"Anan ama!Abi takım oyunlarında bok gibiyim.Çıldıracağım,yeter!"Venüs klavyenin iki yanına vurup,sandalyesini devirdi ve hızla ayaga kalktı.
"Sakin ol biraz çok kasıntı oynuyorsun,kaşlar hep çatık."
"Ben kaşlarımı çatmam!"çatık kaşlarla kameraya dönüp ekrana bakmaya başladı Venüs.Ata gülmenin sınırlarına gelmiş bir şekilde oyun oynamaya çalışırken diğerlerinin de ondan çok bir farkı olmadığını gördü.
"Gülün siz diğer elde nasıl anasını belleyeceğim o kafama çalışan gerizekalıyı!Görecek o!"İdil kıkırdayıp kulaklığını düzeltti ve odağını kameradan çekti.
"Venüs tersten kalktın galiba?Ne bu agresiflik gulüm?"gulün batsın emi!diye geçirdi içinden.
"Çenen yerine elin çalışsın bok çuvalı karşıda adam var sen mal mal dolaşıyorsun."birden ciddileşip karşısındaki adama ateş etmeye başladı ama geç kaldı ve geberdi.
"Şimdi mi söylenir bu kızım ya!"
"Oh olsun sana."
*****
Bariyer açıldığında hızla kutuların üzerine çıkıp korunmak için kutuların arkasına saklanan oyuncuları öldürüp takımdakikerin yanına koştu."Bakın nasıl sıçtım ağzına."Merve elini klavye ve fareden çekip alkışlamaya başladı.
"Bravo!"kıkırdayarak oyuna geri döndüğünde odaya Venüs'ün annesi girdi.
"Venüs saatin farkında mısın?Akşam bir oturdun başına kaldır kaldırabilirsen!20 dakikaya yatakta ol!"bıkkınca bir nefes verip masadan güç alarak sandalyesini geriye doğru sürüdü Venüs.
"Anne turnuvalar başlayacak ne yapayım."
"Yarın da okullar açılacak,yat zıbar."bölüm sonu canavarı kapıyı çarpıp giderken Venüs göz devirip karşısındaki adama sıkmaya başladı.
"Bana ne okuldan ya.."
"Harbi ha oyun varken neden okula gidiyoruz biz lan!?"dudak büzüp ellerini yukarıya doğru 'bilmiyorum' anlamında havaya kaldırıp indirdi diğerleri.
"Ata sen yayını açtığından emin misin?Bende chat gözükmüyor."
"Hasbiptir!Lan unutmuşum ya!"o sırada arkadan Ata'nın annesinin sesi geldi.
"Hiç kendini sansürlemeye çalışma!Beş lira daha gitti!"Ata elini alnına vurup sabır dilemeye başladı.
"Senin bağışlar elden gidiyor."
Venüs annesinin ikinci baskını gerçekleşmeden lafa girip."Yarın yayını Ata salağına bırakmadan başkası açsın devam edelim oyuna,ikinci baskın yakındır ben kaçar."
"Aynen benim baskında yakındır yarın Kamber'de gelir o açar yayını hadi görüşürüz."Venüs oyundan çıkıp bilgisayarı kapattı ve kendini yatağa attı.
"Okuldan nefret ediyorum.."
****
Venüs annesinin yeri göğü inleten sesi ile aniden uyandı ve yatakta doğruldu."Gerizekalı çocuğum benim alarmı kurup sesini niye kısıyorsun mal evladım."
"He?Ney ne oluyor ya ne bu tantana."annesi sinirle Venüsün üzerinden örtüsünü çekip söylenmeye başladı.
"Saat 10 olmuş bu hâlâ uyuma peşinde.İyi yat sen yat tüm gün yat."
"HARBİ Mİ"delici bakışlarla göz göze gelince Venüs salağa yatmanın pek faydası olmadığını anlayıp doğruldu.
"Bence okullar 16:00 da başlamalı millet bi kendine gelsin.Karga bokunu yemeden benim dışarda müdürü dinleme mantığım ne yani.Değil mi?"
"Sen o saatte de uyanmazsın ki."
Eh doğruluk payı vardı..
AMA ÇOK AZ
*****
Evden zor bela çıkıp okula yürümeye başladı Venüs.
Öyle okulla alakası olan bir kız değildi.Onun işi oyundu,senelerdir oyun turnuvalarında gider birbirinden ünlü ve yetenekli oyunculara karşı oynardı.
