"၀င်ခဲ့လေ သားတို့"
ဘယ်လောက်ပဲအချိန်တွေကြာသွားတယ်ပြောပြော အရိပ်လွှမ်းမိုးနေဆဲပါ
အိမ်ထဲကိုစပြီးခြေချကတည်းကအော်ဟစ်သံတွေ ငိုသံတွေ
ငရဲခန်းကထွက်လာတဲ့အသံတွေ ဒါတွေကိုကြားယောင်နေသည်
သန်မာတယ်ဘယ်လောက်ပြောပြောတုန်လှုပ်မိတာမလို့ မောင့်လက်ကိုဆုပ်ကိုင်မိသွားသည်
မောင်ကတော့သူ့လက်တွေကိုနွေးထွေးစွာပြန်လည်ဆုပ်ကိုင်ပေးရှာသည်
တောင်းပန်ပါတယ် ကျွန်တော်အစတည်းက မောင့်ကိုပါအပြစ်ပေးဖို့စီစဥ်ပြီးသားမလို့ပါ
Taeပေးထားတဲ့ဆေးပုလင်းကိုအကျီထဲကနေစမ်းလိုက်သည်
Jm:မောင် ကျွန်တော့်ကိုတစ်ချိန်လုံးကိုင်ထားပေးပါလား
Yg: ရပါတယ် ကလေးငယ်
မောင်ရဲ့လက်တွေကြားမှာနားခိုခွင့်ရတာဒီညနောက်ဆုံးမလို့ပါ....
စားပွဲပေါ်မှာနေရာချထားပြီးနာမည်ကတ်တွေရှိသည်
ထိပ်ဆုံးစားပွဲ၀ိုင်းမှာ ဥက္ကဌကြီးထိုင်သည်
မောင်နဲ့ကမျက်နှာချင်းဆိုင်ဖြစ်သည်
ဒါပေမယ့်မောင်ကနာမည်ကတ်ကိုယူပြီးသူ့ဘေးနားနေရာကိုရွှေ့လိုက်သည်
ဥက္ကဌကြီးရဲ့အပြုံးကဘယ်လိုပဲဖြစ်နေဖြစ်နေ ထိတ်လန့်စရာကောင်းလွန်းသည် ဟုJiminမြင်သည်
" သား Jimin"
Jiminအသံကြားတာနဲ့တုန်သွားသည်
မောင်ကသိသည်ထင်ပါရဲ့
လက်ကိုတင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ပေးသည်
"မင်းရဲ့သူငယ်ချင်းကိုပါခေါ်ထားတယ်"
ဥက္ကဌကြီးစကားကြောင့်Jiminထိတ်လန့်သွားသည်
မဟုတ်မှလွဲရောTaeအသက်ရှင်နေတာကိုသိနေတာလား
"Appaတစ်ခါတည်းတောင်းပန်မယ် Appaသူ့အပေါ်ကျူးလွန်ထားတဲ့အပြစ်တွေအများကြီးလေ"
Jm:Taeကမလာနိုင်လောက်ဘူး
"ဒါပေမယ့်Appaသူ့ကိုအကြောင်းကြားထားတယ် သူလာမှာပါ"
YOU ARE READING
𝚁𝚎𝚊𝚌𝚝𝚒𝚘𝚗 𝙾𝚏 𝚁𝚎𝚟𝚎𝚗𝚐𝚎
Fanfiction"Actionတိုင်းမှာReactionရှိတယ်တဲ့ Newtonရဲ့နိယာမတစ်ခုလေ" "ကိုယ်မင်းကိုလှောင်အိမ်ထဲပိတ်ထားတာမဟုတ်ဘူးကလေးငယ် ကိုယ်နဲ့အတူချည်နှောင်ထားတာ" "အရုပ်လေးတွေရေ သခင်မင်းတို့ကိုကစားချင်နေပြီ" #Rate R #Warning
