Kladblok

Isn't it love?

Voor dat je dit leest, dit is schrijfopdracht 1 van boekenvos. Veel lees plezier. -mykurai

Ik sta op de eerste verdieping te kijken naar de begaande grond van de fabriek. Zo stil als maar kan, kijken naar wat er gebeurd. Ze mogen mij niet door hebben. Dan hoor ik een geluid wat mij bekend voor komt, mijn telefoon. Iedereen kijkt naar mij. Ik moet nu weg wezen.

Het is een vrijdagochtend 7 uur 's ochtends en ik neem lekker de tijd. Papa zet vandaag het ontbijt klaar voor mij zodat ik vandaag rustig de dag kan starten. Papa doet dit normaal niet, normaal is dat mijn taak thuis. Als papa niet werkt dan is hij aan het slapen of tv aan het kijken. Hij werkt bij de politie. Ik vind het knap hoeveel hij werkt, het is veel. Ook al werkt hij veel, ik hou van hem. Vandaag had papa de ochtend vrij dus hij kon mij verwennen. Iets wat hij vaker probeert nadat mijn moeder is weggegaan voor een andere man. Ik kan zien dat hij haar nog erg mist, maar sterk probeert over te komen voor mij.

Ik loop naar beneden en papa geeft mij een aai over mijn bol. Hij loopt daarna naar de oven en vraagt hoe zijn knuffelbeer geslapen heeft terwijl hij de hete afgebakken broodjes uit de oven haalt. Ik strek even en ga zitten. Vandaag heb ik wel lekker geslapen, beter dan normaal. Dat zeg ik ook tegen papa terwijl ik mijn twee broodjes smeer. Een voor nu en een voor op school. Ik vind deze momenten samen met papa de beste momenten van de dag, het zijn vaak wel de enige momenten van de dag samen.

Papa neemt een hap van zijn broodje met kaas. Met volle mond begint papa weer te praten met mij over de afspraken die gemaakt zijn rondom avondeten. Hij werkt weer vanavond dus als ik thuis ben, moet ik eten bestelen voor mij en hem. Hij maakt het dan later warm na het werk. Ik lach naar mijn vader en zeg dat hij niet met volle mond moet praten. Papa lacht er een beetje over en maakt zijn mond netjes leeg.

Ik ga verder en vertel mijn dag. School begint om 9 uur met wiskunde, daarna frans en eindig mijn dag met lichamelijke opvoeding. Ik neem een slokje van mijn water en vertel dan dat ik naar Charlotte toe ga als school over is om huiswerk te maken. Ik vertel papa dat ik zoals gewoonlijk ook bel als ik naar huis ga, zodat hij geen zorgen over mij hoeft te maken.

Papa knikt. Ik weet dat hij het goed vindt dat ik afspreek. Hij wilt dat ik de beste versie ben van mijzelf en daar hoort sociaal zijn bij. Papa wijst met zijn mes naar mij. Hij vraagt of die 'Charlotte' de meid van 2 straten verder is met de groene auto voor de deur.

Ik knik. Dat is namelijk zo, daar leeft ze. Dat geef ik ook aan bij papa, maar ik geef ook aan bij papa dat hij zijn mes naar beneden moet doen. Papa doet dat ook en legt het mes neer. Terwijl ik mijn water drink, begint papa te praten over werk en dat het weer een laat avondje gaat worden. Ze zijn bezig met een zaak met een bende. Ik heb maar half opgelet, ik drink en eet snel alles op terwijl hij nog steeds over zijn werk heeft. Ik kom anders te laat als ik alles luister. Ik geef papa een knuffel en zeg doei. Papa glimlacht en wenst mij, Simone, succes terwijl ik op de fiets stap en weg rijd.

Na 10 minuten te fietsen, kom ik eindelijk aan op school. Ik kan nog net een stap binnen zetten en mijn beste vriendin ziet me en loopt naar mij toe. Charlotte vraagt of ik zin heb in vanavond, ik knik. Charlotte weet wat ik vanavond van plan ben. Ik heb een leuke jongen online gevonden, Nick. Een echte 'hunk' volgens haar. Ik vind hem er gewoon lief uit zien. Hij is 18 jaar, net als ik, en hij heeft zulke mooie blauwe ogen waar je in kan verzinken. Ik vind het een wonder dat ik hem vanavond kan zien. Ik kijk er al meerdere dagen naar uit.

Charlotte knipt met haar vingers om mij uit mijn dromen te halen. Ik word weer wakker van de gedachtes. Charlotte pakt me bij de arm. Ze zucht hard en begint weer te hebben hoe 'ik niks was zonder zo'n geweldige vriend zoals haar.' en hoe weinig zin ze in lichamelijke opvoeding heeft. Zij heeft geen zin in lichamelijke opvoeding. Al helemaal niet als het atletiek wordt, want daar is zij slecht in. Ik niet, ik zit op atletiek, ik ben de beste met de horden. Gelukkig hoef ik dat niet te zeggen, want Charlotte is mijn beste vriendin zij weet wel dat ik er goed in ben.