Chapter 05

2.6K 90 30
                                    

No, hindi ito pwedeng mangyari
Paano siya nakarating dito
Paano niya ako nahanap

"Miss me misis?"

"A- how-what"
Napailing nalang ako at kinuha ang bag ko bago nag madaling lumabas

"Imee!"
He's following me

Good thing nakasara ang elevator bago siya nakahabol

"Manong!"
I called my driver immediately

"Nasaan ka?! Punta kana sa entrance dali!"
"Sige ma'am"

Pagdating ko nag madali akong tumakbo palabas pero dumating rin siya agad

"Imee ano ba!" he shouted
"Get your hands off me!" I shouted

"where's my child"
"how dare you! Ano bang pinagsasabi mo! Wala kang anak saakin!, I shouted again
Buti nalang dumating si Manong agad kaming nakaalis

" Manong dalian mo sa bahay na tayo" umiiyak na sabi ko

We need to leave as soon as possible
Hindi niya pwedeng makuha si Sofia saakin
Hindi pwedeng mawala anak ko saakin

Pagdating namin sa bahay agad akong bumaba
"huwag mong patayin ang sasakyan!" I shouted at Manong

"Imee what's happening?" mom
"mommy where's my daughter?" hysterical na tanong ko

"mom nasaan si Sofia? Sofia where are you!" I shouted
"Hey Imee kumalma ka what's happening?" nag aalalang tanong niya

"Mom aalis na kami ni Sofia nasaan siya!"
"Ha? Hindi hindi pwede anak"
"Mom please"
Hinanap ko si Sofia

"Sofia come here aalis tayo"
"Manang anong nangyayari sayo?" Irene
"we need to go"

"Anak ano bang nangyayari?" umiiyak na tanong ni mommy

"Manang bakit ka umiiyak!" Bonget
I carry my daughter
"Aalis kami"
"What?! Why?" Bonget

"Basta basta aalis kami" humahagulgul na sabi ko
Pinigilan naman nila ako
"Manang you can't drive na ganyan ka" Irene
"kumalma ka muna Manang" Bonget

"I can't - I can't"
"Manang please kung anong problema man yan nandito kami huwag kang umalis"

"No you don't understand me, kailangan namin umalis kaya please lang huwag niyo na muna akong pigilan"
"But-"

"Hindi kasi kayo yung nasa sitwasyon ko kaya hindi niyo ako maintindihan! Just let me leave please"
Natahimik sila sa sinabi ko

I took that opportunity to run out the house
"mommy where are we going?" umiiyak na tanong ni Sofia
"I'm sorry anak but we have to do this"
I secure her seat belt

"Hindi ko kayang mawalay sayo anak kaya kailangan gawin ni mommy ito. You love me right kaya susunod ka kay mommy?" she nodded while crying
"mommy loves you so much"

Saktong paglabas palang namin sa gate ay ang pag bungad ng maraming police at mga NBI
Napahagulgul nalang ako

I look back wala na kaming malulusutan
Lumabas na rin ng bahay sila mommy

"what is this?!" she shouted na umiiyak

"Mom what's happening?"
I kissed her forehead
"I love you please stay here"

Dahan dahan akong lumabas ng sasakyan
"Imee anong nangyayari?" Mom
Lumapit sila saakin

"Manang what is this?" Irene
Napayakap naman ako sakanya at humagulgul

"Yaya ipasok mo na muna sa bahay si Sofia" utos ko

"Rod what is this?" nagulat naman ako sa tanong ni mommy
Agad akong humarap sakanila
"You know him?" I asked
"He's the president of DTRT group of companies. Kaibigan ng daddy mo ang daddy niya"

Nandoon si Rod katabi ang head of police

"Tita believe it or not but It is not my intention na umabot pa ito sa ganito. I tried my best to talk to your daughter pero wala akong nakuhang reply. Tita gusto ko ng makita ang anak ko"
Mom look at me

"Anak? Si-si Sofia?" I look away
"Isa lang akong ama na naghahangad na makasama at makilala ang aking anak"
"Imee" mom
"Wala kang anak Rod, pwede ba huwag mo na kaming guluhin"

"Ilang taon na kitang hinahanap Imee matagal mo na akong tinataguan"

"Tita im very sorry kung umabot pa sa ganito pero disperado na po talaga akong makita at makilala ang anak ko. Limang taon akong nangulila, limang taon mong pinagkait saakin ang anak ko Imee"
I wiped my tears

"I'm sorry hindi ko na papalagpasin ang pagkakataon na ito"
"Huwag mo na kaming guluhin please I want to live a peaceful life. Let us leave Rod please"
"I'm sorry I can't, hindi ko hahayaang lumaki na walang ama ang anak ko"
"H-hindi mo nga siya anak! Ano baa"
"Imee-"
"Just let us leave wala kang mapapala saakin"
"Ipakilala mo ko sa anak ko"
"N-no"
Napailing nalang siya at kinausap ang katabi niya

"Wala kang anak saakin Rod ano ba! Just let me leave"
"Tita Imelda I'm really sorry pero kailangan ko pong gawin ito sana maintindihan niyo po ako"
Sabi niya bago umalis

"Ma'am" the police handed me 2 piece of letter

"what's this?" umiiyak na tanong ko

"subpoena!" Nagulat na sabi ni bonget
Nanginginig ang kamay kong binuksan ito

"I'm sorry ma'am but you are not allowed to travel outside the country"
"ha? Bakit? No No" binasa naman ni bonget

"Oh my god mommy kukunin niya si Sofia saakin" napahagulgul naman ako sa nabasa kong kasunod na letter

"Petitioner ; Rody Duterte" Irene
"Respondent Maria Imelda Imee Marcos-Duterte" 
Gulat na sabi pa niya

"what?!"
Agad kong inagaw ang papel para basahin muli ang pangalan ko


"Marcos - Duterte"

WILD NIGHT // R-18 //Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon