Mengola~

1. Bölüm

Bugün hayatımın en güzel günü. Neden mi çünkü artık özgürüm. Öncelikle ben Emre, Emre Karaaslan ve şu anda evden kaçıyorum şimdi size kaçma sebebimi anlatıcam, yani hayat hikayemi. Ben sadece 6 yaşındayken babamı gözümün önünde bir yangında öldürülmesine şahid oldum. Bu olaydan önce her şey çok güzeldi ama bir anda gitmişti benim yüzünden. Eğer ben olmasaydım babam ölmeyecekti ve ben evden kaçmayacaktım. Annem 12 yıldır aynı şeyi söylüyor "HEPSİ SENİN SUÇUN!!" Ama şu an onların bir önemi yok, annemin veya yeni kocasının çünkü saat şu an tam 00.00 yani artık 18 yaşında özgür birisiyim. Pencereyi sessizce açtım. Üvey babamın uyanmaması gerekiyordu. Birinci katta oturduğumuz için kolayca atladım. Yıllarca buna hazırlanmama rağmen çok korkuyordum. Nereye gittiğimi hiç bilmiyordum, annem yüzünden hiçbir arkadaşım yoktu. 5 saattir bişey yemediğim için açtım yanımda sadece 7 lira ve 25 kuruş vardı. Türkiye'de bunlarla bişey almak imkansızdı. Yolda bir market buldum. İçeri girdiğimde karnım guruldadı. Hemen fiyatları inceledim hemen bir işe girmek istiyordum. 3 liraya bir gofret buldum. Hemen ödeyip yedim. Bir anda tanıdık bir ses duydum:

A:Emree!!

Hemen arkamı döndüm. Evet beni tanımıştı bu Ali'ydi. Anaokulunda tanışmıştık ama ilkokula başladığımızda annem beni okula göndermemişti.

E:Ali?

A:Lütfen beni başta tanımadın deme

E:Tanımaz olur muyum nasılsın?

A:İyi ama bu saatte ne yapıyorsun? Dışarısı aşırı soğuk. Annenin haberi var mı?

E:Yok ve olmayacak asla ve asla o eve girmeyeceğim.

A:Nasıl yani nerede kalıcaksın ki hava -4 derece. Bir fikrim var. Bana gelsene annem bişey demez babamda zaten evde değil. Birlikte sohbet ederiz falan.

E:Zahmet vermek istemem ama lütfen bir gece kalıyım.

A:Lütfen zahmet veren sen ol. Zaten ev hemen şurada 2 dakikada gideriz.

Eve gittiğimizde annesi beklediğimden çok daha sıcak karşıladı. Hemen bir tabak kurabiye ve sıcacık bir çay. Ardından yukarı Ali'nin odasına çıktık. Bir süre oyun oynadıktan sonra yattım. Tatil olduğu için ertesi gün 2 gibi uyanmıştık. O da Ali'nin telefonu yüzündendi.

A:Alo Kaan...Tamam abi...Geliriz ama bizde bir misafir var o yüzden 6 de... Saat kaçta? Tamam görüşürüz.

E:Bir yere mi gidiyorsun?

A:Gidiyoruz, sinemaya. Senin içinde bilet istedim.

E:Ama benim param olduğunu sanmıyorum.

A:Dert etme zaten hepsini Kaan ödüyor.

E:Onları tanımıyorum bile.

A:Ne güzel işte yeni arkadaşlar edinirsin.

Bir süre düşündüm Ali haklıydı annem dışarı çıkmama izin vermediği için çok asosyaldim. Hemen hazırlandıktan sonra dışarı çıktık.