Sonucu pek şaşırtıcı olmazdı o kadar nitelikli insan içerisinden bizim safoz kız birinci olacak seviyede değildi.Tabii ki iyi oynuyordu ama profesyonel değildi.Gene de ilk turnuvaları geçmek onun için her zaman kolay olurdu neticede acemi oyuncular her zaman ilk turda olurdu.Turnuvalara ilk başladığı sene takımlı oyunlar zorunluydu Venüs kafayı oyunla bozunca çevresiyle hiç içli dışlı olmamıştı.
İşte o sene tanışmıştı Ata,İdil,Merve ve Kamber ile.Takımı olmayanları bir araya getiren bir sistem vardı.Bu sistem sayesinde her birinin yakın arkadaşları olmuştu.Bu onu bilgisayar oyunlarına daha bağlar olmuştu.
Sinirlendiğinde,sıkıldığında,üzüldüğünde hatta korktuğunda bile oyun oynardı.Bu ona iyi gelir ve kendini yatıştırmasına yardımcı olurdu.
Tabii her zaman oyunlar yardımcı olamıyordu.Gıcık ve ultra mega acemi oyuncular onun sinir krizi geçirme sebebiydi.Bir keresinde sinirlerine hakim olamayıp monitörünü parçalamıştı.Daha sonra 1 sene boyunca işte çalışmak zorunda kalmıştı ama işte ne kadar yorulursa yorulsun çıkışta playstation'a ya da internet kafeye gitmişti.
O tam bir bağımlıydı ve kimse onu oyunlardan ayıramazdı.
Kimse.
****
Bok gibi geçen okuldan sonra boş olan çantasını sırtına geçirip kulaklığını taktı ve sallana sallana yürümeye başladı.Etrafına tiksinç bir şekilde bakarken neşeli ve bir o kadar sinir bozucu ses kendisine seslendi.Kim olduğunu bildiği için duymamış gibi yapıp ilerlemeye devam etti.
Ama ses kesilmedi.Sadece evine gitmek istiyordu bir veletle uğraşmak değil.Koluna dolanan elle arkasına döndü ve boş gözlerle karşısındaki çocuğa baktı."Abla dün neden oyun oynamadınız?Bir sürü mesaj da atmıştım halbuki.."sarı saçlı birinci(9.sınıf) sınıf çocuğa göz devirmemek için kendisini zor tutuyordu.O aptal çocuk yan komşularıydı ayrıca müstakbel annesinin sevgilisinin oğlu Sinan.
Bir anda 'lönk' diye odasına dalması sebebiyle oyun oynadığını görmüş ve o günden sonra peşinden ayrılmamıştı.Zeki olmasına rağmen 'Venüs ablam ile aynı lisede olacağım" diye tutturup boktan bir liseye başlamıştı.O Venüs'e hayran bir üvey kardeşti.
Ayrıca Venüs'ün nefret ettiği komşu çocuğu.
"Oynadık."dedi kısaca meraklı çocuğa.
"Ama görmedim."Venüs derin nefes alıp cevap verme zahmetinde bulunmadan yoluna devam etmeye başlamıştı.Konuşmaktan ve ardı arkası kesilmeyecek olan sorulardan sıkılmıştı.Arkasından gelen ayak sesleriyle sinirleri gerilmişti.Bu çocuk sümük gibiydi.
Tekrar koluna dolanan elle sinirli bir şekilde kolunu hızla kendine çekip"Hesap mı vereceğim gerizekalı çocuk siktirgit başka birine yapış yeter be!Konuşmak iste-"
"Bacım sakin."duyduğu kesinlikle Sinan'ın sesi olmayan gür sesle hızla arkasını döndü.Bu gacı da kim?
"He?"tanımadığı çocuk gülüp kolunu Venüs'ün omzuna atıp yürümeye başladı."Sakin dedim ya."
"O kolunu samuraylamamı istemiyorsan çek."dedi ve çocuktan uzaklaştı.
'Şimdiye eve varıp bir el oynamıştım bile'diye geçirdi içinden ve hızla yürümeye başladı.
"Bir şey soracaktım sadece niye hemen tersliyorsun ki."
"Sorma.Yardım etmem,cevap vermem,duymam.Tamam mı?Acelem var ve çok geç kaldım."koşar adımlarla oradan uzaklaşırken arkasından gelen ses ile duraksadı "At sever misin?"
"Yerim."
