Ik stop mijn laatste koffer in de achterbak. Als het goed is heb ik alles nu. Ik draai me nog één keer om en kijk naar het huis.
'Let je goed op Papa?' Vraag ik aan Tina, een wat oudere verpleegster die met mijn vader in een rolstoel buiten staat.
'Tuurlijk meid, ga jij nou maar naar je neef toe, we redden het hier wel.' zegt ze geruststellend.
'Dankje.' Met tranen in mijn ogen kijk ik naar mijn vader. Sinds het ongeluk is hij niet meer hetzelfde. Gelukkig kan ik naar m'n neef die voor me kan zorgen. Anders had ik nu op straat gestaan zonder geld en huis. Al het geld is nodig voor mijn vaders ziekenkosten. Meer hadden we niet echt.
'Ik ga je echt missen.' zeg ik als ik naar mijn vader loop en voor hem ga hurken.
'Maar ik kom snel weer terug naar Nederland.'
JE LEEST
Broken || ft One Direction
Fanfiction"Olivia, she is like glass. But broken. She doesn't want us to pick up the pieces because she doesn't want to hurt us. Instead, she tells us she's ok so she can pick up her own pieces. But is one scarf on every body worse than 20 on your own?" Oliv...
