გინდა მოგიყვე ჩვენი სიყვარულის ისტორია?-ბაბუა ******
და ეს შენთვის ცუდი არ იქნება?-მია
არა მე რა უნდა დამემართოს მე ხომ
კიმ ტეჰიონი ვარ-ბაბუა ტეჰიონი
მართალი ხარ-მია
ცოტათი გაეცინა,ბაბუა ტეჰიონსაც ცოტათი გაეცინა
ყველაფერი 1988 წელს დაიწყო-ბაბუა ტეჰიონი
_____________________________
1988.15.06
Taehyungpov:
დილას მაღვიძარამ გამაღვიძა,დღეს
ორშაბათია ანუ სკოლაში უნდა წავიდე,
სკოლა არც ისე ძალიან მიყვარს,ჩემი
საყვარელი საგანი ხელოვნებაა,რადგან
ნახატებში შენს ემოციებს გამოხატავ რასაც
სხვები ვერ ხვდებიან,ძალიან ბევრი
ნახატი მაქვს სადაც გადმოცემული მაქვს
ჩემი ემოციები,ალბათ გაიფიქრებთ რა
ემოციები,ეს ჩემი მშობლების ბრალია,
საშინელი მშობლები მყავდნენ,მცემდნენ,
მაწამებდნენ,მკეტავდნენ და კიდევ ბევრი,
ჩემი მშობლები მანქანის ავარიაში დაიღუპნენ,სახლში ბრუნდებოდნენ როცა ბორბალი აუსრიალდათ და მდინარეში გადავარდნენ,გამოსვლა ვერ
შეძლეს და დაიღუპნენ,სახლში მარტო
დავრჩი,ჩემი მეზობელი ბებია მივლიდა,
მან გამზარდა,ისე მიყვარდა როგორც ნამდვილი ბებია,როცა უკვე დიდი გავხდი და მუშაობა დავიწყე ის მალე
გარდაიცვალა,ძალიან მეტკინა გული,ის
ძალიან კეთილი,მზრუნველი და პატიოსანი იყო,ახლა სკოლას დავუბრუნდეთ,ტანსაცმელი ჩავიცვი,
თმა გავისწორე და დაბლა ჩავედი თან
ჩანთაც გავიყოლე,მაცივარი გამოვაღე
და სენდვიჩი ავიღე,ჭამას რო მოვრჩი
კბილები გავიხეხე და სახლიდან გავედი,
სკოლა ცოტა შორსაა ამიტომ ავტობუსით
მივდივარ,გაჩერებაზე ვიდექი და ავტობუს ველოდებოდი,ჩემს გვერძე
ერთი ბიჭი დადგა,რო გავიხედე მისი
ლამაზი პროფილი დავინახე,მაღალი იყო,მარცხენა ლოყაზე შრამი ჰქონდა და
ეს შრამი უფრო ალანაზებდა,მის ყურებაშიც ავტობუსი მალევე მოვიდა,
რო ავედი თავისუფალი ადგილი ვიპოვე და დავჯექი,გვერძე ის ბიჭი მომიჯდა.
