20 თავი

254 20 9
                                    

-მამიკო...
-მეორედ ეგრე აღარ დამიძახო გაიგე?!
-კარგი
-შენ აქ დაიძინე მე სხვა ოთახში გავალ ხვალ კი გავემგზავრებით
-კარგი

ჯიმინი ჯონგუკს თვალს ვერ უსწორებს იცვლის და წვება თან ტირის ტირის და ვერ ჩერდება უნდა რომ დამშვიდდეს თუმცა არ გამოდის სლუკუნებს და ცრემლებს გასაქანს აძლევს

თუმცა არც ჯონგუკია ნაკლებ მდგომარეობაშია ისიც წევს და ტირის ჩუმად ტირის თავში მხოლოდ ერთი კითხვა უტრიალებს "რატო?"
მთელი ღამე არცერთს ეძინა ორივე იწვა და ტიროდა

და ძლივს დასრულდა ჯოჯოხეთური ღამე და გათენდა
ორივე ისე იჭერს თავს თითქოს არაფერი ანაღვლებთ  ჩემოდნებს ალაგებენ და აეროპორტში მიდიან სადაც ჰობი ხვდებათ

-ჯიმინა აქ ხარ ძვირფასო?
-აქ ვარ
ჯიმინი ცრემლიანი ხმით საუბრობს და თვალები წყლით ევსება
-მოდი ძვირფასო ჩაგეხუტო
ჰობი ჯიმინს მიეკრო ჯონგუკი კი თავს ძლივს იკავებდა რომ ეს ნაგავი აქვე არ ეცემა
-ჯონგუკ რა გადაწყვიტეთ როდის ეყრებით?
-ხვალ,ხვალ გავეყრებით
-და ბავშვზე რა გადაწყვიტეთ?
-ბავშვები ჩემთან დარჩებიან ხუთივე როგორც კი გააჩენს მე წავიყვან
-კარგი მშვენიერია
-ნახვამდის

ჯონგუკი თვითმფრინავში ავიდა და თავის ადგილზე დაჯდა

*რამოდენიმე საათის შემდეგ*

ჯონგუკი სახლში წავიდა ჯიმინი კი ჯონიმ წაიყვანა როგორც კი მანქანაში ჩაჯდნენ ჯიმინმა ჰობის ხელი მოიშორა და მისგან მოშორებით დაჯდა თუმცა ჰობი მაინც მიეკრო და მუხლებზე ხელის ფათური დაუწყო რაზეც ჯიმინისგან მხოლოდ შეწინააღმდეგებას იღებდა

______________

მეტი საქმე რომ არ მაქვს ისევ ვწერ ხვალ სკოლაშიც არ მივდივარ ნუ რას წავალ ხო და ასე და ამ ჯობს ხელებს დავატეხავ 😶😶FairyyNne❤️

შემიყვარდი  (დასრულებული)Where stories live. Discover now