The Long Lost Daughter of Irene Marcos Araneta

Chapter 5

Ayan na guys... Good evening pala sa inyong lahat❤️💖

Irene's pov:
Umakyat na si marie at kami naman ay nandito lang sa kubo nila nang may nakita akong papel na parang itatapon na ang kanyang itsura kaya kinuha ko ito at sa baba nito ay may sulat kaya dalidali kong timawag si marie.

Irene: Mariee!!!! (patawag ko)
Marie: Ma'am Irene bakit po ma'am? (nagmamadaling bumaba)
Imee: Hinay hinay sa pagbaba marie baka mahulog ka.
Marie: Hheheehhe nasanay lang po ako ma'am na pag tinatawag ako nagmamadali talaga akong bumaba.
Irene: Tignan mo to marie may papel.
Marie: Ah baka sulat yan galing kila mama at papa.
Irene: Ohh ito marie.(sabay bigay)
Marie: Namumukhaan ko yang brown envelope parang nakita ko nayan dati.(nag-isip) Sakto nakita k onayan dati.
Irene: Saan?
Marie: Dito lang ma'am pero akala ko tinago yan ni mama dahil sa kaibigan daw yan ni papa na karelatives nyo po.
Irene: Ha? Relatives?
Marie: Opo ma'am nasa dubai na nga po sila ngayon eh.
Irene at Imee: Ha? Dubai?
Irene: Wala kaming ka relatives na nasa dubai sa california meron pero dubai wala.
Marie: Eh sino po to? Sabay bigay sa adoption paper mula sa envelope.
Irene: Si Gre-gregoriah? Eh anak ko to.
Marie: Po? Anak po?
Irene: Oo ang anak ko to. Marie pwede humingi nang favor sayo?
Marie: Ano po yon ma'am?
Imee: IpaDNA ka sana namin baka ikaw ang matagal na nawawalang anak ni irene at matagal na nahinahanap ni irene.
Marie: Po may anak po kayong babae ma'am irene? Ah okay lang naman po ma'am na ipaDNA nyo ako pero sana kong hindi ako ma'am wag po sana kayong umasa na ako ma'am.
Irene: Okay lang. Oo meron akong anak na babae at ka edad mo sya.

Oh sya mga mare bukas ulit dahil busy pa ako😭💗💖