Asena

ıv

Gerçekler, bazen çok acı olsa da elden bir şey gelmez! Her acıdan sonra mululuk olur mu onu işte zaman gösterecek!..

Asena duydukları  karşısında şok olmuştu. Bu nasıl bir oyundu böyle. O burada mı doğmuştu ve bu adam onu kucağına almıştı. Ne yani o istanbulda doğmamış mıydı? Onu annesi camiye bırakmamışmıydı. Peki bu adam ne diyordu, herşeyi öğrenmesi gerekiyordu.

- Murat ağa! siz ne diyorsunuz ben istanbul da doğdum.  Benim annem olacak kadın mektupla beni camiye bırakmış ama siz bana burda doğdun diyorsunuz. Bu nasıl olur?

Dedi tüm merakıyla. Merak ediyordu onu kandırmışlar mıydı? Ama neden? Neden mardinde ki bir cami değil de istanbulda ki bir camiye bırakıldı. 

Onlar bunları konuşurken, Ayşe hanımın onları dinlediğinden bir haberlerdi. Ayşe hanım duyduklarından sonra içini büyük bir korku salmıştı. 21 yıl önce sattığı kızını, 21 yıl sonra başarılı bir kadın olarak karşında duruyordu. Ne güzel bir kız dememiş aksine neden geldi yuvamı yıkıcak bu uğursuz demişti içinden.Oysa gözlerinin önündeki kinli perdeyi kaldırsa görecekti kızının güzelliğini, uğursuz olmadığını ama bir kere inmiş kinli perde ne yaparsın, elden bir şey gelmez!

Mehmet ağa olayı anladı ama kendi karısının yapıcağını, kendi kızı olduğunu anlamadı. Tahmin ettiğini anlatmaya başladı.

- Bak kızım! Bizim buralarda kız çocuğu sevilmez,uğursuz olarak görülür. Senin ailen seni istememiş belli. İlerde karşılarına çıkma diye de seni mardinde ki bir camiye değilde onlardan uzakta bir camiye yani istanbula koymuşlar! Üzülme sakın kızım! Onlar senin gibi bir kızı haketmiyorlar. Bak ne kadar başarılı bir kadın olumşsun herşeye rağmen, buda demek ki senin kimseye ihtiyacın yok demektir. Seni bırakarak onlar kaybetmiş güzel kızım.

Murat ağa soluklanarak, acı bir tebesümle devam etti sözlerine;

- Seni gördüğümde çok sevmiştim sanki benim kızım gibiydin. Bana huzur vermiştin. Ben o an Rabbimden senin gibi bir kız bebek nasip etsin istedim ama gel gör ki Allah bana kız çocuğu nasip etmedi çok istedim ama olmadı. Kader!

Dedi acı tebesümle! Ah bir bilse kızı olduğunu ama ona bunu bile çok gördükleri için kızından ayırdıklarını!

- Peki ailem olucak şahısları bulmama yardım edermisiniz? Onlara bir hesap sormam gerekiyor da!

- Tabi kızım seve seve yardım ederim. Bende bilmek isterim senin gibi bir kızı bırakan aptalları!

Ah bir bilse bahsettiği aile kendi ailesi olduğunu! O zaman, işte o zaman kıyamet kopardı.

- Bende merak ederim böyle aptal insanları, Yemin olsun onları doğduklarına pişman etmesem bende Asena YIKLMAZ değilim!

dedi bahsettiği insanların konağında misafir olan Asena,  hayatını mahfeden ailenin, bu aile olduğunu bilse ne yapardı. Bu yıkılmaz kadın yıkılırmıydı, yoksa her zamanki duygusuz asena mı olur? Orasını bize zaman gösterecek işte!

- Geç oldu kızım, yorgunsundur git uyu, sabah konuşuruz uzun uzun. 

- Tamam murat bey, Hayırlı geceler.

- Hayırlı geceler kızım.

Dedi tebesümle, Baba demesini ne çok isterdi. Keşke onun kızı olsaydı Asena! 

Murat ağa bunları hayal ediyordu. Nerden bilsindi kızı olmasını istediği kız onun kızı olduğunu. Huzur bulduğu kızın onun kızı olduğunu. Eğer bilseydi kızını asla ama asla bırakmazdı orası tartışılmaz ya!

O an Asena tam gidicekken aklına koku düştü. Arkasına dönüp Murat ağaya şunu sordu.

- Murat ağa siz hangi parfümü kullanıyorsunuz. Yıllardır aradığım parfüm sizde çıktı.

Murat ağa acı bir tebesümle;

- Kızım ben parfüm kullanmam o benim kokum:

Dediğinde Asenanın aklı allak bullak olmuştu. Yıllardır aradığı parfüm değil bu adamın kokusu muydu? 

- Nasıl olur bu murat ağa?

Dedi merakla, Mehmet ağa küçük bir kahkaha attı. O bunun nedenini çok iyi bilirdi.

- Sen bebekken seni kucağıma aldığımda hemen susmuştun. Sonra kedi gibi boynuma sokulmuştun orada uyya kalmıştın. o an doktor seni aldığında ağlamaya başlamıştın. O an anladım kokuma alışıp sevdiğine. 

Dediğinde Asena bugünün şoklarını yaşıyordu. Daha neler öğrenecekti acaba, daha kendiyle ilgili bilmediği neler vardı acaba!

murat ağayı başıyla onaylayıp odasına çıktı. Odaya girdiği an düşünmeye başladı. Murat ağayı gördüğünden beri içinde adlandıramadığı bir şeyler oluyordu. Sanki özlem ama tanımadığı birisini neden özlesin. Alt tarafı bebekken onu kucağına almış bir iki dakikalığına!

düşünmeyi bırakıp yatağına uzandı. saate baktı; gece 12 oluş biraz uyusa iyi olucak. Gözlerini kapadı huzursuz bir uykuya.

Daha bebekken Asena'nın imtihanı başlamıştı. Kader ona çok fana oynuyordu ama asena bu oyunu büyük bir ustalıkla yenerdi.