"ယောင်းမင်းနဲ့ငါနဲ့ ကွာရှင်း မယ်"
"မောင်...အကြောင်းပြချက် ပေး"
"မင်းကို မချစ်ချင်တော့လို့ "
"ကျတော် သိတယ် မောင် Suli အဲ့ မိန်းမ ဆီ သွား မှာ မလား"
" တော်စမ်း မင်း"
"ငါ့ကို ပိုက်ဆံ သိန်း ငါးရာ ထည့်ပေးလိုက်!
ည ငါပြန် လာ မအိပ်တော့ ဘူး"
" မောင် အဲ့ မိန်းမဆီ သွား မလို့မလား?"
"အဲ့ မိန်းမ က မောင့် ကို ဖျက်စီးနေတာ၊မောင် သိရဲ့လား? "
မောင် ကျတော့ အပေါ် တစ်ခါ မှ လက်ဖျား နှင့် မထိခဲ့ အဲ့ မိန်းမကြောင့် ကျတော့ကို လက်ဖျားနှင့် ပင် ရွယ် လာခဲ့သည်။
" မင်း မင်း ကွာ "
" မောင် ကျတော် မောင့်ကို ချစ် တယ် လေ ဗျာ ကျတော့် ကို ထား မသွား ပါနဲ့ ဗျာ နော် မောင်နော် "
" Kim Tae hyung မင်း ကို ငါ တကယ်စိတ် ကုန်သွားပြီ ငါ့ လမ်းငါ လျှောက်ပါရစေ မင်း ငါ့ကို မချစ်နဲ့တော့ ..."
" မောင် ကျတော့်ကို မထား ခဲ့ပါနဲ့ဗျာ "
ကျတော့် ဘ၀ရဲ့ ပထမ ဆုံး တစ်ခြားတစ်ယောက်ကို ဒူး ဖက်ပြီး တောင်းပန် ဖူး ခြင်း....
ကျတော်ဆိုတဲ့သူက မာန နဲ့ သိက္ခာကို ရှေ့တန်း တင်ထား တဲ့ သူ မို့ သူ့ကို အခု လို တောင်းပန် တာ စဉ်းစားကြည့်ပေါ့ဗျာ ....
" မောင် မောင့်ကို အဲ့ မိန်းမ က ဖျက်စီးနေတာ မောင် သိရဲ့လား"
"အဲ့မိန်းမက မကောင်းတဲ့ မိန်းမ "
ဖျန်းး
မောင့် ရိုက် ချက် ကြောင့် လဲကျ သွားတဲ့ ကျတော့် ကို ပင် မမူ ဘဲ...
"မင်းကို ငါ တကယ် စိတ်ကုန် သွားပြီယောင်း မင်း နဲ့ ထပ်မပတ်သက်ရင် ကောင်းမယ် "
ကလင်......ကလင်....
တိုက်ခန်း ရှေ့မှ ထွက်ပေါ်လာ သော bellတီးသံ
မောင် လည်း အပြေး လွှား သွားပြီး တံခါး ဖွင့်ပေး လေရက်........
ဂါ၀န် တိုတို နဲ့ မိန်ကလေး တစ်ယောက် ရောက်လာပြီးး
"ဒယ်ဒီ....ဒယ်ဒီ သွားရအောင်... "
ဒယ်ဒီတဲ့ ဗျာ ရွံ စရာ ကောင်းချက် ...
မောင် က လည်း သူ့ခါး လေးကို ဖတ် ပြီး နှစ်ယောက်သား ထွက်သွားလေရဲ့.....
မသွားခင် ကျတော့် ကို ပြော သွားလေရဲ့..
" အော် ယောင်း ငါမင်းကို စိတ်ကုန်သွားပြီမိုလို့ မင်းလည်း မင်းလမ်းလျှောက် ငါလည်း လမ်း ငါ လျှောက် မယ် "
" ရှေ့လျှောက် မတွေ့ဘဲ နေရအောင်!"
မောင့်ရဲ့ ရိုက် လိုက် လို့ ခံရတဲ့ ပါး က ဒဏ်ရာ ထက် ကျတော့် နှလုံးသား ထဲ ကဒဏ်ရာ က ပိုပြီး ခံရ ခက်တယ် မောင်.....
အော် ကျတော့် ကို စိတ်ကုန်လို့ တဲ့လား?
ကျတော်လည်း မောင့်ကို စိတ်ကုန်ချင် လိုက်တာ ဗျာ....
စိတ်ကုန်ချင်လိုက်တာ...
