Kalp Kontrölü

Kalp Kontrolü

1.Bölüm

GÜZELLİK

(YILLAR ÖNCE)

Yine dışarıdayım.Ailemle çok kavga ediyorum gerçekten.......Ah!Ne anlar ki aileler bizim halimizden?Daha 18 yaşındayım.Ne evlenmesi yahu?Okulum bile bitmedi ama söz konusu okul değil malum kişiydi.Bir saate bakıyım derken arkamdan ayak sesleri duydum...Tamam Hazal,sakin ol sadece bir kedidir canım.Çok beklersin canım,bide kedi diyorum ya?Şuan resmen arkamdan gelip beni takip eden bir adam var.Tamam,sakin oluyoruz ve şurdan caddeye çıkıyoru-

B-Bu o adam...ŞUAN AĞZIMI KAPADI VE SALAK SAÇMA KONUŞUYOR!"Ee ne dersin?Sana ne yapmalıyım?"Ben seni elime bir geçireyim yapacağımı biliyorumda,hadi neyse..

"Aa küçük kız,biraz rahat dururmusun?"Çok korkuyorum.Çantamdan biber gazını almaya çalışıyorum ama yapamıyorum.Çok güçsüzüm.Arkadan kafa atmaya çalıştım ama olmadı.Tekme atmayı denedim,yok.Adama darbe işlemiyor abi!Tam kurtulmaya çalışırken bir ses duydum."Kendi boyutlarında biriyle uğraş bence,küçük düşüyorsun dostum."Sonunda!Birisi bana yardıma geldi ama bu salak beni hala bırakmıyor."Niye ne yapabilirsin ki?"Sesinden sinirlerinin bozulduğu belliydi."Hadi gel ve yap."Ne yapmaya çalışıyordu bu adam?"Sen gel bakalım küçük dostum"Ne?Bu laflarda neydi böyle?"Peki,bunu sen istedin"Hah!Sonunda bıraktı beni.Hala hareket edemiyorum.Korkudan olmalı..Arkama döneyim bakalım-Ne!Buda ne?Bende uzunum diye hava atardım.Karşımda 2 tane 1.90 boyunda adam var resmen.Of Hazal!Yine erkek peşindesin..Neyse.Bekle bekle,ben şuan tam bir kavganın ORTASINDAYIM.

Abi şaka gibi.Resmen iki sinirli köpek gibi birbirlerine bakıyorlar.Yanlız bana yardıma gelen çocuk çok karizmatik.Kahverengi dümdüz saçlar,mavi gözler ve karın kasları...Ne!Aaaah ne diyorum ben?Hazal senin bir sevdiğin var unutma tatlım.Ama şuan kalbimi kontrol altına alamıyorum.Çocuğun adı ne acaba?Ah!Dur,bunlar resmen BİRBİRLERİNE GİRİYORLAR!!

Şuan birbirlerini dövüyorlar ve ben burda donmuş gibi sadece onları izliyorum.Oof,burda böylece bekleyemem,yardım etmem lazım.Hemen yanlarına koştum ve deli gibi beni takip eden adamın -adını bilmiyorum- saçını çekiyorum.Aferin Hazal,çok iyi yapıyorsun.Şu karşıdaki bize hala gülüyor.Gelip yardım edeyim falan yok.Tam o sırada adam ellerimden kurtuldu,aferin Hazal,tekrar tekrar aferin gerçekten.Yahu adam elindeydi ya!"Bu iş burada bitmedi!"diyerek gitti.Aha şimdi hapı yuttum.Çocuk yanıma geliyor,tamam,hemen sakin oluyorsun ve saçma sapan konuşmuyorsun Hazal.Geldi ve"Merhaba ben Cem.Cem AKSOY.Tanıştığıma memnun oldum 'Tatlı Kız'."Nasıl yani?Şimdi ben ilerde Hazal AKSOY mu olacağım?Hazal bismillah,daha yeni tanışıyorsunuz."M-Merhaba bende Hazal.Hazal ÇAKIR.Bende çok memnun oldum."Ah,Hazal ne kadar salaksın!Bir cümleyi de doğru söylersen şaşarım gerçekten.

"İçinden konuşmayı bırakıp benle konuşurmusun?"deyip sırıttı.Nasıl yani,yoksa dışımdan mı söyledim..

"Sen....Nasıl....."deyip duraksadım.

"Çok belli ediyorsun güzellik."Ne güzellik mi?

"Güzellik derken?"

"Güzellik demek için yeterince güzelsin."İster istemez sırıttım,bana iltifat ediyordu...

"Neyse benim gitmem lazım,numaram burda yazılı istersen ararsın"deyip yanımdan ayrıldı.

İçimden bi ses "Kağıdı açıp bak." diyordu.Biriside "Sadece yardım etti.Fazlasına gerek yok."diyordu.Dayanamayıp açtım.Kağıtta '0537 895 5673' yazıyordu."Heralde telefon numarasıdır."diye geçirdim içimden.Yok canım ne numarası?Gizli bir şifredir bence.Ah Hazal Ah!.Hemen kağıtta yazan numarayı tuşladım.Kaydettim ve Whatsapp'a girdim.Ne yazacağımı bilmiyordum.Bu sırada eve gelmiştim bile.Sadece "Teşekkür ederim." Yazdım ve gönderdim.Anında gördü.Şaşırmıştım.Sanki benden mesaj bekliyormuş gibi anında cevap geldi.

"Ne için?"Ha?Bu kadar çabuk unutmuş olamazdı.

"Unuttun sanırım,bugün benim hayatımı kurtardın"

"Ha,o iş mi?Rica ederim güzellik.Her zaman."Yine ister istemez içimden gülme geldi.Her sözünde büyüleniyordum.

"Neyse ben seni tutmayayım yarın okul var sonuçta."

"Tamamdır!Görüşürüz"

Yatak odama giderken içim kıpır kıpırdı.İnanılmaz mutluydum.Yeni bir arkadaş edinmiştim ve bu arkadaş benim gülebilmemi sağlıyordu.Daha ne isteyebilirdim ki-

"AAHH!"Annem içerden koşar adımlarla geldi.

"Kızım!Ne oldu iyimisin?!"

"Yani.Merdivenden ayağım kayarak düştüğünde pek iyi olmuyorsun annecim"Gözlerini devirdi.

"Ah be kızım,ne olacak senin bu dalgın hallerin,sakarlıkların...Neyse onu bunu boşver,ayağına bir şey oldumu?"

"Hayır,sadece acıyor."

"Tamam kızım,ben bir merhem getireyim sürelim,hemen geçer."

"Tamam annecim,odamdayım."

Sanırım ilk defa annemle bu kadar bağırmadan,tartışmadan rahat rahat konuşmuştuk.Ve bu benim hoşuma gitmişti.Şu 1 saat içinde değiştiklerini hissettim.Artık bende bu kadar ergence davranmamaya karar verdim.Anlayışlı olacağım ve yarın okula sakin bir şekilde gideceğim.