.

103 13 0
                                    

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


...

Genç kız eline aldığı mumları temkinli bir şekilde yakarken parmağına damlayan sıvı mum damlasıyla dudağından minik bir inilti kaçırdı. Kafasının içinde dolaşan düşünceler onun birkaç saattir fazlaca sakar olmasına yol açmış, dikkatini toplayabilmesine zaman tanımamıştı. Hoş böyle bir durumda dalgın olmaması da imkansızdı zaten.
Yavaşça mumları sehpanın üzerine yerleştirdikten sonra parmağına dökülen kabuklaşmış mum damlasını tırnaklarıyla alıp, uzun süredir tuttuğu nefesini kederli bir şekilde dışarıya verdi. "Yapamaz" diye düşündü, "bize bunu yapmayacak."
Birkaç dakika sonraysa çalan zil sesini duymasıyla beraber yutkundu. Ne yapacağını bilemeyerek birkaç saniye öylece kapıya odaklandı, bir duygu karmaşasının içindeydi ve kesinlikle iyi hissetmiyordu. Neden sonra kapıya doğru yöneldi. Karşısındaki aşina olduğu yüz ile midesi bulanmaya, başı dönmeye başlıyordu, eli ayağına dolaşmıştı, elinin tersiyle hafifçe alnına dokundu ve eşinin içeriye geçmesi için kapının eşiğinden birkaç adım uzaklaştı.

Jeon Jungkook eşi Kim Jennie'yi böyle görmeye alışkın değildi.

Ayakkabılarını çıkarıp eve adımını attığında Jennie'deki farklılığı fark etmiş, sebebini biliyor olmasi da onu tedirgin etmişti.
Jennie ise yaşadığı duygu karmaşasını fark ettirmemek adına başını aşağı doğru eğerek kocasıyla göz temasını kesmişti.

Ayrıca birkaç saniye sonra gözleri dolmuştu ve şu anda yaşadıklarının üstüne birkaç şey daha eklenirse de ağlamaktan çekinmeyecekti.

Jungkook, Jennie'nin önüne olacak şekilde attı ikinci adımını. Sonra durdu ve yavaşça eğilmeye başladı.
Eliyle gözünden dahi sakındığı eşinin çenesini kavradı ve dikkatlice başını kaldırdı.

Jennie ağlıyordu. Jungkook birkaç saniye hiçbir şey yapamadı, kendini mi suçlamalı, yoksa eşini mi avutmalıydı? Peki ya avutmak bir işe yarar mıydı, yoksa Jennie onu gerçeklerin üstünü örtmeye çalışan bir düzenbaz gibi mi görmeye başlardı?

Oysa karşısında her şeyden daha çok sevdiği, aşık olduğu kadın ağlıyordu, bunları düşünmenin sırası değildi belki, gerçi Jungkook'un da eli ayağına dolaşmış, kafası karışmıştı.
Belki kendisini eşiyle yüzleşmeye hazırlamıştı ama, tek yaptığı kendisini kandırmaktı, bu ise düşündüğü kadar basit olmayacaktı, .

Jennie daha fazla kendisini tutamayarak ağzından bir hıçkırık kaçırdı, elini dudaklarına siper etti ve dayanamayıp yüzünü eşinin boynuna koydu.

Jungkook bir süre eşine sarılamadı, hayatında ilk kez kendisini bu kadar çaresiz ve yetersiz hissediyordu, her şeyden çok sevdiği bir eşi ve dünya tatlısı çocukları vardı, onları gözden çıkaramazdı, uğruna her şeyini feda edebileceği insanları yarı yolda bırakması saçmalıktı, kendisi de farkındaydı tabii fakat..

En sonunda tüm düşüncelerinden birkaç saniye bile olsa kurtuldu ve yavaşça doğruldu, sol kolunu Jennie'nin beline sararken, sağ kolu ise eşinin uzun dalgalı saçlarını okşamaya başladı sakin bir biçimde. Parmakları Jennie'nin ince saç telleri arasında geziyor, yumuşacık saçlarına dokunmanın hissiyatı insana rahatlık veriyordu.

Birkaç dakika öylece beklediler. Sanki hareket eden bu anın büyüsünü bozacaktı, İkisi de ne düşüneceğini, ne hissedeceğini bilemiyordu. Dünya durmuş, bu an için kelimeler kifayetsiz kalmıştı. Hoş bu durumu açıklayabilecek bir söz de olamazdı zaten.
En sonunda Jennie boğuk bir sesle fısıldadı:

''Gitmeyeceksin Jungkook değil mi?''

Jungkook yutkundu. Konuşmadı, konuşamadı. Konuşursa anlatacağı şeylerden korktu belki de.
Jennie'nin omzundan tuttu, kendini ona doğru eğdi, ve yavaşça dudaklarını buluşturdu. Saniyeler geçiyordu.
Jungkook eşinin titremesinden ağladığını fark etmiş, yine de durmak için bir hamle yapmamıştı.
Jennie'nin gözyaşları ikilinin dudakları arasında kayboluyordu. Jungkook bir süre Jennie'nin sarsıntılarını zapt etmeye çalıştı, fakat başaramayacağını anlayınca daha fazla uzatmaya gerek olmadığını düşünüp Jennie'den birkaç santim uzaklaştı.
En sonunda eşi gibi fısıldamaya başladı:

''Üzgünüm.''





10.03.2022
cha.you.ng

...

uzerinden 2 yil gecmis bir fic max ne kadar duzenlenebilirdi bilmiyorum ama bu kadar oldu, okunmaz muhtemelen yapacak bir sey yok 🫶🏾

30.04.24

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Apr 30 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

felt the painHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin