-Ah, özür dilerim dalmışım.
-Sorun değil zat.. Ah!
-Ayağınız burkulmuş galiba
Okulun ilk günüydü çok şansıyım. Okula giderken bisikletli ayağımı ezdi, aferin Aleyna.
-Benim adım Kerem, senin?
-Şey... Aleyna
Biraz garip tanışma hikayesi. Lütfen beğ...
Selam canlarım şuan yazdığım ilk kitap lütfen beğenmeyi unutmayın <3
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ağlama *Sen ağladıkça içim parçalanıyor*
İstanbul'a taşınalı daha iki hafta oldu. Ve okullar açılıyor, şuan can sıkıntısından patlayacağım. "Yeni okul, yeni arkadaşlıklar" klişesi bana uymuyor çünkü yeni arkadaşlarım eski oluyor. Neyse ben yatağımdan kalkarken annemin sesini duyuyorum.
-Kızım, Hadi bi uyanamadın gitti.
-Tamam anne geliyorumm
-Ben bugün İzmir'e iş görüşmesine gidicem o yüzden Şehnaz teyzelerinde kalırsın. Hem Sıla da var.
-En azından tanıdık biri.
Kahvaltıdan sona annem çıktı. Bende anahtarı aldım, asansör bekliyordum. Artık 22 yaşındayım doğal olarak yalnız kalabilirim. Dışarı çıktığımda havanın Eylül ayına göre sıcak olduğunu fark ettim. Yürürken iyimser düşünmeye çalışıyordum;
Okulda en azından canım kuzenim Sıla vardı. Saçımı salık bırakmıştım. Ayağımda en sevdiğim Adidas ayakkabılarımla 42. Sokağı dönüyordum. Birden önüme mavi bisikletli bir çocuk çıktı. Her şey savrulmuştu. Okulun ilk gününden mükemmel Aleynacım.
-Ah özür dilerim dalmışım
-Sorun değil zat... Ah! Ayağım burkulmuş ya da en kötüsü kırılmış olabilirdi. Allah'ım ben naptım?
-Ayağınız burkulmuş, bir dakika.
Çocuk telefonla konuşurken onu izliyordum. Ela gözlerine o an hayran kaldım. Kahverengi saçları ve keskin limon kokusunu içime çektim. Üzerinde bizim "yeni okul"un forması vardı. Aynı okula mı gidiyorduk?
-Ambulansı aradım, birazdan gelirler.
Çocuk eşyaları toplarken, sanki bişi unutmuş gibi bana döndü.
-Bu arada adım Kerem, senin?
-Şey... Aleyna
-Memnun oldum Aleyna
Ambulansın siren sesleriyle tanışma faslımız kısa sürdü. En son gördüğüm, Kerem'in o ela gözleri ve ambulansın içi olmuştu...
-Yakınlık durumunuz?
-Arkadaşıyım.
En son duyduklarım bunlardı. Galiba beni bayıltmışlardı. Anne, seni çok seviyorum...
