Because I Love You (ON-HOLD)

Chapter 6

{TRICIA}

Hindi ako pumasok ngayon. At umuwi rin ako kagabi Nakakaasar kasi simula kahapon hindi pa rin ako tine-text o tawag man lang ng lalaking yun. Or magparamdam man lang. Hmpp. Nagulat ako ng tumunog ang cellphone ko.

*tiiiing*

Speaking of, after 918273645 years nag text na rin sya. it's a big miracle. at ako naman naka ngiti yung ngiting wala ng bukas haha. Tinignan ko na yung message nya at ang nilalaman ayy........

From: Babes

"Babes punta ka sa may park. Sa lagi natin pinupuntahan."

Yung nilalaman ng text parang kinilabutan ako, at parang may hindi mangyayaring maganda. Ayyy..... Bakit ba ako nag iisip ng ganito, pupunta na nga lang ako sa park.

To: Babes

"Okay. I'll be there in 20mins."

At hindi na nagreply ulit si babes. Gumayak na ako agad. At nagpahatid ako sa driver namin sa may park. At pinauwi ko na rin mag ta-taxi na lang ako pauwi.

Hinanap ko si babes at nakita ko rin sya agad, ayun at nakaupo sya sa swing na lagi namin pinagu-upuan. Parang kanina pa sya. Siryoso ang mukha nya, parang may hindi magandang mangyayari. Sana mali lang ang hinala ko. Nagpatuloy na ulit ako sa paglalakad pa punta sa kanya.

"Babes"-tawag ko at kinawayan ko din. Ngumiti lang sya, nakalapit na ako sa kanya at naupo sa isang swing din.

"Babes nakakainis ka bakit hindi mo ako tine-text o tumawag man lang"-nag pout ako. Sya naman serypso parin. Parang may kakaiba sa kany??

"Babes may problema ka ba? Or sasabihin sakin? "- hindi na ako natiis kaya ako na ulit ang nagsalita.

"Ah.... Eh.... Tricia I want to end our relationship..... Kahit masakit saakin na makipag hiwalay sayo. wala na akong magagawa dahil naka buntis ako, at si Mikah ang nabuntis ko. At 3 weeks na yung dinadala nya.. Naalala mo ba last month yung birthday party ni Kevin andun si Mikah, nalasing ako hindi ko na kaya makauwi. Pag gising ko nung maga nagulat ako kasama ko sya sa isang kama at hindi ko alam na ang nangyari. Ayaw nila mommy na talikuran ko ang responsibilidad na bilang ama sa dinadala ni Mikah kaya ikakasal kami next year."- pagpapaliwanag ni Zayne sakin. Maluha luha ako yung sinasabi nya lahat sakin.

Hindi ko matanggap, na makipag hiwalay kay Zayne. After 2 years na pagsasama namin makikipag break sya sakin ng ganun ganun lang. Hindi ko kayang mawala sya sakin. Patuloy lang ako sa pagiyak. Hindi ko na alam kung ano na mangyayari sakin.

"Zayne masamang biro to *huk* diba hindi naman yan totoo diba *huk*"- tumingin ako kay Zayne at umiiyak na rin sya. Huhuhuhuhuhu.....

"Hindi Tricia, hindi ako nagbibiro. Hindi ako pwedeng sumuway kila mom. Pag hindi ko sinunod sila itatakwil nila ako bilang anak nila. Kahit ayoko makipag hiwalay sayo at gusto kong tuparin ang promise ko sayo. Pero hindi na talaga pwede eh. "- At hinawakan nya yung pisngi ko, pinunasan nya yung tubig na dumadaloy sa mga mata ko. Nainis ako sa mga narinig ko galing sakanya, bakit mana lang ba ang gusto nya.

"So.. Ano ang ibig mo sabihin ganun ganun na lang, maghihiwalay na lang tayo ng ganito. *huk* Zayne ang hirap eh, ang hirap ng sinasabi mo. pano na yung mga pangarap natin. *huk* Diba tutuparin pa natin yung mga promises natin. 2 taon nating pagsasama ngayon ka pa ba bibitaw!*huk* ha!"-tumingin ako sakanya at binigyan ko sya ng wag mo akong iwan na tingin.

"Mahirap din sakin to Tricia, I hurting myself because I love you at kailangan natin magsakripisyo talaga........ Pwede naman tayo maging kaibigan eh. Kaya paalam na Tricia"-tumayo na sya at unti unti na sya lumalayo sakin. Naiwan na ako sa may park at sakto yung moment na ako na lang pala mag isa haha hindi ko alam bahala na sakin si Wonder Woman.