိုင်းကြည့်နေမိတယ်...သူ့နှုတ်ခမ်းနဲ့ခွက်ထိပ်လေးထိပြီးသောက်နေတဲ့အချိန် အဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းချင်တယ်လို့ တွေးမိတော့ ခန္ဓာကိုယ်က ပူထူလာပြီး အမြင်အာရုံပါ
ဝေဝါးလာတယ်..ဘယ်အရာကမှန်းမသိပေမဲ့ သူ့ကို နမ်းဖို့ အတင်းတိုက်တွန်းနေတယ်...အ..မထိန်းချုပ်နိုင်တော့ဘူး....သူ့လက်ကို လှမ်းကိုင်မိလိုက်တော့ သူမကို ပြန်ကြည့်လာတဲ့မျက်လုံးတွေက
အေးစက်စက်နိုင်ပေမဲ့ အရောင်တောက်ပနေတယ်လို့ထင်တယ်...သူက သူ့လက်ကို ကိုင်ထားတော့ အလိုမကျတဲ့မျက်နှာပုံစံဖြစ်နေတယ်...ဒါပေမဲ့ ကိုယ်တိုင်တောင် မသိလိုက်ပဲ
သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းမိသွားတယ်....အွန့်..ပြွတ်...ပြွတ်...အွန့်...
သူ့သူငယ်ချင်းတွေရဲ့ ဝိုး ဆိုတဲ့အော်သံကြားတော့မှ အသိပြန်ဝင်လာမိတယ်...ဒါပေမဲ့ နောက်ကျသွားပြီ...အာ...
ဟို...တောင်း...တောင်းပန်ပါတယ်...ကျွန်...ကျွန်မ မရည်ရွယ်ပါဘူး...တောင်းပန်ပါတယ်..တောင်းပန်ပါတယ်...တောင်းပန်ပါတယ်ဆိုတာကို ဘယ်နှခါပြောနေမိမှန်းတောင် မသိတော့ဘူး...
တောင်းပန်ပါတယ်...ကျွန်..ကျွန်မကို ခွင့်ပြုပါအုံး...။အွန့်...ခါးကနေ ရုတ်တရပ်လှမ်းဆွဲလိုက်တော့ လူက သူ့ပေါ်ထိုင်မိသွားတယ်...ဟို...တောင်း...တောင်းပန်ပါတယ်နော်...တောင်းပန်ယုံနဲ့ ရှင် မကျေနပ်နိုင်ဘူးဆိုတာ သိပါတယ်...ဒါ...ဒါပေမဲ့ ကျွန်မက ရှင့်လိုလူမျိုးကို ကျေနပ်အောင်ထိ တောင်းပန်နိုင်တဲ့အဆင့်အတန်းလည်း မဟုတ်ပါဘူး...ကျွန်..ကျွန်မ ဒီက အလုပ်ထွက်ပေးပါ့မယ်...ကျွန်မကို
ရဲကို မတိုင်လိုက်ပါနဲ့...
တောင်းပန်ပါတယ်...။မင်း ဒီက အလုပ်ထွက် တော့ ကိုက ဘာလုပ်ရမှာလဲ..အဲဒါ မင်းအပိုင်းလေ...ဒါပေမဲ့
မင်းလိုလူမျိုးက ကိုယ့်ကို ကျေနပ်အောင် မတောင်းပန်နိုင်ဘူးဆိုတာတော့ ကိုယ် ငြင်းပါရစေ...မင်း ကိုယ့်ကို ကျေနပ်အောင် လုပ်ပေးနိုင်ပါတယ်...။ဟမ်....ကျွန်..ကျွန်မကလား...။
အွန်း...။ရှင် ကျေနပ်အောင် ဘာလုပ်ပေးရမလဲ...ကျွန်မမှာ ပိုက်ဆံတော့ မရှိဘူး...။ပိုက်ဆံက ဘာလုပ်ဖို့လဲ ကိုယ့်မှာ သုံးမကုန်အောင် ရှိတယ်...။ဒါ..ဒါဆို..ကျွန်မ ရှင် ကျေနပ်အောင် ဘာလုပ်ပေးရမလဲ ပြောပါ..ကျွန်မ တတ်နိုင်တာ အကုန် လုပ်ပေးပါ့မယ်...။အဟက်..အဲဒါ လွယ်ပါတယ်..ကိုယ့်အတွက် မင်းပေါင်လေး ကားပေးရုံပါပဲ။
အသုံးအနှုန်းလေးတွေ ရိုင်းသွားရင် တောင်းပန်ပါတယ်နော်။
အချိန်ပေးပြီး အဆုံးထိ ဖတ်ပေးလို့ ကျေးဇူးအများကြီး တင်ပါတယ်။💜💜💜💜💜💜💜
YOU ARE READING
My DEMON👿
Fanfictionကို့ရဲ့အမှားတွေအတွက် မင်းကို ဘယ်တော့မှ တောင်းပန်မှာမဟုတ်သလို ချစ်တယ်ဆိုတဲ့စကားကိုလည်း ကို့ဆီက မမျှော်လင့်နဲ့ Kim Taehyung ရှင့်ကို ချစ်တဲ့ကျွန်မကို အသိအမှတ်မပြုရင်တောင် ဂရုမစိုက်ဘူး..ပြန်မချစ်ဘူးဆိုတာ သိပေမဲ့ ကျွန်မက ရှင့...
