Broken || ft One Direction

H3 ~ Don't be my mom

{POV Olivia}

'Don't touch me okay.' zeg ik half boos. 'Liv.. you're really light.' zegt Harry nog een keer met de nadruk op really. 'You shouldn't have touched me.' zeg ik dan als verdediging. 'Liv, how much do you weigh?' Vraagt Liam dan. Ik haal mijn schouders op. 'I don't know.' 'Shall we weigh you right now? Upstairs we hav-' 'No, why would you?' 'Because I care about you? We all do.' 'You shouldn't, I'm fine. Really.' zeg ik dan maar. Ik weet dat als ik op de weegschaal ga staan, ze erachter zullen komen dat ik ondergewicht heb. Ookal begrijp ik niet waarom het ondergewicht heet, want ik ben nogsteeds dik.

'Liv.. Are you sure yo-' 'Yes, I am. Why do you all make a big problem of it? I'm fine, like I said.' 'Yea.. But if harry can lift you, you're light. And if he says you're light, you are really light.' 'Okay, I get it. You all want to be my mother. Taking care of me and stuff. But you know what? I DON'T HAVE A FUCKING MOM ANYMORE!' Roep ik kwaad voordat ik de deur uitren, de trap op, mijn kamer in. Ik gooi mijn kamerdeur achter me dicht en laat me op bed vallen. Tranen stromen over mijn wangen, maar ik negeer het.

'Liv?' Er word zachtjes op de deur geklopt. 'Go away!' Roep ik terug. 'Liv, please.. Let me talk to you.' hoor ik Niall zeggen. Ik reageer niet meer. Ik weet niet of ik wil dat hij komt of dat hij weggaat. Ik weet niks meer. Tranen beginnen sneller over mijn wangen te lopen. Ik heb het verpest. Ik heb àlles verpest.

Na een tijdje voel ik ineens twee stevige armen om me heen. Ik beweeg snel omdat ik wil dat degene me los laat. Omdat ik met mijn rug tegen hem aan lig kan ik niet zien wie het is. Maar de armen zijn te sterk. Na een tijdje geef ik me over en ontspan ik. Ik begin nog harder te huilen. Ik voel twee lippen een kusje geven op mijn kruin. 'Hush, little sis.' hoor ik Niall geruststellend zeggen. Ik heb de jongens volgensmij veel pijn gedaan met mijn opmerking net. 'Niall, I am r-' 'shhhht.' zegt Niall dan. 'It's okay baby, we forgive you.' Ik draai me om zodat ik Niall kan aankijken, als ik zie dat hij ook huilt. 'We just love you so much.' zegt hij dan. 'I love you too.' zeg ik terug. Een glimlach verschijnt op zijn gezicht. Ik trek hem dieper in onze knuffel. 'Just try to get some sleep..' Zegt hij. 'We'll talk about it tomorrow.' ik voel twee lippen op mijn voorhoofd. Ik knik. 'Just tell them I'm really sorry..' zeg ik dan. Hij knikt. 'They know that, but I'll tell them. If there is something tonight, just wake me up okay?' 'Thankyou, I will.' 'Goodnight Liv.' 'Goodnight Ni.'

{POV Harry}
(A/N , Ja ik weet dat Harry engels is en dus ook engels denkt, maar hier gewoon even niet 😂 Ik ben een beetje te lui om het allemaal in het engels te typen, SORRY)

Gespannen zit ik met de jongens op de bank. Nadat Niall achter Olivia is aangegaan, is hij nog niet terug. 'What if she hates us.' zegt Louis dan ineens. Ik schrik op. 'She won't.' stelt Liam ons gerust. 'I think her mom used to say these things to her, and she's really missing her mom. She is broken inside.' Ik knik. 'I'm really sorry for saying that to her.' 'It's a good thing Haz.' zegt Louis. 'If you didn't say something she would probably be losing more weight. Now we can quitely pay attention on it.' zegt hij dan. Ik knik. 'But it still feels like it's my fault..' 'It's not.' zegt Niall die de woonkamer in komt lopen. We kijken hem allemaal gespannen aan.

'How is she?' Vraag Liam dan. 'She's really tired and trying to get some sleep right now.' 'Yea, bu-' 'She is really sorry.' 'Well, I'm sorry too. Does she knows that?' Niall schud zijn hoofd. 'But I think it's better if we talk about this tomorrow.' 'I think it isn't.' 'I agree with Harry.' zegt Louis dan. 'Tomorrow is a new day with a fresh start, I'll talk to her now.' 'But Harr-' 'Please, let me do this.' Niall kijkt naar de grond. 'Okay, you're right.' De andere jongens knikken ook en dan loop ik langzaam naar boven.

'Olivia?' Ik klop een paar keer op haar deur. 'Hmm?' Klinkt er vanuit haar kamer. Dat is voor mij een teken om naar binnen te gaan. Ik open langzaam de deur en kijk naar een huilende Olivia met een lijstje in haar handen, zittend op haar bed. Snel sluit ik de deur achter me en loop ik naar haar toe. Ik ga voor haar op haar bed zitten en ik kijk haar lang aan. Oliva's tranen blijven maar over haar wangen lopen. 'What's wrong babe.' vraag ik na een tijdje. Ze kijkt op van haar lijstje en volgt het geluid. Ik kijk naar het lijstje wat ze wat naar beneden heeft hangen en ik zie een foto van haar en een man en een vrouw. Waarschijnlijk haar ouders. Ze haalt haar schouders op. 'I don't know.' Ik kijk haar met medelijden aan. 'You don't have to say it if you don't want to.' Ze knikt. 'Not now.' 'It's okay babe. I'm just here to say I'm really sorry for saying that to you downstairs. I don't know why I said that. I'm just really worried.' 'I understand.' zegt ze als ze haar tranen wegveegt. 'We won't talk about it anymore okay?' Ze knikt.

'I'll try to get some sleep okay?' Zegt ze na een stilte. 'Only, if you promise me that if there is something that makes you cry tonight, you will come to one of us. Okay?' Ze knikt. 'Thanks Harry.' 'Goodnight.' 'Goodnight.' Ik sta langzaam op van haar bed en ik loop de deur uit.

'I love you.' zeg ik nog zacht als ik mijn hand van de deurknop afhaal waarmee ik de deur achter me heb dicht gedaan. 'Very much.' zeg ik als ik de trap afloop, naar de andere.

A/N

Ayyyyyyyyy
Ik heb eigenlijk niet veel te zeggen ofzo, behalve dan; bedankt voor het lezen yay! .

}1058 woorden{