"Yorgun musun?"

93 11 0
                                    

Pencereye sertçe vuran yağmurun sesi Derek'i gerçek dünyaya geri döndürdü. Yorgun bir telaşla etrafına bakındı, nerede oldupunu hatırlayınca hemen sakinleşti. Kollarını birbirine kavuşturmuş ve başını büyük yastığa dayamış halde kısa bir süre için başını salladı. Büüyk bi çabayla Stiles'a bakmak için yerinde doğruldu.

Film iki saatten fazla sürmüştü, bitmek üzereydi ve Stiles yan yatmış, kıvrılmış ve kalan son gücüyle battaniyeye sarılıyordu. Gözleri neredeyse kapalıydı ve ekrana dikiliydiler, yüzünde duygu belirtisi yoktu. Neredeyse uyuyormuş gibi görünüyordu.

"Stiles?" Derek'in sesi yorgun çıkmıştı.

Yavaşça, kahverengi gözleri Derek'in gözlerini yakalamak için yana kaydı. Başını, vücuduyla beraber zayıfça çevirdi.

"Üzgünüm. Bı filmi o kadsr çok izledim ki gerçekten uyuyakaldım." Derek elini yüzünden çekip aşşağıya götürdü.

"Üzgün olma." Stiles kendini güçsüzce sırıtırken buldu. "Burası senin evin istersen uyuyabilirsin."

"Misafirim varsa uyuyamam."

"Sorun değil, ben ziyaretçi sayılmam. Biz arkadaşız." Stiles dikkatini yeniden filme verdi. "Yaklaşık bir saattir uyuyordun."

Derek derin bir nefes verdi. Mahçupça ensesini avuşturdu.

"Aslında seni kıskanıyordum. Keşke bende eskisi gibi böyle uyuyabilsem."

Derek'in göğsündeki suçluluk duygusu kabardı. En büyük mücadelesi bu olan bir insanın önünde uykuya dalmanın ne kadar kaba bir şey olduğunu farketmişti.

"Ne kadar duyarsızım.." Kaşlarını çattı, içinden kendini azarladı.

"Bunun için kendini suçlu hissetme." Stiles kıpırdandı ve Derek'i teklemek için bir bacağını uzattı. "Film bana eşlik etti. Çok iyiydi, biraz kafa karıştırıcı ama olsun. Sanırım tekrar izlemem gerekecek."

Garip, Stiles çok tuhaf biriydi. Pek çok şeyden etkilenmiyor gibiydi ve herşey hakkında pervansızca konuşabiliyordu. Derek, Stiles'i bir daha görebileceğinden şüpheliydi, onun 'Tekrar izlemem gerekecek' dediğini duymak ona pek iyi gelmedi.

Derek dudaklarını şki yana kıvırdı ve başka birşeyden bahsetmeye karar verdi. "Yorgun musun?"

"Yorgunum." Stiles dürüstçe cevapladı.

"Şimdilik gözlerini kapat." Derek büyük bir çabayla bacaklarını yataktan çıkardı ve ayağa kalkyı. "Bize su getireyim." Stiles'i yalnız bırakarak hızla odadan çıktı.

Birkaç dakika sonra, Stiles'in yataktaki pozisyonunu tmaam değiştirdiğini görmek için geri döndü. Elleri karnının üzerindeydi, koyu renkli battaniye onu arkasından çevreliyordu. Gövdesi açıkta kalmıştı. Başı, Derek'ten uzağa bakacak şekilde yastığın üzerinde yana yatmıştı.

Yine de, Derek bilmeseydi Stiles'in çoktan derin bir uykuda olduğunu söylerdi. Sessizce yatağın yanına yaklaştı. Gece lambasının yaydığı loş turuncu ışık dışında oda karanlıktı.

Suları bıraktı ve sanki Stiles'i uyandırmamaya çalışıyormuş gibi ayak uçlarının üzerinde yatağa girdi. Sırt üstü yatarak tavana baktı.

Derek konuşmayı başlatmadan önce sonsuza kadar kısır döngüymüş gibi görünen sessizlik sona ermedi.

"Nasıl bir duygu? uyuyamamak?"

Stiles'in cevabı gecikmişti. "Berbat." Başını Derek'e doğru çevirdi, ona bakıyordu. "Gözlerimi günfüz zar zor açık tutabiliyorum ve geceleri zar zor kapatabiliyorum." Kıkırdadı.

"Bu.. seni sinir etmiyor mu?"

"İlk başta nedensizce oluyordum. Ama şimdi aramızdaki buzları erittik." Bir eli düz saçlarını düzeltmel için yukarı gitti. " Yine de uyumayı özlüyorum. Uyumayı, rüya görmeyi."

Derek, Stiles'in söylediği her kelimeyi can kulağıyla dinliyordu.

"Saçma sapan rüyalarım vardı. Özellikle bazı lakros maçlarından önce" Tekrar gğldğ, bu sefer daha yüksek sesle. "Ani bir manevra sıradında işleri berbat ettiğimi görürdüm, sonra öfkeyle uyanır ve kendime sürekli en iyisi olduğumu söylerdim."

"Hâlâ en iyisi olduğunu düşünüyor musun?" Yeşil gözler dürüst bir cevap için Stiles'ın gözlerine bakıyordı.

Sırıtarak iç çekti. "Evet." Stiles bundan sonra gözlerini kapattı, bir elini başının altına koydu. Belli ki yorgundu. Yaptığı en ufak harekette yorgunluk belirtileri gösteriyordu.

Derek de sustu ve parmaklarını karnının üzerinde birleştirdi, başı yastığa gömülü hâldeyken gevşedi. Bundan sonra ikisi de tek kelime etmediler ve konuşmayı başladığı gibi birden bitirdiler.






_______







1 yıl dolmadan bölüm atiyim dedim :D
Yazım yanlışları varsa affola kontrol etmeye üşeniyorum.

In another life | sterekHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin