Rakip

RAKİP - ALIŞVERİŞ MERKEZİ

İğne atsan yere düşmez,bu ne kalabalık ya? Saçlarımı topladım ve yürümeye devam ettim.Salı gününde bu kadar kalabalık..Şaştım.Yarın adaya gidecektim ve bu yüzden birkaç şey bakıyordum.Starbucks'tan bir kahve aldım ve dolaşmaya devam ettim.Mesajlaşırken (ki bunu yapmam yanlış yani aslında benim hatam) biri bana çarptı ve üzerim kahve oldu.Başkası olsa dikkatli ol der,ama o "Çok üzgünüm,benim hatam" diyor.BUGÜN TERSTEN Mİ UYANDIN? Ay çocuğa trene bakan öküz gibi bakıyorum.
"Problem değil,zaten benim hatam önüme bakmalıydım." Gülümsedim ve yürümeye devam ettim.Kahverengi saçlar ve elamsı gözler..Tamam daha yeni gördün ve sadece 2 dakikalık bir konuşmaydı bu.Kahvemde DÖKÜLDÜĞÜNE (!) göre artık mağazalara girip rahatça kıyafet deneyebilirim.

Hayır bu sıktı,tamam bu ol-FERMUARI BOZUK.Bir beden büyüğü ? Yok.
Kendime göre bir şey bulamadığım mağazadan sinirle çıktım.Hayır yani çok zor bir şey beğenirim ya sıkar ya da bana göre bedeni olmaz.Sinemaya girmek için bilet almaya doğru gittim."Aşk olsun" filmine bilet aldıktan sonra kalan 20 dakikada yine starbucks'a gidip kahve aldım ama bu sefer oturdum tabii.
Telefonumla uğraşıyordum ki yine onu gördüm.Bir kızla sarılıyordu.Üzülmüştüm yani tamam tanımıyordum ama belki kaderin bana gönderdiği insandır diye düşündüm.Kız geri çekilip yürümeye devam etti o da buraya doğru yürüyor-NEDEN BURAYA GELİYO? Farketmemiş gibi yaparak telefonuma odaklandım.Karşımdaki sandalyeye oturdu ve bana bakıyordu.Gülümsedi."Hey." Ben burda olduğunu farketmemiş modundan çıkarak "Ah merhaba geldiğini farketmedim,şey neden burdasın?" Odun musun Derin?
"Tanışmamız gerekmişti."
"Tanışalım o zaman."
"Ben Berkcan.Senin adın ne?"
"Derin,tanıştığıma memnun oldum."
"Bende."
Kendimi onun gözlerine bakmaktan alamıyordum.Büyülenmiştim sanki.Çalan telefonum sessizliği bozuyordu.Ama umursamıyorduk.Sadece gözlerimizin içine bakıyorduk.Gülümsüyordu.Cebinden bir kağıt çıkarıp bir şeyler yazdı.Bana uzatıp gülümsedi ve uzaklaştı.
Tamam,insan bir görüşürüz der! Kağıdı aldım ve okumaya başladım.Numarasını vermiş.
Ve alta da..."Gözlerin bana dünyanın en güzel şeyiymiş gibi geliyor.Tekrar o gözlere uzun süre bakmayı isterim." yazmış.Ya,teşekkürler kaderim.
Ve..teşekkürler BERKCAN.
Gülümseyip rehbere ekledim onu.Sonrada kahvemi bitirip eve doğru yol aldım.

VE İLK BÖLÜĞM! Çok heyecanlıyım umarım beğenirsiniz *.* İleride bir kitap olma hayali ile! 🌚