Nigdy blisko siebie [ZAWIESZENIE]

P R O L O G

      Zawsze nienawidziłam tego jak moja mama chciała, abym zaprzyjaźniła się z synem jej przyjaciółki. Zaszły w ciążę w tym samym czasie i urodziły tego samego dnia. Nigdy się z nim nie dogadywałam, a one naciskały. Marzyły o naszej przyjaźni takiej jak w filmach. Cały czas, kiedy nadarzała im się okazja próbowały coś wskórać, ale my nie umieliśmy odezwać się do siebie bez wzroku, które, gdyby mogło zabiłoby każdego.

      Z biegiem lat, kiedy skazani na widywanie się ze sobą, co najmniej raz w tygodniu przez firmę, która założyli nasi ojcowie oraz częste spotkania naszych mam. Ustaliliśmy, że nie będziemy się do siebie odzywać – tak, jakby nas nie było.

      Pod górkę zaczęło się robić, dopiero, gdy dostaliśmy się do tego samego liceum. Nasze ustalenia przemieniły się w proch, bo, kiedy tylko mnie zobaczył, zaczynał szydzić ze mnie czy moich znajomych. Nigdy mu na to nie odpowiadałam – poza kilkoma sytuacjami. Szłam z uniesioną głową ignorując jego głupie teksty, co go jeszcze bardziej prowokowało do dalszych poczynań.

      Czy, aby na pewno nie wydarzy się nic, co mogłoby zmienić scenariusz naszego życia?