Hatırlatma!!!
(Şarkıyı açıp okumaya başlayın!!!)
Merhaba ben Irmak
Kendimden biraz bahsetmeliyim... 17 yaşında bir lise öğrencisiyim. Anksiyete hayatımda yer edindi. Yengeç burcuyum. Ailem.... Yaram...
Derslerim..... Bence derslerimi konu almamalıyım.
~~~~~
Yeni okulumda ilk gündü. Sınıfıma geldiğim ellerim titriyor ayaklarım yerden kesilmişcesine uçuyordum gergindim. En arka sıraya geçip oturdum. Erken geldiğim için sınıfta kimse yoktu. Bende okula gelen kişileri gözetlemeye başladım. O sırada gözüme bi çocuk takıldı.... Dalıp gitmiştim. Dalıp gittiğimi farkettiğim anda... Düşündüm.
(İç ses)
Neden böyle oldu?!
Kendimi toparladım ve etrafa bakmaya başladım herkes birbiriyle takılıyordu ama bir yandan da yeni geldiğim için hepsinin gözleri benim üzerimdeydi. Gerilmiştim. Saate baktım derse çok az bi zaman kalmıştı.Onu gördüm.Onunla aynı sınıftaydım...
10 dk sonra....
Öğretmen sınıfa girdi. Yoklama almaya başladı. Ben bir yandan onun isminin gelmesini beklerken bir yandan da öğretmene kendimi tanıtırken ne yapacağımı düşünüyordum ya cevap veremeyip kalakalırsam.
Sıra bana gelmişti.
-Burada?!! Dedim.
(Duraksadım)
-Yeni gelen öğrenci sen misin?
-E-evet. Ben Irmak Demir.
Öğretmen bana oturabilirsin deyince rahatladım.
Yoklamaya devam ederken benden sonra gelen kişinin o olduğunu farkettim.
Gözleri orman gibi yeşil ve huzur dolu çocuğun adı BEDİRHAN'dı.
(İç ses)
Keşke soy adını da söyleseydi.
(Dur dur bi dk ben ne diyorum ya ne soyadı?)
Ben düşünceler içindeyken Bedirhanla göz göze geldim. Gözlerimi kaçıracakken sanki beni biri tutmuşcasına onunla bakıştım onun gözlerine bakmak beni bi nebze olsun sakinleştirdi.
Gözlerini aniden benden kaçırdı. Yinede bi umut tekrar göze göze gelmeyi istiyorum.
~~~~~
2.bölüm ne zaman gelir bilmiyorum normalde ilk yazdığım bölüm daha güzeldi fakat silindiği için tekrar yazdım şuanki bi tık daha kötü gibi ama yani normaldir herhalde acemilik buna denir... ~Anka
Beğenirseniz belirtin tşk tşk 🧎♂️
Şimdilik imanla kalın hoşçakalın 🖐~Anka
