Simula nang nanaginip si Nyxia Lazaro o mas kilala bilang Nyx, ng isang pangyayari na tumatak sa kanyang isipan ay hindi na naging normal ang laman ng kanyang mga panaginip. Para bang ito ay nagpapahiwatig ng kung ano at hindi niya maipaliwanag.
Si...
"Salamat nga pala sa pagdala sa akin sa hospital. You saved me again."
Kasalukuyan kaming nakaupo dito sa likod parin ng shed. Napagdesisyonan kasi namin na huwag na munang bumalik sa room kasi baka may makakita pa sa amin pagkababa. Bababa na lang kami pag lunch time na.
"I don't know what're you talking about" Giit naman niya.
"Seryoso? sabi ni Red ikaw 'yung nakakita sa akin at nagdala sa hospital. He never lie to me." I bravely said. Napasandal nalang siya sa pader at hindi man lang pinansin ang sinabi ko. "Are you pretending to you know nothing?"
"Wala ka namang ebidensiya?"
Talaga lang ha...ang tigas mo rin eh no...
"Do you think I came here unprepared?" Kwestyon ko naman sa kanya at agad na binunot ang panyo niya sa bulsa ko at inilahad ito sa kanya."Kung may plano kang i-deny ang ginawa mo siguradohin mong wala kang iniwang ebidensiya." Tinanggap niya naman ito."tinali mo 'yan sa sugat ko sa braso,diba?"
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"Oo na, ano naman ngayon kung ako wala namang magbabago"sabi naman niya.
"Meron kaya..." I insisted.
"Ano naman?"
"'yung pagtingin ko sa'yo"
Agad naman siyang napatingin sa akin. Nakatingin na naman siya sa akin ng diretso sa mata. There is a moment of silence between us at 'dun ko lang din na realize na pwedeng magkaroon ng deep meaning 'yung sinabi ko.
"Well, what I mean is that the way I looked at you as a person already changed Because I no longer see you as a stranger but as a friend." Paliwanag ko para naman ma-break ko ang silence.
Napakurap naman ako ng tatlong beses bago nagpatuloy. As for him, he was just looking at me with those usual cold eyes."in short, you just gained my trust."
After I said that, wala parin siyang kibo at nakatitig lang siya sa akin. Seriously? Bakit ba palagi niyang ipinapakita sa akin na he's stuck while looking at my eyes. Sa simpleng gestures niya na 'to iba na ang epekto sa akin. Did he usually do this to people around him? He's also being weird.
"Nagakataon lang naman ang lahat, kahit sino naman siguro gagawin din ang ginawa ko" he just replied tapos bumalik na sa pagsandal. "Tsaka sana naman 'di na ulit 'to mangyari, kasi hindi ko alam kung may tao pang tutulong sa'yo"
"Opo..."I responded.
"also...you already owe me a lot and thank you wasn't enough"
"Ano namang gusto mo?"tanong ko naman.
"Tell me about you and that girl"diretso niyang sagot.
