Ne kadar avutsamda kendimi.
Durur kalbimde hasretin sızısı.
Anladım ki katlanmak zorundaymışım.
Asla değişmezmiş bu alın yazısı.
Günler hızla geçiyor.
Açtı artık bütün çiçekler.
Bir ahh çekip avunur oldum.
O kadar kolay unutulmuyor gülücükler.
Belkide olurdun baharımın neşesi.
Sana özel ayrılmış kalbimin köşesi.
O kadar uğraştım ama unutamadım.
Unutmak bir tarafa, yar bana beni hatırlatamadım.
Özlediğim bana geri dönmüyor.
Garibin halini o hiç bilmiyor
İstediğim neden olmuyor.
Kalpteki sızı inatçı çıktı, dinmiyor.
Ben ki ;güneşteki karanlık,
Kalabalıktaki ıssız yalnızlık.
Sen ki ;mavi gökyüzünün parlayan yıldızı.
Ansızın kalbime vuran hasretin sızısı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Vefasızın Kızı
PoetryBen ki tüm şiirlerimi ölmüş kalplerin ruhuna hediye eyledim... Sigarasını ,sigarasıyla yakan adama hikayesini sormayın.Varsa bir bardak çay bir de sigara verin.
