DUAMLA SEVDİM SENİ YARİM

TEBESSÜM ETTİM

Güneşli bir sabaha uyandım bugün.
Senin olmadığın fakat senin varlığına şükrettiğim bir sabah bugün.
Kahvaltıda masaya iki tabak koydum.
Birisi senin için birisi de benim için.
Ama her zaman olduğu gibi kahvaltıyı tek başıma yaptım.
Daha fazla duramadım evde.
Sanki duvarlar üstüme üstüme geliyor gibi hissettim.
Bir anda kendimi kapıya attım.
Koştum,koştum,koştum.
Sadece arkama bakmadan ağlaya ağlaya koştum.
Sahilde bir bank.
Ve o bankta oturmuş ağlayan gözü yaşlı bir ben.
Gözlerim etrafa bakındı.
Ama seni,seni göremedi yarim.
Bir anda kuşların cıvıltısı her yeri sarmaya başladı.
Etrafta pamuk şekerciyi görünce sevinen çocuklar,
Havanın güzel olmasıyla birlikte parka piknik yapmaya gelen aileler,
Elinde rengârenk balonlarla ortalıkta dolaşan baloncular,
Lezzetlimi lezzetli dondurmaları satan dondurmacılar,
Çocukları eğlendirmek için etrafta dolaşan seyyar oyuncakçılar,
İnsanın içini ısıtmak için sıcacık çay ve simit satan simitçiler.
Hepsinin umutla gülümsediğini gördüm.
Benim her duadan sonra gülümsediğim gibi gülümsüyorlardı hayata.
Tam o sırada aklıma sen geldin.
Hoş aklımdan çıkmıyorsun ya.
Rabbimden yanımda olmanı diledim.
Ama farkettim ki yanımda değilsin.
Bir anda derin bir nefes aldım.
Senin söylediğin birşey geldi aklıma yarim.
"Allah sabredenlerle beraberdir yarim"demiştin.
Hemencecik göz yaşlarımı sildim.
Tebessüm ettim dünyaya her anıma.
Seninle kavuşacağımız günü bekledim umutla....