Ujëra te trazuara ( Shqip)

51

Ishte ora 1 e nates dhe Doni ende skishte ardhë dhe Ani ishte ai qe se mbante vendi.
-A nuk u vonua ca si shum supozohet re kishte ardh - thot Ani duke ardh sa andej sa ketej.
-Se kuptoj pse nuk me mori me vete, ca do kete ndodhur
-Nuk ja kam iden- i thot Henri qe kishte nje ore qe meresh me Anin. U degjua hapja e deres dhe Doni hyri brenda.
-Ku dreqin ishe, pse dreqin se hap ate cel- i bertet Ani
-Me sa duke te paska mar malli per mua perderisa sme heq nga goja
-Supozohet të shkoja un , pse ike ti,mir qe ike mua pse sme the
-Nuk e dija qe isha martuar me ty dhe duhet te te jap llogari
-Donn
-Ti duhesh ketu kaq - i tho ai dhe iken
-Po tani- thot Ani duke u kthyer nga Henrin
-Di un🤷‍♂️
-Edhe veret ate tru ne pun per ndonje gje tjeter vec atyre te mjeksisë- i thot Ani dhe del jasht.
-Nikoo- thert Ani
-Po
-Çfarë ndodhi atje
-Asgjë
-Si asgjë
-Çdo gje ishte normale, shkishte asgje per dyshim.
-Po Doni ca donte atje atëherë
-E çuditshme mu duke dhe mua po atje ishte cdo gje ok
-Ku shkuat me pas
-Ne club
-Ok , naten-i thot Ani dhe fute brenda dhe shkon ne zyre.
Doni ishte ulur ne ballkon dhe po pinte.
-Ca dreqin thot ajo mendja jote
-Ca trapin ke
-Ti ca ke - i thot Ani i revoltuar dhe Doni mbështeti koke ne kolltukun ku ishte ulu dhe mbyll syt e i hap prap.
-Ti duhe te ishe ketu ne raste se asaj i duhej diçka.
-Asajt, kujt...-i pyet Ani.
-Samit - e pyeti serisht pas nhe pauze
-Ehe- i thot ai dhe ngrihet ne kemb
-Nese i duhet dicka ti mund te shkosh tek ajo ndersa un jo edhe po te shkoj se besoj qe ajo do pranoj dicka nga un- i thot Doni dhe iken nga zyra.
-Ooofff - ja ben Ani dhe iken.
Doni shkoj ne dhom u shtri dhe po rinte ashtu, u cua dhe doli nga dhoma per te shkuar tek ajo e Samit.
Shkoj atje vendos te hynte kete her, mor guxim e u futu mbrenda dhe me hapa te avash u afrua tek ajo qe ishte ne gjum, u ul tek karrigia dhe po e vështronte dhe me pas i con syt tek shpina e saj. Kishte shum plag.
-Un nuk doja, sdoja ta bej kete. Por un e urrej muzikën e urrej atë sepse prej saj u braktisa. Nena ime me la mua dje zgjidhi muzikën- i thot teksa syt ja kishte ngulur shpines se saj dhe buzëqeshte hidhur.
-Ti nuk ke asnje faje por un nuk munda te kontrollja veten. Por nga tani e tutje nuk do me shohesh me, kur te shërohesh dhe te dalesh nga ketu , un do te ri larg mos te me shofesh se e di qe me urren. Dua te dish qe un nuk doja te lendoja , ty jo, ti je veçantë nuk di si ta shpjegoj por ti je unike- i thot dhe cohet dhe i afrohet e puth lete ne koke.
-Me fal-i pershperit tek vesh dhe largohet.
Sapo dera mbyllet, Sami hap syt, ben nje buzëqeshje aq te sinqerte aq edhe djallëzore.