Ben Derin Arsan. Diğer insanların gözünde serseri, içine kapanık, acıların çocuğuyum aslında. Beni tanımayan, yargılayan, aciz insanların gözünde. Ama umrumda değiller. Alışıyorum artık herkesin benden korkmasına, arkamdan konuşmasına, dışlamasına. Çünkü insanlar bencil ve biz bunu değiştiremeyiz. Aynı annem ve babamın ölümü gibi, beni terk edişleri, hayata somutladıkları o gün gibi bunları da değiştiremeyiz. Bu boktan hayatı da.
Hayat mutlu olmak için çok kısadır, mutsuz olmak içinde gereksiz. Benim içinse sadece boğucu bir kafes...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Serseri
General FictionBir anda herşeyden vazgeçip gitmek kolaydır nasılsa; ama marifet değil. Aşk gitmekten vazgeçip sevmektir aslında.
