Our Entirely Fantasy

E N D E A V O R A T T O R N E Y

~Endeavor beside Attorney~

" Ano pong kasalanan ko? Teka!"

" Sumama ka nalang sa'min."

" Bakit naka posas pa? Anong ginawa ko? Kagagaling kolang sa pagpasok! Teka nga!"

" Dalhin nyo na'yan."

" Argh! Tama na! Hayop!"

Bigla kong naimulat ang mata ko sa pagkakatulog. I survey my dark silent room and there's nothing more new. Napanaginipan ko nanaman ang panaginip na'yon na lagi ko nalang napapanaginipan tuwing gabi. My dreams is blurry, the only thing I heard is the sound of whipping and the sound of agony from someone. Kumurap kurap ako sa pagkakatulala at huminga ng malalim.

*Boog*

With my wide eyes, napatingin ako sa pinanggalingan ng tunog na'yon. Nahulog 'yung bungkos ng papel sa lamesa ko. I instantly look at my small alarm clock beside the table and it's 3:00 Am. When there's unexplainable things happened... Like this!

" Oh God, may maayos naman akong tulog. I'm not on drugs!" Nanggigigil na sabi ko at napasabunot sa'king ulo. I inhale a large amount of breath. That's it, relax self. Relax. ..
Tumunog 'yung cellphone ko kaya kunot noo ko'tong kinuha. Binuksan ko ang message icon kung saan may un-registered number na lumabas.

" Attorney Kai, help." Puzzled. Nangunot ang noo ko at agad na dinelete ang message. I'm used to this pero kakaiba 'yung mga nangyayari ngayon. Something that out of words. I'm about to lay down again in my bed when I caught something in my peripheral vission. Nanlaki ang mga mata ko ng makakita ako ng puting anino na gumalaw padaan sa gilid ko't bigla nalang nawala.

" What the fuck."

---

" Attorney, kaya kong doblehin 'yung pera na ibabayad ko sa'yo." Tango nalang ako ng tango sa sinasabi ni Mr. Valdez, current Governor. I respect him because of his current position pero may mga alam akong ginagawa nya na hindi maganda.

" Meeting dismissed, Governor. Let me think about it." Walang emosyong sabi ko na ikinangiti at tango nya. He extended his arm for a hand shake, kinuha ko 'yon for dismissal at hindi pinatagal.

" Better than no."

I went to the Hospital where my mother is staying in. Si mama nalang ang natitira sa'kin, yet mayroon syang malubhang sakin na kakailanganin ng malaking pera. I have money, we have money.. . Pero hindi ko itatangging mauubos ang mga 'yon lalo na't she's in a private room, where six digits of money is needed per day para lang bigyan sya sa medicines at ipagpatuloy ang panggagamot. I went straight to her room but when I'm walking in the lobby, may narinig akong mga yapak na sumusunod sa likod ko. Tinignan ko'yon at nagsitaasan ang balahibo ko ng wala akong makitang kahit ano.

" I'm not on drugs." Seryosong sabi ko at ipinagpatuloy ang paglalakad. Binilisan ko this time at napapikit ako ng marinig kong may mga yapak nanaman sa likod ko na bumibilis din. I bit my lips at lakas loob na lumingon na hindi ko nalang sana ginawa. There. .. May lalaking naka tayo ilang metro ang layo sa'kin. Malayo pero kitang kita ko kung gaano sya katangkad.. . I look at his face but it didn't turns out clearly, wala na'kong panahon para tignan pa dahil tinakbo kona ang distansya ng room ng mama ko.

Hingal na hingal ako at pinagpapawisan ng malamig. I'm done! I don't care whatever is that living thing is! Multo? Argh! Fuck it! I was about to enter my moms room pero may naunang mga Doctor at nurses sa'kin. Kunot noo ko silang sinundan papasok ng kwarto, nanginig ako ng makita kong nagdire-diretyo ang pula sa mga aparatong nakakabit kay mama.