🍁 my symphony 🍁

part 9

နည်းသွားရင်ဆောတီးအခုတလောသိပ်မအားလို့ပါကြာထဲလဲခနပျောက်သွားတော့ ဖတ်တဲ့လူတေသိပ်မရှိတော့သလိုပဲ။ အခုထပ်ရေးထားတဲ့ficလေးကိုလဲအားပေးပီး voteပေးကြပါဦးလို့။ ဒါကမကြာခင်ဇာတ်သိမ်းတော့မှာပါ။ ဖတ်ပေးလို့ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်❤️❤️

______________________________________

"Professorကျနော်တို့အဲ့ဟာ‌အကုန်တွေ့ရင်"
"ငါတို့ Voldemortကိုအဆုံးသတ်နိုင်ပီပေါ့"
"ကျနော်တို့ကအဲ့ပစ္စည်းတေကို ဘယ်လိုရှာရမှာလဲ"
"သူတို့ကငါတို့မထင်မှတ်နိုင်တဲ့အနေအထားနဲ့ရှိနေကြတယ် ဥပမာ- tom riddle Diaryလိုပဲ"
"ကျနော်ကဘယ်လိုရှာရမှာလဲ ကျနော်မှမသိနိုင်တာ"
"မင်းမသိနိုင်ပေမဲ့ မင်းသူတို့ကိုခံစားနိုင်တယ်"
"Professorပြောချင်တာက သူတို့အသံတေကိုကြားနိုင်တာလား"
"ဟုတ်တယ် အဲ့တာပဲ ငါတို့အဓိကလုပ်ရမှာကအဲ့တာပဲရှိတာမို့လို့"
"ဟုတ် ကျနော်သိပီ"
သူတို့လဲ Dumbledoreနဲ့စကားပြောပီးထွက်လာခဲ့ကြတယ်။ နောက်နှစ်တွေမှာသူတို့ Hogwartsမှာကျောင်းမတက်ကြတော့ဘူး အခုလုပ်ရမှာကိုသူတို့ရှာဖို့အတွက်အချိန်ပေးရမှာကြောင့် ဖြစ်တယ်။
နောက်တစ်နေ့ harryက dracoညဘက်ကြီး Corridorရှောက်သွားနေတာကို သူခိုးလမ်းပြမြေပုံကနေတွေ့နေရတယ်။
ဒီလိုနဲ့သူတို့တိုက်ပွဲနေ့ရောက်လာကြတယ်။
"Harryနင်အဆင်ပြေရဲ့လား"
"ပြေပါတယ်"
"အေး မင်းအဆင်ပြေဖို့ကအဓိကပဲကွ"
"ငါသိပါတယ်"
*Dracoဝင်လာသည်*
"Well well pottah"
"Malfoy"
"Malfoy"
Ronနဲ့ Hermioneကပြိုင်တူပြောလိုက်တယ်။
"မင်းဘာလာလုပ်တာလဲ Malfoy"
Ronကပြောလိုက်တယ်။
"မင်းတို့ကိုမေးရမှာ ဒီမှာဘာလုပ်‌‌ေနကြတာလဲ"
"ငါ့ဟာငါဘာလုပ်လုပ်မင်းအပူမပါဘူး Malfoy"
"မင်းကငါ့ကိုmalfoyလို့တောင်ခေါ်နိုင်နေပီပေါ့pottah"
"မခေါ်နိုင်ရအောင် ငါကအရူးမဟုတ်ဘူးmalfoy"
"နင်ပြောပြသင့်တယ်malfoy"
Hermioneကပြောလိုက်တယ်။
Dracoတစ်ယောက် မျက်ရည်ဝဲသလိုဖြစ်သွားတယ်။
