one star 🔞 || one shot ||

_ONE START_

-დაღლილი სახით შემოვდივარ ოთახში, ჩანთას საწოლზე ვაგდებ და მეც საწოლზე , გულწასულივით მივეგდები...

-ოთახში მყოფს, ხმები მესმის, პირველად ვკრთები, მაგრამ ჩემი მოუსვენარი ძილისგუდა თავი, ძალას მატანებს -დაიძინეო-.

-საშინლად ცივი და სუსხიანი ღამეა, ბობოქარი ქარის ტალღები ფანჯრებს კედელზე ახეთქებს და ხის ტოტებს არხევს..
-ბევრი მიზეზი მაქვს იმისთვის, რომ საწოლზე "მივისვენო" და დავიძინო
მაგრამ ოთახში არსებული ხმაური, შიშს მგვრის,მხოლოდ ალკოჰოლის ბოთლის, ჭიქისა და გარეთ არსებული ბობოქარი ქარის ხმა მესმის...
ბოლოს ვკრთები, საწოლის უკან
"ბარისკენ" ვიხედები და მის უშფოთველ სახეს შევსცქერი...

ერთხანს ესე ვიყავით, მაგრამ ლოდინით დაიღალა და ჩემსკენ ბრთხილი ნაბიჯებით სიარული დაიწყო, ხელში ჭიქით..

-ჩემთან მოვიდა დაიხარა და ჩემს შეშინებულ სახეს დაუწყო ცქერა..
მისი გამომეტყველებით ვხვდები, რომ ძალიან მთვრალია.

-სწორდება, ჭიქას მაგიდაზე დებს და ჩუმი ხმით იწყებს საუბარს..

-შენი ვარ, მიხმარე პატარავ-

-ვკრთები
ჩვენ არაფერი არ გვიშლიდა,ხელს იმაში რაც ახლა ლილის მოსწყურებოდა და ძლიერ მოსდომებია..

გაშეშებული ვზივარ და მის თვალებს შევსცქერი, ჩემს წინ მთლიანი სამყარო იშლება..
მხოლოდ მისი ძნელი სუნთქვისა და ქარის ხმა მესმის..
ერთხანს ასე ვართ..
შემდეგ რა თქმა უნდა ის დგავს პირველ ნაბიჯს.
-ხელს მახებს მხარზე და პატარათი მიბიძგებს საწოლისკენ.
მე მაშინვე ვეშვები საწოლზე,
ხმას არ ვიღებ მაგრამ შინაგანი ხმა მეუბნება, რომ ასე თუ გავაგრძელებ ლილის ვაწყენ, არადა არ მინდა მისი მოწყენილი სახის დანახვა..
ყოველგვარი ხმა ჩამესმოდა ყურებში მაგრამ ცოტა ხნით ეს ყველაფერი შეწყდა და ლილის ხმამ დააყრუა არემარე..

-გიყვარვარ? -

-რა თქმა უნდა-

-მაშინ არ შეგიძლია მასიამოვნო-