Unicode
ကျွန်တော် မောင်နဲ့ တွေ့ပြီးတဲ့နေ့ကစပြီး အဲ့ဒီနေရာကို ခနခနသွားဖြစ်တယ်။
ဒီနေ့ ကျွန်တော် မောင့်ကိုတွေ့ချင်တာနဲ့ အဲ့နေရာလေးကို လော"လော"သွားမိတယ်။
လမ်းမှာ ကားမောင်းရင်း အရှိန်နဲ့လာတဲ့ ကားနဲ့ တိုက္မိသွားတယ် လူကဘာမှမဖြစ်လို့ မောင်ရှိတဲ့နေရာကို ခြေကျင်ဘဲ ပြေးသွားခဲ့တယ် ရောက်ပါပြီ မောင်က တန်းရန်း ခုံလေးပေါ်မှာ ထိုင်နေတဲ့ နတ်သားလေးပမာ အဖြူရောင်လေးနဲ့ အလွန်လိုက်ဖက်လွန်းတယ်။
"မောင်!"
ကျွန်တော် အရမ်းလွမ်းနေခဲ့တော့ မောင့်ကို ပြေးဖက်လိုက်တယ်။
"မင်.."
"မောင့်ကို အရမ်းလွမ်းလို့ လာခဲ့တာ"
"မောင်ရောလွမ်းပါတယ် ဗျာ"
"မင်လေ မောင်မရှိဘဲမနေနိုင်ဘူး မောင်ရဲ့"
"မောင်ရောပါပဲ မင်ရယ် ဒါပေမယ့် မောင်တို့ အ ေြခအနေက မဖြစ်ဘူးလေ"
"မင် မင် မောင့်ကို ဖက်လို့ရတယ်?"
"အင်းလေ မောင်ရဲ့ ဘာဖြစ်လို့လဲ?"
"မင် မောင့်ကို ဖက်လို့မရဘူးလေ မောင်တို့ဘ၀ကမတူဘူးလေ"
"မင် မှန်မှန်ပြော မင်လမ်းမှာ ဘာဖြစ်ခဲ့လဲ"
"မင် လေ အရှိန်ပြင်းတဲ့ ကားတစီးက မင့်ကားနဲ့ တိုက္မိသွားတယ် မင်လဲ ဘာမှမဖြစ်တာနဲ့ မောင့်ဆီကို လာခဲ့တာ"
"မင် မောင့်ကို ဖက်လို့ရတာဆိုတော့ မင်ကသေဆုံးသွားပြီ"
"မင် ပြန်ချင်ရင် အချိန်ရှိသေးတယ် မင်ပြန်တော့"
"မပြန်ဘူး မောင် မင်မောင် မရှိတဲ့လောကကြီးမှာ နေရတာလဲ မပျော်ဘူး မင်မောင်နဲ့ပဲနေမယ် မောင်ဘယ်သွားသွားလိုက် မယ် မောင်နဲ့ဆိုမင် ပျော်တယ်"
"မင်ရယ်.."
နှုတ်ခမ်းနှစ်စုံ ထိကပ်သွားတယ် ထိုအချိန်မှာပဲ နှင်းမှုန် လေးတွေကျလာတယ် အချိန်အကြာကြီး ထိကပ်ထားတဲ့ နှုတ်ခမ်းများ ဒါဟာသူတို့ ဘယ်လောက်တောင် လွမ်းနေရသလဲ ဆိုတဲ့ သက်သေ ခနလောက်နေတော့ ထိကပ်ထားတဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေ ခွာသွားတယ်။
YOU ARE READING
ℬℯ𝓁ℴ𝓋ℯ𝒹 𝒮ℴ𝓊𝓁
FanfictionJM : မင်တို့ကဘယ်လောက်ပဲ ကွဲပြားနေပါစေ မင်တို့အချစ်ကတော့ မကွဲပြားပဲ သာမာန်ပဲဆိုတာ မင်ယုံကြည်တယ် JK : မောင်က သာမာန်မဟုတ်ပေမယ့် မင့်ကိုချစ်တဲ့ အချစ်တွေက မင့်အတွက်ပဲဖြစ်တည်လာတယ်ဆိုတာ ကိုတော့ယုံပေးပါ