"ငါကဘာကိုပြောရမှာလဲ ဘာမှပြောစရာမရှိဘူး"
"Hermioneဘာတေလဲ ဘာပြောခိုင်းတာလဲ"
"ဘာမှမဟုတ်ပါဘူးharry"
"အဲ့တာငါ့ဆွဲကြိုးမလား pottah"
Harryလည်ပင်းကသူပေးခဲ့တဲ့ဆွဲကြိုးလေးကိုမြင်သွားတယ်။harryကဆွဲကြိုးကိုအထဲထည့်လိုက်ပီးတော့
"ဒီဆွဲကြိုးကမင်းဟာလို့ဘယ်သူပြောလဲ ဒီလိုဟာမျိုးက မင်းဟာတစ်ခုထဲရှိတာလို့ထင်နေတာလား"
"ဟုတ်တာပေါ့ကွ အဲ့တာငါကိုယ်တိုင် ဒီဇိုင်းဆွဲထားတာလေ"
"မင်းအပိုတေရှောက်ပြောမနေနဲ့ ငါ့မှာမလိုအပ်တဲ့လူ‌ေတွနဲ့စကား‌ေပြာဖို့အချိန်မရှိဘူး"
Harryလဲသူ့ကိုတွန်းပီး ထွက်သွားတယ်။
Ronနဲ့ Hermioneကကျန်ခဲ့တယ်။
"နင်သူ့ကိုပြောပြသင့်တယ်draco"
"ဒါသူ့အတွက်ငါလုပ်ပေးနိုင်တာအကုန်ပဲ ငါမပြောနိုင်ဘူး"
"ငါနားလည်ပါတယ် သူသိရင်ဒီလိုအဖြစ်ခံမှာမဟုတ်ဘူး အစောထဲကပြောပြသင့်တယ်"
"အစောထဲကပြောပြတော့လဲ သူကလက်ခံမယ်ထင်နေလို့လား"
"ငါသိပါတယ် ငါတို့သွားတော့မယ် အဲ့တာနင့်ဆုံးဖြတ်ချက်ပဲdracoငါတို့ကပြောပြတာပဲရှိတာ"
"ငါသိပါတယ် ကျေးဇူးပဲ"
"ရပါတယ်"
သူတို့လဲထွက်သွားကြတယ်။ကျန်နေခဲ့တဲ့dracoကတော့ အရမ်းစိတ်မကောင်းဖြစ်နေခဲ့တယ်။
"ငါဒါကိုလုပ်မှ မင်းအသက်ရှင်မှာမို့လို့ ငါ့ကိုခွင့်မလွှတ်လိုက်ပါနဲ့potter အခုလိုအချိန်တေမှာ မင်းအတွက်မလွယ်ကူနေဘူးဆိုတာသိပါတယ် အရာအားလုံးက ဘယ်လိုမှမတက်နိုင်တဲ့အခြေအနေမှာရှိနေပီဆိုကတည်းက ငါဆုံးဖြတ်ခဲ့တယ် ငါမင်းကိုချစ်မိခဲ့ကတည်းက ဒီလိုတွေဖြစ်လာမယ်ဆိုတာငါသိနှင့်ပီးသားပါ ငါတောင်းပန်ပါတယ် ငါမင်းကိုချစ်မိလာအောင်လဲမလုပ်ခဲ့သင့်ဘူး ငါမင်းကိုချစ်လဲမချစ်ခဲ့သင့်ဘူး ငါ့ကိုခွင့်မလွှတ်လိုက်ပါနဲ့ pottah"
တစ်ဖက်မှာလဲ
"ငါမင်းကိုညာနေခဲ့မိလို့တောင်းပန်ပါတယ် ငါမင်းကိုမချစ်မိခဲ့သင့်ပါဘူး ငါတောင်းပန်ပါတယ် တောင်းပန်ရုံနဲ့မပီးသွားမှန်းသိပါတယ် ငါမင်းကိုတောင်းပန်ရုံကလွဲပီး မပြောနိုင်တော့ဘူး ပြောဖို့လဲ ငါ့မှာစကားလုံးတေမရှိတော့ဘူး ငါ့ကိုခွင့်မလွှတ်လိုက်ပါနဲ့draco"
Zaw gyi↓↓↓