Nefes

önsöz

Bazı yaralar sardıkça kanar.
Kiminin çöle döner yüreği kimi içinde bir yanardağ saklar terk edip gitti sanmıştım o da böyle biliyordu ayrıldık o kadar onun için buydu yaşanan meğer içindeki çöllerin kum fırtınasından savrulup gitmiş ardında için için yanan bir yanardağ bıraktığını bilmeden söndüğünü sandım an yeniden patlıyor bu patlayış ikincisiydi 2 kez kanadı yaram 2 yıl sonra yeniden tam şuramda hiç beklemediğim tümüyle unuttum bir anda!...

Yüreğinde çöl taşıyana seraplar düşer.
Gördüğünün büyüsüne kapılır bir su pınarı gördüğünü sanır ancak kana kana içmek için avuçladığı sular elini Yakınca kum olduğunu anlar bir yalana kanıp sahte dünyaların yıldızlarına kapılmıştı ben de onun aşkına kanmıştım yalan değildi ikimiz de çok acemiydik sadece...
Ben ona kendime vermiştim o da bana Serap bana bakarken ışıldayan gözleri ruhumu kamaştırdı güneş kadar gerçekti ama onun bir çöl güneşi olduğunu nereden bilecektim o kendi çöllerine savruldu güneşi bende kaldı içinde gizli bir yanardağ vardı.
Onu kum fırtınaları kasıp kavurmuş ben de hiç doğmayan güneşinden yanıp kavrulmuştum beni görünmez Bir ateşle içten eritiyordu Kendi elimle açtım yolunu yaraladım kendimi öldüresiye ölmek istedim benim yıldızım kayarken o Güneş doğacak kimsenin görmediği mezar taşım olacaktı ama tekrar açtım gözlerimi bileğimde derin bir yarayla iki kez unuttum iki kez bir tane dokundum kıskanç bir aşık gibi yeniden patladı neye uğradığımı şaşırdım

İçimde patlamaya hazır bir volkanla yaşıyorum biri beni saracak olsa yine patlayacak ve onu da yakacak böylesi bir güneş tutulmasındayım yüreğim tutsak elim kolum eskimeyen bir aşkla bağlı hani olur ya yüreğine bir hançer saplanır da hiç kanamaz ama hançeri çektiğinde öleceksindir öyle bir yarayla yaşıyorum hançer yerinden birazcık oynasa kan dökülüyor hiç kimse anlayamaz benim çektiğimi. Öyle suskunumki yazmaktan başka çare yok!

Acılar olgunlaştırır derler demek insan aldığı yaralardan öğreniyor hayatı ve kendini aşk yarısı taşımayan aşkı bilmez insan yaralanınca yarasını saracak birini arıyor Aşkın 2 acemilik evresi bu...
Oysa aldığın yara seni hakiki aşka götürür acı yol gösteriyor Yaren kapanmadan bunu bilemiyorsun
Aynı kaderin farklı yaralarıydık onunla. Her şey bir cümleyle başladı bizi kelimeler buluşturdu bazen bir cümle hayatı baştan aşağı değiştirmeye yetiyor yaradan fışkıran bir cümle başka bir yaralıyı sana çekiyor o da seni arıyor bilmeden.

Ama yarasına bağlanıp öyle sırt çevirmiş ki aşka bulduğunda bile inanmıyor

Beni yaram bırakmıyor yeni bir aşka yelken açtığımda yeniden kanıyordu.
O yarasına sadıktı. Aşk insanı açtığı yarayla sınar karşına iki engel çıkarır.
Biri kendinde diğeri onda...
Bu ikisini aşamadan hakiki aşka varilmiyor aşk yarası aşkın pusulasidir yaraya değil yarayı açana değil yanlizca aşka bak
Bir yara kapanmadan yeni bir sayfa açılmıyor ne başkasıyla sarmayı dene ne de onu bile bile yeniden kanat her yara bir gecittir iki kişinin geçemeyeceği kadar dar bir kapıdır tek başına gecmelisin kendi yarandan

Umuyorum ki bu kitap hoşunuza gider iyi okumalar🥰🥰