Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*✭˚･ﾟ✧*･ﾟ*✭˚･ﾟ✧*･ﾟ*
cama şiddetle çarpan damlaların sesi tüm odayı dolduruyordu. loş bir ışığı olan koyu odada beyaz saçlı bir adam, yağmur eşliğinde geçmişine bakıyordu; sevgilisiyle olan anılarına...
...
"hey, satoru! şuna bakmalısın."
satoru heyecanla koştu sevgilisinin yanına. gösterdiği sayfaları incelerken küçük bir kahkaha attı.
"bu adam gerçekten aptal.."
"tıpkı senin gibi..." suguru gülerek satoru'ya bakıyordu fakat satoru'nun yüz ifadesi değişmişti.
"demek öyle... peki, umarım o 'aptal' insandan yakın zamanda kurtulursun." ses tonu gayet sert ve ciddiydi, bu durum sevgilisini biraz şaşırtmıştı.
"şaka yapıyorum sevgilim, sen harika bir insansın. senden ayrılmak istemiyorum."
satoru karşılık veremeden suguru çoktan kendi dudaklarını satoru'nun dudaklarıyla birleştirmişti. satoru, elindekileri bırakıp suguru'nun bakmaya doyamadığı yüzünü nazikçe tutup ona karşılık verdi. birden aralanan kapıyla o tutkulu öpüşme sona ermişti.
"ah, sanırım yanlış zaman..." sözünü tamamlamadan beyaz saçlı oğlan, arkadaşının yanına gelip ona sarıldı.
"hayır, gel. biz de dolapları karıştırıyorduk." ikisi birlikte suguru'nun yanına gidip yerdeki eşyalara bakmaya başladılar.
heyecanla kafalarını kaldırıp fotoğraflara baktılar. suguru, satoru'yla olan fotoğrafını shoko'nun elinden çekip bir defterin arasına koydu. masadan bir kalem alıp bugünün tarihini yazdı.
26 temmuz 2006
"burada kalsın, birkaç yıl sonra açıp bugünü hatırlayalım."
"neden bugünün ne önemi var?" shoko meraklı bakışlarını suguru'nun üzerine dikti.
"satoru'yla çıktığımız gün, 1. yılımız..."
satoru'nun okyanusu andıran mavi gözleri şaşkınlıkla açıldı, tamamen unutmuştu.
"sevgilim, onu unutmuştum ben. gerçekten üzgünüm.."
suguru'nun kısık gözleri satoru'nun o "masum" bakışlarıyla daha da kısılırken gülümsedi.
"sorun değil satoru, fazla detaycı olmam senin de öyle olman gerektiği anlamına gelmez."
satoru'nun iki elini de nazikçe tutup o mavi gözlere içtenlikle baktı.
"unutmayacağımız tek şey birbirimizi ne kadar sevdiğimiz olsun, bizi ayırabilecek tek şey ölüm." suguru'nun bu iddialı sözleri satoru'yu derinden etkilemiş, hem zihninde hem de kalbinde büyük yer edinmişti.
