Aşk Olsun

Giriş

8.sınıfın sonuna geliyordu aylar geleceğimi belirleyeceğim sınavlar ard arda oluyor ve başarılı geçtiği söylenilemez oluyordu. Sadece sınav stresi yoktu annem ve babam kötü bir şekilde boşanma kararı almışlardı aslında saygı duyuyordum kararlarına ancak kardeşlerim adına da üzülüyordum çünkü ben küçükken annem beni ve babamı terk edip gitmişti ...

Ona hayla çok öfkeliydim içimde ona karşı olan kin ve nefret dolu duygular vardı acı olanda bu yaşa kadar tek başıma çaresiz bir şekilde kendi ayaklarımın üstünde durarak büyümekti. Üvey de olsa kız kardeşimin ve erkek Kardeşimin bu şekilde büyümesine içim el vermiyordu onlar henüz küçüktü o yüzden pek umursamıyor ve fazla takmıyorlardı ama ilerde hele hele 14, 15 yaşlarında yere bir kez düştüklerinde ve kimsenin onların ellerinden tutup yaralarını temizlemeyince ne kadar kimsesiz ve çaresiz olduklarını anlayacaklardı....

Bazı şeylere karşı birazda olsa bencil ola bilirdim kimseyi takmıyor ve sadece kendi kriterlerine uyan bir insandım 1.65 boyum ve ve acık kahve kısa saçlarım vardı yazın gelmesini sabırsızlıkla bekliyordum kumsalda uzanıp yıldızları seyrederek yarının hayalini kurmayı özlemiştim 9 aylık bir okul sürecinden sonra güneş, kumsal ve dondurma hayalini bile kurmak müthişti...

Zaten çok yormuştu beni bu 9 ay Sendromu (sendrom diyorum çünkü okuldan nefret ediyorum ağır bir psikolojik olarak baskı yaratıyor üstümde) bir çok insan tanımış ve 15 yaşında olamanın zorluklarını çekmiştim sanırım ergenlikten dolayı en ufak bir kelimeye bile tahammül edemiyordum erkeklere karşı bir ön yargım vardı nedense selamımı bile bazen esirgediğim Zamanlar oluyordu....