*Onu yatağa yatırırken bana, yatağımın altında bir canavar var baba dedi!
Yatağın altına baktım, onu titrerken gördüm, ve fısıldadı;
Baba yatağımda biri var!
*Kedimin her zaman garip bir hareketliği vardı, gözlerini diker ve saatlerce bana bakardı. Ancak bir gün fark ettim ki baktığı benim suratım değildi ,arkamdaki bir şeye bakıyordu!
*Duş alırken arada bir şarkı söylemeyi çok severim.
En son sefer duştan çıktığımda aynadaki buharın üzerinde büyük harflerle;
Sesin çok güzel yazıyordu!
Sorun şu ki, üç senedir yalnız yaşıyorum.
*Kızımın küçük erkek kardeşiyle oynarken gördüğüm de dehşet içinde bakakaldım! Onu bu sefer yeteri kadar derine gömdüğüme emindim!
*Psikologuma orada olmayan bazı sesler duyduğumu söyledim. Oda bana bir psikologum olmadığını söyledi!
*Kullanmadığımız odanın kapısı devamlı çalıyor gibi olurdu! Paranoyaklaşıyorum derdim, artık açmaya karar verdim. Çalan yine bendim!
*Üzerimde en sevdiğim pembe elbise ve mor anlamsız porselen gözlerle lafta oturuyordum. Neden orada olmak zorundaydım ki!
*Cama tıklama sesi ile uyandım, ilk başta pencereden geldiğini sanmıştım ama yine aynadan geliyordu.
*Kız kardeşim onu annemin öldürdüğünü söylüyor. Annemse bir kız kardeşim olmadığını.
*Ölmeden önceki geçen sefer de annem sendin, diyor kızım. Tiz bir sesle elindeki yapboz parçalarını yerine koyarken bir dakika sonra gözündeki ışık sönüyor ve fısıldıyor. Bu sefer daha çok acıyacak.
*Ampulü değiştirip ışığı açtığında iki farklı gölgenin yansıdığını fark etti. Evde tek başımaydım.
*Canlı canlı gömülmek yeterince kötüydü. Kendi mezarımda yalnız olmadığımı fark etmek ise daha da kötüydü.
*Sürekli evimi rahatsız eden ve anlamsız sesler çıkaran telefon sapığının yerini tespit etmiştim. Telefon kendi evimden geliyordu.
*Annemin mutfaktan '' Anna yemek hazır'' dediğini dudum tam inecek iken dolaptan gelen ses ile durdum annem bana '' Kızım inme o sesi bende duydum'' dedi o sırada hatırlamıştım, benim annem 5 yıl önce ölmüştü...
